Silent home~Hyunlix

Gerçeklik

⚠️acı verici sahneler var!

~~~~~~~~~~

İşte her şey şimdi anlam kazanıyordu Felix için. Hyunjin ve o kadın. Her şeyin açığa çıkacağı zaman gelmişti.

"Anne nolur yapma!" Diye bağırdı Hyunjin ve salonda annesinin ayaklarına kapandı.

"Defol Hyunjin!" Diye bağırdı kadın ve ayağını küçük çocuktan kurtardı.

"Anne dur nolur!" Dedi Sam ağlayarak.

"Benim çocukluğum mahv oldu sizinki de öyle olucak!" Dedi kadın ve Sam'in koluna iğneyi batırdı.

Çocuğun gözünden yaşlar aktı tıpkı kolundan aktığı kanlar gibi...

"Anne ona yapma. Bana yap!" Dedi Hyunjin ve kolunu uzattı.

"Ölmek mi istiyorsun Hyunjin? Felixe ne olucak peki? Onu kim kurtaracak?" Diyip güldü kadın.

"Onun ismini ağzına alma!" Diye bağırdı Hyunjin ve iğneyi abisinin kolundan çıkarıp kadının karnına sapladı.

"Seni lanet pislik!" Dedi kadın yere düşerken.

Hyunjin hemen Sam'in kolundan tutup kapıya koştu.

"Sonunda kurtulacağız abi" dedi Hyunjin gülerek.

"Abi ben yapamıyorum canım acıyor sen kaç ve özgür ol! Felixe kavuş!" Dedi Sam ve yere düştü.

"Hayır abi seni bırakamam yalvarıyorum kalk nolur!" Dedi Hyunjin ve küçük çocuğun yanına eğildi.

Ama çocuğun ağzından köpükler ve kanlar akıyordu. Yüzü kıpkırmızı olmuştu gözleri gibi.

"Özür dilerim abi" Diye bildi Sam gözleri kapanırken

"Hayır! Yapamazsın birlikte kurtaracağız buradan nolur beni yalnız bırakma!" Dedi Hyunjin ama çok geçti artık...

"Abi! Hayır nolur! Söz vermiştik! Yapamazsın!" Dedi küçük çocuk kapının yanında yerde cansız bedene sarılarak.

Felixin aklına gelen anılarla başı dönmüştü. Abisi...Onu kurtaramamıştı tıpkı sevgilisi gibi. Ikisi de ayni kaderi paylaşıyormuş. Ikisi de abisini koruyamamıştı.
Gözünden akan bir damla yaşla elini kalbine koydu Felix.

"Buraya gel seni pislik!" Dedi kadın ve Hyunjinin kolunu tuttuğu gibi salona sürükleyip yere attı.

"Pislik sensin iğrenç kadın! Nefret ediyorum senden! Hayatımı mahv ettin! Çocukluğumu çaldın! Abimin hayatını mahv ettin! Ruhumu öldürdün! Iki çocuğun ruhunu öldürdün! Katilsin sen! Katil! Ruh katili!" Diye bağırdı küçük çocuk sinirle.

Kadının gözleri dolmuştu. Babasının ona yaptığı şeyleri şimdi o çocuklarına yapıyordu. Çocuğunu annesi gibi öldürdü. Babasına benziyordu küçük kız...

"Noldu diyecek söz bulamıyor musun!? Abimi bana geri ver! Onu neden öldürdün!? O daha çocuktu! O daha çok küçüktü! Neden beni öldürmedin Onu öldürdün!? Senden nefret ediyorum sen annem falan değilsin! Sen sadece ve sadece iğrenç bir katilsin." Dedi Hyunjin ve kırmızı gözlerini annesine dikti.

"Ben katil değilim!" Dedi kadın.

"Öyle mi!? Abimi kim öldürdü peki ha!? Benim ruhumu, çocukluğumu kim öldürdü ha!? Sen katilden başka bir şey değilsin." Dedi Hyunjin ve ayağa kalktı.

Kadın sinirini idare edemeyince çocuğun kolundan tutup yere attı sonra eline aldığı bıçakla çocuğun kollarına ,bacaklarına, tüm bedenine derin çizikler attı. Yerde acıdan çırpınan çocuk sadece yardım bağırıyordu.