Silent home~Hyunlix

Her şeyin başladığı yer.

"Bak Felix o uyanacak lütfen daha fazla ağlama ama artık " dedi Seungmin ve başını okşadı yatakta ağlayan arkadaşının.

"H-hayır Seungmin o uyanmayacak. O cadıya bir ruh lazım ve o ruhu alana kadar Hyunjin uyanamaz" dedi Felix ağlayarak.

"Bak Felix lütfen böyle düşünme. O geri dönecek senin için her zaman yaptığı gibi" dedi Seungmin.

"Bu sefer döneceğine inanamıyorum Seung. Biliyor musun çocukken hep camdan yola bakar onun geri dönmesini beklerdim ama o hiç bir zaman dönmedi.

Minho beni oradan aldığında bile kendimi suçlu hiss ediyorum. O gün oradan giderken onun verdiği söz aklıma geldi. Bana buradan birlikte gideceğimizi, mutlu olacağımızı söylemişti.
Ama o buradan zorla götürüldü bense mutlu bir hayat için gitmiştim.

Her doğum günümde aklımda sadece o vardı. Biz doğum günlerimizi birlikte hep çok mutlu bir şekilde kutlardık Seung.

Ama o gün doğum günümü onsuz kutlarken aklımda sadece o vardı ama yanımda o yoktu.
Belki yıllarla doğum günümü her kutladıkca aklımda hep o vardı. Bir gün geri döneceğini düşünerek mutlu olmaya çalışıyordum. Bana söz verdi diyip kendimi kandırıyordum.

Her doğum günü mumu üflerken hep onun geri dönmesini diledim. Sonra dileğim gerçek oldu.

Ama ben onu koruyamadım. Beni yine bırakıp gitti ama dönmeyeceği bir yoldan gitti.
Keşke yine o kadınla gitseydi ama böyle gitmeseydi Seung belki bekleye bileceğim bir yolum olurdu.
Artık bekleye bileceğim ne bir yol ne de dileye bileceğim bir dileğim kaldı.

O öldü Seung. Beni her gördüğünde hızlanan yüreği artık atmıyor. Beni gördüğünde mutlu olan ruhu gitti artık.
Beni duyuyor mu duymuyor mu bile bilmiyorum.

Verdiği sözlerin üzerinde duramadı küçük çocuk belki ama çilli çocuk durdu.
Ben döndüm! Onun için. Sırf söz vermiştim diye döndüm ama o dönmüyor Seung. Sözünde durmadı." Dedi çilli çocuk ağlayarak ve ellerini yüzüne gömdü.

Arkadaşının bu halini gören Seungmin kalbinin parçalandığını hiss etdi. Yıllarla tanıdığı arkadaşı aslında hep sevdiği çocuğun yolunu beklemiş. Onun bu halini görmek içini acıtıyordu. Her zaman etrafa neşe saçan çilli arkadaşı şimdi sadece acı çekiyordu.

Ne yapacağını biliyordu Seungmin ama korkuyordu.

Flashback
Çilli çocuk karşısında yanan muma baktı. Çok istiyordu küçük çocuğu yanında . Eksi yıllarını istiyordu çilli çocuk . Küçük çocukla geçirdiği yıllarını geri istiyordu.

"Hadi Lix üflesene artık mumlar eriyor " dedi Minho kardeşinin sırtını okşayarak.

Çilli çocuk gözlerini yumdu o an sabahtan beri tuttuğu göz yaşı düştü gözünden doğum günü pastasının üzerine.
Derin bir nefes aldı ama üfleyemedi.

"Sam'im lütfen bana geri dön artık. Kokun yok oldu tişörtünden. Koklasam bile gelmiyor artık kokun. Dayanamıyorum artık. Kokunu,dokunuşlarını, öpücüklerini özledim Sam! Lütfen dileğim bana geri dönmen. Beni yalnız bıraktın ama ben hep seni bekledim biliyor musun?

Hala seni bekliyorum Sam. Söz veriyorum dönsen sana hiç kızmayacağım. Sadece sana sarılmak istiyorum.

Lütfen artık beni yalnız bırakma. Söz vermiştin acı çekmeğime izin vermeyeceğini ama duramadın sözünde çok acı çektim belki ama hiç biri senin beni bırakıp gitmeyin kadar acıtmadı Sam'im.

Canımı en fazla sen acıttın! Ama ben sana hiç kızmadım. Sana kızamam ki ben. İnsan sevdiğine kızamaz ki.

Umarım beni unutmamışsın Sam çünki ben seni unutamadım her doğum günümde geri dönmeğini diledim ve yine dileyeceğim. Sen geri dönene kadar aynı dileği dileyeceğim.