-OLUMSUZ ÖRNEK OLUŞTURABİLECEK DAVRANIŞLAR VE YETİŞKİN İÇERİK BARINDIRMAKTADIR!
...
''Mila...'' Diye fısıldadı Hector, genç kızı kendisine bastırdıktan hemen sonra. ''Cehennem sıcağında esen o soğuk rüzgârsın, Mila. Karnı gıdıklayan o güzel hissin...
Bölümün gelmesi uzadı çünkü ben birkaç gün önce bi' evlendim de...
Aslında bölümü yazalı çok oluyordu ama arada kaynadı, bir türlü yayımlayamadım telaştan.
Bana düğün hediyesi olarak bölümü oylar ve yorum yaparsanız çok mutlu olurum<333
Bu arada ona yaptığım şeye rağmen en mutlu günümde beni yalnız bırakmayan @Aspenia_ 'a çok teşekkür eder ve özür dilerim.
Sizi seviyorum.
İyi okumalar :))
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
15. BÖLÜM| 'Zehri Akıtmak'
🕯️
LORD DAMİAN DAVİES
Onu gördüğüm ilk an kalbimin yerini bir alev topu almış gibi hissetmiştim. Her şeyden habersiz rüzgârla uçuşan bir elbise giyiyor, çevresine neşeli gülücükler saçıyor ve incecik sesiyle üvey kuzenim Della ile sohbet ediyordu.
Etrafta gördüğüm her herif onu için tutuşur vaziyetteydi. Bunu anlamak için sadece yüzlerine bakmamız yeterliydi fakat bu kız çocuğunun kalbi tek bir kişi için atıyordu; lanet olası Hector Wizard. Ya da varlıklı tüccar Henry Wizard'ın tüccar oğlu, Hector Wizard. Veya annesinin kocası Hector Wizard...
Herifi yıllardır tanırdım, hatta neredeyse ağabeyim ile yaşıttı ve Darian ile arkadaştı da ama onu oldum olası sevmezdim. Bayan Helen ile evlendiğinde ve gözü Mila'yı gördüğü o an ise, içimdeki nefreti körüklemeye başladığı andı. Piç herif son bir yıldır Küçük Alev'imin etrafındaydı.
Onu hemen uzaklaştırabilirdim aslında.
O adamı, kızım onu becermeye başlamadan önce Mila'dan uzaklaştırabilirdim ama Sarışın'ımın gözlerinde, annesinin kocası olduğu hâlde Hector'a karşı uygunsuz ışıltılar görmüştüm. Bana kalırsa yalnızca bir hoşlantıydı ya da neyine olduğunu bilmediğim bir hayranlık... Ama en büyük nedeni, muhtemelen baba sevgisi görmediği için bunu kendinden yaşça büyük birinde aramaya kalkışmış olmasıydı. Ona yasak olanda.
Mila, onu gerçekten sevmiyordu. Belki sadece takıntıydı. Ama asla gerçek bir sevgi olduğu yoktu, buna emindim.
Yine de ortada gerçek bir aşkın, ya da sevginin -her neyse- olmadığını Mila'nın kendi başına görmesi gerekiyordu. Başta, onu kendi hâlinde bırakıp Hector'un sert, taşra erkeği hâllerinden soğumasını beklemiştim; Mila, hayatımda görüp görebileceğim en narin kızdı ve kesinlikle bu tarz adamlar ona göre olamazdı. Ama bu seferde nereden çıktığını bilmediğim şu mücevherci çocuk belirmişti; yirmi altı yaşında, amcasıyla mücevher tasarımı yapan Louis bilmem ne... Mila'nın, Hector'dan soğuyup bu adama tutulması an meselesi olabilirdi çünkü adam lanet derecede fazla kibardı, tüylerimi diken diken edecek kadar kibardı ve Mila'dan da hoşlanıyordu... Bu yüzden, daha fazla olduğum yerden izleyemeyeceğime karar vererek manevi kız kardeşimin nişanına davet ettirmiştim onları.
