Whisper of Thanks, Echoes of Goodbyes (COMPLETED)

Chapter 1

"Thana! Thana!!" Sigaw ni Miya habang papalapit ako sakanya, irita ko siyang tinignan, paano ba naman kasi sa lakas ng boses niya napatingin saamin lahat ng naglalakad dahil sa sigaw niya.

"Ano ba, pwede namang hintayin mo nalang ako, bakit ka ba sigaw ng sigaw diyan" inis kong sabi sakanya ng nakalapit ako. Magkaibang magkaiba kami ng personality hindi ko lang alam kung paano kami naging magkaibigan, basta basta nalang siya lumapit saakin dahil sobrang lonely ko daw.

"Eh paano kapag hindi ako sisigaw lalagpasan mo lang ako?!" gusto kong matawa sa sinabi niya, palagi ko kasi siyang nilalagpasan kapag papasok na ako sa campus. 

While walking, I heard my phone ring, so I immediately answered it without even reading the name. "Yeah?" walang ganang sagot ko kung sino man to, but hearing his voice alam kong bibilis ang tibok ng puso ko.

"Hey" napatigil ako sa paglalakad pati na din si Miya, bakit ganitong oras siya tatawag? alam naman niyang once na tumawag siya hindi ako makakapag concentrate sa klase ko. 

"Hey, are you there? I am worried because you are ignoring me. Are you okay? Is there something wrong?" Sunod sunod na tanong niya, he's my long time friend but suddenly bigla nalang sila lumipat sa ibang bansa ng hindi man lang siya nakapagpaalam saakin 

"Ah yes! I am here sorry I was just shocked, I am fine what about you, Levi?" Ayaw na ayaw ko sinasabi ang pangalan niya dahil nagwawala na puso ko, he chuckled he knows that I'm intensed dahil bigla ko nalang sinabi name niya. 

"I'll call you later gorgeous, I know you have class today goodluck." then he hang up  nagtataka si Miya bakit ganon ako kumilos, wala naman siyang alam saakin dahil never ako nag open up sakanya.

"Weird mo" napatingin nalang ako sakanya dahil sa kanyang sinabi. I just shrugged at inunahan ko na siyang maglakad papunta sa classroom namin. 

"Sino yung kausap mo? Boyfriend mo? Grabe sana all!" Masayang sabi niya na ikinatigil ko naman at nag-init ang pisngi ko. Parang highschool lang nakakahiya!

"N...No, he is my friend!" I answered. Kita ko namang nanliit ang mga mata niya at sinusuri ako. 

"Sure ka? Akin nalang siya?" Kung pwede lang siyang sabunutan ginawa ko na. Umiling iling nalang ako at hindi na siya pinansin, umayos siya sa pagkakaupo niya. 

I am taking Business Management 1st-year college. That is not what I wanted, but my father pushed me to take it to help him with our business.  I am really against with it but siyempre mag aaway lang kami at sila ni mama kapag hindi ko kinuha, gusto kong magpatuloy sa Music pero mukhang imposible dahil sa sitwasyon ko ngayon. si Miya naman nasabi niya na saakin na Business daw talaga ang gusto niya kasi gusto daw niyang maging sobrang yaman, ewan ko ba sa babaeng yan. 

Nakatitig lang ako sa kawalan, nang bigla akong siniko ni Miya napatitig ako sakanya "Why?" nakakapagtaka na bigla bigla nalang niya akong sisikuhin ng wala namang reason. 

"Kanina ka pa tinatawag ng prof natin lutang ka nanaman diyan" at dahil sa sinabi niya agad kong tinignan ang prof namin na nakakunot na ang noo.