BEYOND LUST

1

Hawak ang isang itim na maleta, lumabas si Santiago sa kaniyang mamahaling sasakyan- a very expensive sport car. Mula sa kaniyang kinatatayuan ay malaya niyang natatanaw ang malaking Eroplano which is owned by him. A three Men in black walk towards him and get his laguage, they'll going to put it on the plane.

He sighed and walked his ass, when he reach the Plane- two Men welcomed him wearing their black suits. Nakaantabay ang dalawa mula sa kaniyang likuran, walang emosyon na pumasok siya sa loob and as usual it's not a surprise for him.

Since he was young he born with a golden spoon on his mouth. A luxuries, wealth and money filled him. Hindi na siya nagugulat sa tinataglay na ganda at kamahalan ng mga bagay na nakikita o nahahawakan niya sa araw-araw. Kung mayroong dapat man siyang ikagulat, iyon ay kong may magbabago sa buhay niya. Tila isang robot na dumiritso siya sa couch at pagod na umupo roon.

He want to relax at least dahil kahapon pa lang natapos ang case na hawak niya sa Pamilya Romero dahil sa Anak nitong ginahasa. He win the case, as always but another case is waiting. Naisip niyang dalhin ang kaso sa Germany. Hawak ito ng kasama niya pero lagi itong nakakatanggap ng death treat kaya pinag leave na muna niya sa Trabaho dahil malaki ang epekto ng treat na iyon sa Asawa't Anak nito.

This is also his obligations in the first place as an owner of the Firm.

Napapilig siya ng ulo when a private Flight Attendant nervously greet him."G-good afternoon Sir. Do you w-want to d-drink something?"

Nanatili lamang siyang nakatingin sa may bandang bintana at saglit na lumingon dito bago muling ibinalik ang paningin sa kawalan. He was hoping na sana hindi ito katulad sa mga nauna niyang Attendant."No."Bumuga ito ng hangin tanda na nakahinga ng malalim dahil sa isinagot niya but for him? It's a wrong f-cking move."You're fired."

"S-sir I didn'-"Santiago cut her words off by calling someone.

"Conrad!"Isang Lalaki ang nagmamadaling lumapit sa gawi nila.

"Boss.."

"I don't want to see her face again. You know what I want you to do, clear this mess and bring my things here."He said in authority not facing them.

"Yes Boss."

Conrad pithily signal the Attendant to follow him so she did. Umiiyak na sumunod ito hanggang sa makababa sila ng eroplano, naaawang humingi ng pasensiya ang Lalaki sa ginawa ng Boss niya. Hindi naman bago sa kaniya ang ganitong eksena, kada buwan ay nagtatanggal ito ng mahigit isang daang empleyado sa lahat ng Kompanya nito.

"I'm sorry for that Ms. Mendoza, you can now leave. Get your salary on Manager's office and start to find a new job."

"Okay lang, don't b-be sorry. Wala ka n-namang kasalanan.."

Nakakaunawang pinahid nito ang luhang pumatak sa kulay tsokolateng mga mata at tipid na ngumiti sa kaharap. Naiintindihan naman niya na ganoon ang ugali ng Boss nito, nila. Mr. Baldivino knows to have a hard to understand attitude pero hindi niya maiwasan ang kunting kirot sa kaniyang puso.

She badly need this job at ito na lang ang sasalba sa lahat ng nangyari sa buhay niya pero naglaho ang lahat dahil lang sa pagtatanong niya kong may gusto ba itong inumin. It's her duty in the first place as a private Flight Attendant at para sa kaniya walang mali doon.

Ngayon ay nagsisimula na namang panikip ang dibdib niya sa ideyang wala na siyang Trabaho. Kahit sabihin niyang ayos lang ay kabaliktaran ng emosyon niya sa loob-loob ng kaniyang puso dahil ang totoo ay dito sa Trabaho na lang niyang ito siya umaasa. Marami namang Trabaho kong gustuhin lamang niya ngunit ayaw niyang mawala ang Profession niyang ito dahil ito ang pangarap niya noon paman at pinaghirapan niya ito. Bumuga siya ng hangin, kahit pa lumuhod siya sa harap ng Boss nila ay hindi siya nito kakaawaan.