BEYOND LUST

7

Kanina pa sila parehong tahimik at walang imikan sa isa't-isa. Nong sinabi niya kasing gusto muna niyang umuwi sa Pilipinas ay bigla itong natigilan. May dumaang emosyon sa mga mata nito na bigla ring nawala kalaunan. Parang pinipigilan nito iyong ilabas- he's so strong to do that.

"Sa Pilipinas po."Bigla itong natigilan sa sinabi niya.

A lot of emotions start to flow all over his scary eyes. Mariin itong pumikit bago muling tumingin sa kaniya. Nawala na ang mga emosyong iyon, sa paraan ng titig nito ay tila may pinapahiwatig na hindi naman niya alam kong ano.

"Why?"

Nagbaba siya ng titig. Hindi niya kayang makipaglaban sa mga mata nito. Nakakapanghina kaya siya na lamang ang umiwas."M-may problema lang po Sir, kailangan ko lang pong a-ayusin kaagad.."Mas lalo niyang binaba ang ulo ng magsimulang tumulo ang kaniyang pinipigilang luha.

Sa Tuwing pumapasok sa isip niya ang nangyari sa Pilipinas ay mas lalo niyang gugustuhing umuwi. Hinintay niya ang sasabihin nito pero wala siyang narinig. Instead, may tinitipa ito sa smart phone ng mag-angat siya ng tingin.

"F-ck. Okay, I'll let you go home for now. Conrad will go with you going back to the Philippines."Mas lalo siyang napaiyak dahil sa inanunsyo nito. He will let her?"But I will only give you two days to stayed there. Siguro naman maaayos muna ang problema mo within that days."

Napangiti siya, two days is not enough para solusyunan niya ang problema but she's still thankful. Mas lalong lumapad ang ngiti ng Dalaga dahil sa pagsasalita nito ng Tagalog. She find it cute, mas lalo itong gumaguwapo plus to his sexyness.

"Salamat po Sir!"Sinuklian lamang siya nito ng isang tango.

Pinahid niya ang kaniyang luha, Lauren want to hug him but she's so shy to do it kaya pinigilan niya ang sarili. Paminsan-minsan din niya itong tinatapunan ng tingin. Hindi siya makapaniwalang pumayag talaga ito na umuwi muna siya, may three months stayed siya sa Germany kasama ito. Halos hindi pa lang nagtatatlong araw ang pamamalagi nila sa Bansa.

Saktong dumating ang order nilang pagkain. Nagulat pa siya dahil sa dami ng in-order nito, nahihiya siya dahil doon. The foods is new to her taste but she like it so much. Naging tahimik lang din naman sila pareho habang kumakain.

"Go, pack some of your things." Napatingin siya rito, nasa harap na sila ng Hotel na tinutuluyan nila pero hindi parin ito bumababa.

"Paano po kayo?"

Nag-iwas ito ng tingin."I will be fine here. I have an urgent meeting to attend with my Client."Bigla siyang nalungkot na hindi niya alam matapos marinig ang nauna nitong sinabi.

Parang biglang nag-iba ang tunog niyon. O baka siya lang ang nag-iisip ng kung ano-ano?

"I... Uhm okay thank you for dropping me here Sir. Drive safety po."Nagmamadali siyang bumaba dahil sa hiya. She really want to hug him but she stop herself on doing it again.

Ni hindi niya nagawang lumingon rito. Napahawak siya sa bandang dibdib ng tuluyang makapasok sa Hotel. Why did she feeling this way? Napakurap-kurap siya ng marinig ang tunog ng elevator hudyat na nasa tamang palapag na siya.

Pumikit siya to focus in one situation and that's her Family in the Philippines. Nagmamadali siyang nag-ayos ng iilang gamit na dadalhin pabalik ng Bansa, while preparing herself her Phone beep.

Someone is texting her at unregistered number iyon, napakunot noo siya.

From unknown:

Conrad will go with you. He's waiting on the Plane right now.