BEYOND LUST

28

Isinandal ni Santiago ang likod sa swivel chair while holding his Wife picture frame. He was fuming mad to the Woman in the picture. The smile, the curves on her lips. Everything about her make him so d-mn mad lalo na kong gaano ito kaganda sa suot na wedding gown.

Nagpakawala siya ng malalim na hininga. The frame he was holding was their wedding day. Tandang-tanda pa niya ang araw at petsa na iyon. Kong kailan siya naikasal sa Asawa niya. Their vows was still clear to his mind. Napapikit siya kaagad ng isang senaryo ang naglalaro sa ala-ala niya.

One month after their marriage ay iniwan siya nito. He was devastated to get her back then his parents get involved to a very serious accident na kinasawi din ng mga ito because they didn't survive.

Sometimes he just want to rest in someones arms sa tuwing inaatake siya ng mga memoryang iyon kahit walong taon na ang lumipas.

Santiago was forcing himself to move forward, to start again but it's Godd-mn hard. Tila may dalawang bato na nakatali sa mga paa niya and that makes him so difficult to moved forward and open himself again for someone else.

Bigla ring namilog ang kamao niya ng maalala kong bakit pakiramdam niya ay binabalik siya sa nakaraan. It's her, Lauren Saga Mendoza. Dahil sa Dalaga ay unti-unti na niyang sinusuko ang harang na inilagay niya sa sarili.

Hindi na niya namamalayang unti-unti na itong nakapasok sa buhay niya hanggang sa nahihirapan na siyanag pakawalan ito. Pero sa tuwing sinusubukan niyang buksan ng buo ang puso para sa Babae ay saka naman siya kinakatok ng konsensya niya.

He had been broken once before in the same month. And here he is again, trying to fully open his brokenheart for her. Alam niyang pagginawa niya iyon ay may posibilidad na mahulog na talaga siya rito ng tuluyan and he need to put on his mind that falling to this Woman wouldn't do him any good.

They have a lots of differences.

Natigil lang siya sa pag-iisip ng biglang may kumatok sa pintuan ng opisina niya.

"Come in."

Pumasok ang isang Babae na nakasuot ng pantulog at malaki ang ngiti nito."Hi..."

Bago niya ito muling balingan ng tingin ay itinago muna niya ang picture frame sa loob ng drawer. He cross his legs and look at her in the eyes.

"What is it?"

"T-the foods is ready. L-lets eat??" kabado nitong tanong sa kaniya.

Napapikit siya."I'm not hungry. You can eat alone."

Para kay Lauren ay tuldok na iyon. Nagsimulang panikip ang dibdib niya dahil pinagpaguran niya ang pagluluto kahit pa pagod na pagod sila sa biyahe galing Berlin to Sicilia.

Alas siyete ng gabi lumapag ang eroplano at alas otso sila dumating sa three storey House nito, dahil nag yate pa sila patungo sa lugar at mahigit forty-five minutes din yun. Hanggang ngayon ay hindi parin siya makapaniwalang pagmamay-ari ito ng Boss niya kahit pa alam niyang possible iyon dahil mayaman ito.

Isa itong private Island.

Isang pribadong lugar, malayo sa maingay na Siyudad. Ihip lamang ng hangin at hampas ng alon sa mga batuhan ang naririnig. Hindi nga lang niya na-enjoy ang pagsakay ng yate kanina dahil sobrang antok na antok na siya.

Pagkarating nila ay nagluto kaagad siya saka naligo at ngayon ay eksaktong alas nuwebe na ng gabi.

Pilit siyang ngumiti saka ito tinanguan."Sige po. Sa labas lang ako m-magpapahangin.."

Hindi ito tumugon. Tuluyan na lamang siyang lumabas sa opisina nito, ng makalabas siya ay saka niya pinakawalan ang mga luhang namalisbis sa pisngi niya. She took a deep breath and smiled a little then close her eyes.