Προσωπείο

15

Η κοιλιά μου φούσκωσε γρήγορα και τώρα τα πράγματα ήταν πιο δύσκολα γιατί είχα ένα μικρό παιδί να φροντίσω.

Εκτός από τις δυσκολίες, σωματικές και ψυχολογικές που είχα να αντιμετωπίσω, είχα και τις διαμαρτυρίες του πατέρα μου.

Για πολύ καιρό, από όταν έμαθε για την δεύτερη εγκυμοσύνη μου από τους καλοθελητές, είχαμε καθημερινούς καβγάδες και οι χειρότεροι ήταν μεταξύ του πατέρα μου και του Ερίκ που δεν άργησαν να χάσουν το μέτρο.

"Δεν σε πιστεύω Αντουανέτ! Δεν το πιστεύω,  έδωσα τόσα λεφτά στην όπερα μπας και πάρεις και μια καλλιέργεια πέρα από την προίκα, όπως έλεγε η μάνα σου."

"Α για αυτό σε είχανε στείλει εξ'αρχης στην όπερα." Είπε η Σορέλι.

"Ναι Σορέλι για αυτό! Και τι να το κάνω. Έγινε χειρότερη και από τα τσουλιά στον Σηκουάνα."

"Κοφ' το! Μην ξαναμιλήσεις έτσι για την Αντουανέτ!" Ο Ερίκ φώναζε και ύστερα κοιτούσε εμένα που κρατούσα τη φοβισμένη Μεγκ. Ο Ερίκ ανησυχούσε για τις εντάσεις αλλά δεν θα δεχόταν να με βρίζουν μέσα στο σπίτι μας.

"Εσένα ακόμα δεν ξέρω που σε βρήκε. Και κάτι που το έχω από την αρχή απορία, αλλά κάλλιο αργά παρά ποτέ. Ας μου λυθεί τώρα. Εσύ παντού και πάντα κυκλοφορείς με τη μάσκα;"

"Όχι. "

"Τότε γιατί τη φοράς τώρα;"

"Αυτό δεν είναι δική σου δουλειά."

"Α ναι; Δεν είναι δική μου δουλειά αν κρύβεις κάτι;
Να σου πω Αντουανέτ, φοράει τη μάσκα και όταν πάτε στο κρεβάτι;"

Στο άκουσμα αυτής της χυδαίας ερώτησης μπροστά στην κόρη μας, ένιωσα το αίμα να ανεβαίνει στα μάγουλα μου, ο Ερίκ έφυγε γρήγορα από την θέση του και πήγε να ορμήσει στον πατέρα μου αλλά μπήκε ανάμεσα η Σορέλι.

"Όχι Ερίκ, αυτό θέλει."

Όπως η Σορέλι προσπαθούσε να σταματήσει τον Ερίκ, ο πατέρας μου βρήκε ευκαιρία και του τράβηξε τη μάσκα. Το σημάδι στο πρόσωπο του φανερώθηκε και ο πατέρας μου έβγαλε μια αποδοκιμαστικη φωνή.

"Θεε μου! Ώστε για αυτό η μάσκα."

"Πατέρα σε παρακαλώ. Όλα αυτά μπορούν να σταματήσουν παρά πολύ σύντομα. Θα παντρευτούμε πριν γεννηθεί το παιδί, όλα θα πάνε όπως πρέπει."

"Είσαι τρελή που θα σε αφήσω να τον παντρευτείς. Αυτόν, έναν παραμορφωμένο που δεν ξέρουμε από πού κρατα η σκούφια του.
Μα εγώ φταίω, που όταν κατάλαβα ότι αυτός είναι ο πατέρας της κόρης σου, δεν σας έπιασα και τις δύο να σας πνίξω, έχει χάρη που πέρασε για παιδί του άντρα σου.
Το δεύτερο μπάσταρδο όμως δεν θα μου γλιτώσει, ούτε εσύ!"

Ο Ερίκ ξέφυγε από το γράπωμα της Σορέλι και κατάφερε να φτάσει τον πατέρα μου που τον έπιασε από τα ρούχα και τον κόλλησε στον τοίχο.

"Θα στο πω για μία και μοναδική φορά. Αν πας να πειράξεις την οικογένεια μου, θα σε σκοτώσω."
Ο Ερίκ γρύλισε.

Εγώ και η Σορέλι παγώσαμε. Η Μεγκ είχε σφίξει τα χέρια της στην αγκαλιά μου όσο πιο δυνατά μπορούσε.

"Είδες Αντουανέτ. Όχι παιδιά σου, όχι εγγόνια του. Μπάσταρδα επειδή είναι του Ερίκ." Ψιθύρισε αηδιασμένη η Σορέλι.

Ναι Σορέλι, γλυκιά μου Σορέλι. Είχες δίκιο. Όχι μόνο στο πώς έβλεπε ο πατέρας μου εμένα τον Ερίκ και τα παιδιά μας.
Είχες δίκιο και στο ότι ο Ερίκ δεν έπρεπε να του επιτεθεί. Είχες δίκιο ότι ο πατέρας μου αυτό ήθελε.

Μικρό κεφάλαιο αλλά η ιστορία συνεχίζεται 🥳🥳🥳🥳 Τσάο!!❤️❤️❤️