TAMAMLANMIŞTIR...
Farklı bir anonim kitabı mı okumak istiyorsun?
Gel ve kitabımı oku o zaman. Eğlenceli serüvenime hoş geldin.
Anlık gelen cesaretle Mehir yapmayacağı şeyi yaparak sevdiğine mesaj atıyor. O sırada dikkatini çeken saatle gülümsüyor. S...
Bir anda gözlerimi açtım. Sırılsıklam olmuştum. Gözlerimden yaşlar akıyordu.
"Anne Barlas!"
Gözleriyle karşıyı işaret etti. Direk kalkıp sarıldım.
"Burdasın..."
"Burdayım..."
"Benimlesin..."
"Seninleyim..."
"Beni bırakmadın..."
"Seni asla ama asla bırakmam..."
Bütün kelimeleri emin olmak için söylüyordum.
Onu kaybetmek benim için ölüm demekti.
"Barlas bana söz ver. Benden gitmeden önce sen gitme, ben bir daha seni kaybetmeye hazır değilim. Sakın beni kendinle sınama. Çünkü sana birşey olursa ben kendimi kaybederim. Ben ölürüm. Benim ölmemi istemiyorsan kendine her şekilde koru. Tamam mı?"
"Sakin bir daha ölüm deme. İkimizede birşey olmayacak ben ikimizde koruyacağım. Hem ben de seni kaybetmeye hazır değilim!"
Daha çok sarıldık birbirimize annem bize tebessümle bakıyordu.
"Hadi ben kahvaltıyı hazırlayana kadar uyuyun." diyip odadan çıktı.
İlk önce kendisi yatağa geçti. Sonra elimden tutup beni kendine çekti. Kafamı yavaşça göğsüne yasladı.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Anlıma bir öpücük bıraktı. Gülümsedim ve gözlerimi kapattım.
.
.
.
Saçlarıma değen ellerden hâlâ Barlas'ın göğüsün de uyuduğumu anladım. Başımı kaldırdım ve yüzüne baktım.
"Günaydın sevgilim." diyip dudağını öptüm.
"Günaydın bebeğimm. İyisin dimi."
Başımı salladım. O yanımdaydı nasıl iyi olmayayım.
"Hadi kalk bakalım annen bizi çağırdı."
Peki diyip ayağa kalktım.
"Senin üzerine kıpkısa şort vardı ve ben bunu daha yeni mi görüyorum." diyip gözlerini öfeledi.
Güldüm "terbiyesiz." diyip odamdaki banyoya girdim.
Elimi yüzümü yıkadım ve çıktım. Dolabımdan bir şort ve Barlas'tan arakladığım tişörtü elime aldım..
