27. Bölüm

329 35 7
                                    

İyi okumalarr ✨

Barlas gidince yerimden kıpırdamadan oturdum. Onunla konuşmak istiyordum o yüzden diğer hattan yazdım.

Gizemli kız: Neden morelin bozuk?

Mon premier: Kampta mısın?

Gizemli kız: Evet.

Gizemli kız: Neden morelin bozuk demiştim.

Mon premier: Mehir'i biliyorsun. Onla tartışma yaşadık. Aslında kendisi hakkı ama benden gitmemi istedi. İster istemez kırıldım.

Görüldü...

Allah beni kahretsin!

Gizemli kız: Barışmak istese kabul eder misin?

Mon premier: Küs değilim ki.

Mon premier: Sadece kırgınım. Ama bir istediğim şeyi yerine getirse güzel olur.

Gizemli kız: Buna fırsatçılık mı diyoruz?

Mon premier: Birazcık.

Gizemli kız: Ne istersin?

Mon premier: Benimle kahve içsin yeter.

Gizemli kız: Selin ne der bu işe?

Mon premier: Ne diye bilir ki ödev için buluştuk.

Gizemli kız: Mantıklı.

Demek benle kahve içmek istiyorsun. Barlascım direk gelip deseydin kabul ederdim ki zaten.

***
3 gün sonra
(Direk entrika katmak istiyorum)

Barlas'ın peşinden resmen 3 gündür koşuyordum. Asla gelip konuşmak istemiyordu. Ama asla pes etmiyordum.

"Çocuklar oyun oynayacağız." diyen beden hocasına baktım. Ne oyunuydu ki bu.

"Şimdi sizi ikili gruba ayıracağım. Sizden bulmanız gereken eşyaları getirmenizi istiyorum. İlk getiren kamp başkanımız olacak."

Herkesten kabul sesleri yükseldi.

" Emir ile Çağatay, Barlas ile Onur, Burak ile Yılmaz, Siraç ile Ömer vb."

" Güneş ile Eslem, Ece ile Buse, Azra ile Kevser, Selin ile Mehir."

Ben ile Selin mi?

Hemen ikimizde itiraza geçtik.

"Hocam ben bunla olmam."

"Hocam ben bunla olmam."

"Asıl ben senle olmam."

"Asıl ben senle olmam."

Herkes bize gülemeye başlayınca sinirden yerimde tepindim. Resmen beni taklit ediyordu.

"Karar verildi hadi başlayın."

Elimize verilen kağıda baktım. Ormana giriş yaptık.

***

"Gerizekalı kız. Senin aklına uyduk nerelere geldik." diyip bağırdım Seline. Bizi bilmediğim yere getirdi.

"Ayy ne bileyim, kağıtta öyle yazıyordu. Ayy bizi burda ayılar yemez dimi?"

Gözlerimi devirdim ve etrafa bakmaya başladım. Kamp alanında baya uzaklaşmıştık. Hepsi o Selin yüzündendi. Ne diye onun aklına uymuştum ki.

Arkamı döndüğümde Selin direk beni ağaca itti. Yere düştüğüm de en sonra dediğini duydum.

"Barlas benim Mehircim. Sakın unutma."

Diyip ordan ayrıldı.Gözlerim bilinçsizce kapandı.

Bölüm sonu...

00.00 |Texting|Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin