*Danica's POV*
2 days had passed. Nothing changed.
Here I am, sitting beside his bed. He looks so fine, just sleeping.
Sana nga lang natutulog lang sya at bukas.. bukas gigising na siya, pero alam ko. Alam ko na baka matagalan pa lahat. Pero ayokong mawalan ng pag-asa. Kailangan ako ni Drei and I need to be strong for him.
I live my lif, yes. Pero hindi ganoon ka lively. May kulang kasi. Oo kulang siya sa buhay ko. Siya lang naman kasi kasiyahan ko di'ba? Siya ang taong bumuo sa dating sira-sira kong mundo.
Everything we did and done together e paulit-ulit na laman sa utak ko.
He may not be the perfect boyfriend but he does make me happy. Totoo nga siguro ang sinasabi nila na the one who cause your happiness is also the one who can cause you so much pain.
Nandito lang ako lagi sa tabi niya, minamasdan siya. Nagbabaka sakali na baka gumising na siya at balik ulit kami sa dati.
Pero as days passed by lalong nagiging mahirap ang mga bagay-bagay. Ang mga bagay na dati siya ang gumagawa para sa akin, ngayon ako na mismo ang gagawa.
Bumibisita dito minsan ang mga bakada ko para kumustuhin at tingnan ang lagay niya and at the same time para tingnan kung himihinga pa daw ako. Mga sira ang mga yun e.
"Huy Dancs! Hello again!" Like this. Nandito nanaman sila.
"Oh, ba't andito nanaman kayo?" Tanong ko sa kanila habang tumatayo para kunin ang dala nila na prutas.
"Wala lang. Kinukumusta ka ulit. Miss na miss kana kaya namin." Sabi ni Marga. Natouch naman ako sa kanila. Ganyan talaga ang mga yan. Halos oras oras pupuntahan ako.
"How is he na ba Dancs?" Tanong ni Lisa.
"Ayun, same parin. Hindi parin gumigising." Pilit akong ngumingiti sa kanila. Kahit ako mismo hirap na hirap ngumiti.
"Dancs, di mo kailangan magpanggap na masaya at kaya mo, kung hindi naman talaga. Nandito pa kami o." Sabi naman ni Chelse
One thing I love about this girls. They are all true friends. Di ka nila iiwan through thick and thin. Pero siguro ngayon, kakayanin ko pa to. Hindi ako susuko.
"Guys, I can do this. Ano ba kayo." And I gave them the smile. Yes my smile. Yung smile na kahit papaano may saya na.
"Hey, Danica iha." Tawag sa akin ng tita ni Drei. "Umuwi kana muna. Pagod kana. Ako na muna ang magbabantay." Kararating niya pa lang.
Ganyan ang routine namin, ako tapos siya tapos si Jake. Palit palit lang kami.
"Okay lang po ba tita Young?" Tanong ko. Young ang pangalan niya.
"Oo naman. Bata ka lang. You need rest. Sige na. Girls, paki hatid na siya sa bahay nila a." Sabi niya sa mga friends ko.
"Yes tita." Sagot naman nila sa kanya.
Nagligpit na ako ng gamit at ng tapos nako. Lumapit na ako kay Drei..
"Mahal na mahal kita Drei." At hinalikan ko siya sa ulo.
Kahit anong mangyre, hindi ako susuko. Cause I know things are under construction right now, but when this thing is done, you will see how beautiful it will be.
Gising na Drei.. I'm waiting and will wait even if it takes eternity.
----
Comments and votes po. Para naman mag-enjoy akong sumulat. Inspiration lang! :)
UNEDITED
BINABASA MO ANG
My Unexpected Love :"> {Completed}
RomancePaano kung ikaw ay minsang ng nagmahal at nasaktan, magmamahal ka pa ba? Despite the fact na alam mo na pag nagmahal ka nandiyan lagi ang PAIN. Will you let yourself fall in love again? Or you would rather stay in your dark past and never moved on? ...
