My Unexpected Love :"> {Completed}

Chapter XI : Tayo lang. Walang Iba :)

Dedicated to her because I love her stories so much, especially "Hundred Days With Her" Basahin niyo rin po. :)

Kasweetan po ang Chapter na ito. So, sana langgamin kayo. pag tyagaan niyo na. Baliw lang talaga si author e. Hahahaha! Enjoy reading :)))))))

._____.   ._____.  ._____.  ._____.  ._____.  ._____.

Chapter XI : Tayo lang. Walang Iba  :)

(Still Steven’s POV)

Lumipas ang isang lingo at wala namang nangyayaring di maganda sa amin ni Mae. I prefer to call her Mae, rather than Danica, kasi I want when I’m the one who calls her it’s somehow special because I’m the only one who calls her in her 2nd name.

Masaya ako sa piling niya. Walang masayadong problema. Minsan nga I had a moment na,  sobrang  pissed off ako. Kasi, Dad gave me lots of things to do for the company. Imagine I’m just a college student pero ang dami ng nakaataw na mga bagay sa akin. E, pagod ako noon wala pang pahinga kasi tinapos ko yung thesis ko. Imagine niyo ha, kayo pagod sa pag-iisip tapos mag iisip ka nanaman? Isn’t it annoying?

But then, buti na lang nandiyan siya sa tabi ko. Busangot akong pumunta sa bahay nila kasi I need her to comfort me. Kaya ayun di ako nabigo.

**Here’s the scene**

“Oh, Bakit ka naman nakabusangot diyan? Problema?” Nag aalalang tanong niya sa akin ng makapunta kami sa sala nila.

“E, paano super busy na nga sa school si Daddy dumagdag pa.” Reklamong sagot ko sa kanya.

“Drei, easy. Sa sobrang busy mo. Nakalimutan muna na mahalaga ang araw ngayon.” Nakangiti ngunit malungkot ang tono ng boses niya.

“Ano bang meron ngayon?” Nagtatakang tanong ko sa kanya.

“Wala.” Maikling sagot niya sa akin at pumunta na sa kusina may gagawin daw siya e.

Naupo lang ako doon at nagtitingin sa mga photo album na nakalagay doon.  Nang mahagip ng tingin ko ang kalendaryo na nakasabit sa likod ng pintuan nila.

“July 03, 20** – My Birthday :)”

Ang tanga ko lang nakalimutan ko yung araw niya.

Nagulat naman ako ng may tumawag sa akin sa telopono.

I thought I was late nung nalaman ko na birthday niya ngayon, kaso I was lucky, Lucky enough to have her in my life. Anobeyyy! Nagiging cheesy na ko. Kabanas lang. pero ayos lang basta kay Mae lang at wala ng iba.

“D-drei. Ano ba. May ginagawa ako.”

“Okay lang yan. Gusto ko lang yakapin ka ng sobra. Gusto ko akin ka lang. Wala ng iba.”

“Hindi naman talaga tayo maghihiwalay e. Kung hindi ka makikipaghiwalay.” Malungkot na tugon niya.

“At bakit ko naman gagawin yon?” Malambing na tanong ko sa kanya.

“Kasi, ngayon palang busy kana. Paano pag tumagal tagal pa tayo. Ayokong dumagdag sa mga problema mo. Ngayon pa na stress ka.”

“Mae, basta ikaw ang kasama ko, hinding hindi ako mapapagod. Tatandaan mo walanag pwedeng sumira ng relationship natin ngayon. Tayo lang ang iintindihin mo. Tayo at wala ng iba.”

“Drei ah. Sumusobra kana sa kacheesihan.” Pabirong sagot niyta sa akin.

Kahit papaano nakita ko naman siyang ngumiti at namula sa sinabi ko.

“Sus, kung alam ko lang kilig na kilig ka naman niyan?” Lalo pa siyang namula sa sinabi ko. Ang cute talga ng babaeng ito. Bakit kasi hindi siya ang unang dumatin sa buhay ko para kaagad happy ending na life ko. XD