Bakıcım BxB

28

Aslan olmadan tek başıma sporumu yapıp yorgun bedenimi yere bıraktım. Ah o yardım etmediği zaman bu şey daha da yorucu oluyor.

"Aaah çok yorumdum."

Matın üzerinden kalkıp hızlıca duş aldım ve odayı toparlayıp dinlenmek için koltuğa geçip oturdum. Aslan'ın ne yaptığını merak ettiğim için telefonumu alıp mesaj attım hemen.

"Aşkım ne yapıyorsun?"

Mesajı görmesini beklerken telefon çalınca gülümseyerek açtım hemen.

"Sevgilim?"
"Ben seni özledim."
"Emin işteyim yapma bana bunu."

Acı çeker gibi konuşunca güldüm bu haline.

"Ne yapıyorsun?"
"Şu an bir şey yapmıyorum. Birazdan ders almak için biri gelecek onu bekliyorum. Sen ne yapıyorsun?"
"Spor yaptım. Duş aldım. Şimdi de oturuyorum."
"Burak uyanmadı mı?"
"Hayır hala uyuyor."

Tam bu sırada telsizden ses gelince ayağa  kalktım.

"İşte şimdi uyandı benim bebeğim."
"Akşam alışveriş merkezine gidelim mi?"
"Neden?"
"Burak'ın odası için bir şeyler almayı düşünüyorum."
"Olur, gideriz."
"Tamam görüşürüz o zaman."
"Görüşürüz."

Telefonu kapattığım sırada Burak'ın odasına geldim. Telefonu cebime koyup beşiğe eğildim hemen.

"Miniğim, sen ne güzel uyanıyorsun öyle. Senin o küçük gözlerini bile yerim ben."

Kucağıma aldım ve sırtına baktım kısaca. Hafiften terlemiş olduğunu fark edince dolabına gittim.

"Yeni kıyafetler giyelim. Baba bugün sana yeni yeni şeyler alacakmış kuşum. Biraz büyü o zaman kendin seçeceksin."

....

"Bu nasıl?"
"Ayy Aslaaan."

Koşa koşa yanına gidip gösterdiği yastığı elime aldım hemen.

"Ama bu çok güzeel!"
"İstersen kendine al sevgilim."

Gülerek bana bakınca yastığa sıkınca sarıldım. Sonra Burak'ın arabasına doğru eğilip ona baktım.

"Miniğim! Bak ne kadar güzel."

Yastığı ona uzatınca benim gibi sarmaladı.

"Oy minnoşum benim."

Yastığı arabasına bırakıp başka şeylere bakmaya başladım.

"Emin."
"Efendim?"
"Şu yatak olan beşiklere baksak diyorum. Erken daha ama odayı değiştirmek istiyorum."
"Tamamen mi?"
"Yani. Ben Burak doğmadan önce gerçekten her şeyin ciddiyetinin farkında değildim. Ne bileyim annesi döner sanmıştım, olmadı. Ailem arkamda durur bana destek olurlar sanmıştım, olmadı. O zamanlar gerçekten büyük bunalım yaşadığım için ve Burak'ın bütün sorumluluğunun bir anda benim üstümde olacağını yeni kavradığım bütün odağımı sadece ona verdim. Ev, iş, özel hayat benim için bir süre neredeyse yok oldu. Sadece Burak vardı dünyamda o kadar. Bu yüzden odayı falan kim topladı onu bile bilmiyorum. Sanırım uzun zamandır görüşmediğim akrabalarımdan biriydi."
"Ya canım sevgilim benim."

Koluna sıkıca sarıldım ve kafamı omzuna yasladım.

"Sen nasıl istersen öyle yapalım. En baştan düzenleyelim."
"Sanırım ileride bahsettiğim yataklar."
"Gidip bakalım."

Beraber önce hem beşik hem yatak olan kullanışlı bir yatak aldık. Sonra çok gözlü bir çekmece aldık. Burak'ın eşyaları küçücüktü ama bir sürüysü. Bebek olduğu için her an her dakika üzerini kirletebiliyordu. Bu yüzden yüzlerce kıyafeti vardı. Dolabında ise şimdiki kıyafetleri üst üste duruyordu ve saçma görünüyordu. Bu çekmece büyüktü ama gözleri kısa kısaydı. Yani her şeyi görebilecek şekilde yerleştirebilecektik kıyafetleri.