BABALAR GÜNÜ ÖZEL
.
*Geçmiş zaman*
-İzmir-
.
.
.
"Baba!" avazım çıktığı kadar bağırdım.
"Ne oldu güzel kızım benim?" babam sesimi duyar duymaz, hızlıca yanıma geldi.
"Baba, dizim kanıyor. Çok kötü düştüm." bacağımın acısına daha fazla dayanamayıp ağlamaya başladım. Babam göz yaşlarımı silip, konuştu:
"Ağlama güzelliğim benim." beni yavaşça kucağına alıp, eve doğru ilerledi.
"Şimdi gidip ayağına pansuman yapalım olur mu?"
"Hm hm."
...
Dizimi ıslak bir bezle silip, biraz batikon yardımıyla temizledi. Sonra elinde renkli renkli yara bantları ile yanıma geldi.
"Seç bakalım birini." gözüme, üzerinde Caillou resmi olanı kestirdim.
"Bunu istiyorum." babam seçtiğimi eline alıp, diğerlerini koltuğun üzerine bıraktı. Bandı açıp, yavaşça dizime yapıştırdı.
"Teşekkür ederim babacığım." Yanıt olarak saçlarıma küçük bir buse kondurdu.
"Hadi gel televizyonda en sevdiğimiz çizgi film başlamış, onu izleyelim." babamın dediği şeye heyecanlanarak kucağına atladım.
"İzleyelim babacığım!"
...
*Geçmiş zaman-2*
-İzmir-
.
.
.
"Baba!" avazım çıktığı kadar bağırdım.
"Ne oldu güzel kızım benim?" babam sesimi duyar duymaz hızlıca yanıma geldi.
"Ben Emre'yle evlenmek istiyorum baba." dediğim şey ile şefkatle yüzüme baktı.
"Bu günün geleceğini biliyordum ama bu kadar çabuk değil." güldü.
"Sadece nişan yapsak yeterli. Düğün için erken." utana sıkıla söylediğim şey ile sıcak bir tebessüm etti.
"Şaka yapıyorum bebeğim. İster düğün, ister nişan, hangisini, ne zaman istersen yaparız."
"Teşekkür ederim babacığım." Yanıt olarak saçlarıma küçük bir buse kondurdu.
"Gel o zaman annene de söyleyelim. O keratayla da sonra konuşurum ben. Kızımı üzerse küllahları değiştiririz." dedi.
"Tamam babacığım."
...
*Geçmiş zaman-3*
-Ankara-
.
.
.
"Baba!" avazım çıktığı kadar bağırdım. Babam sesimi duyar duymaz hızlıca yanıma geldi.
"Canım kızım benim, ne kadar çok özledim seni." üzerimdeki üniformada gözlerini gezdirdi.
"Çok yakışmış." gözleri gururla bakıyordu. Daha fazla dayanamayıp dolu gözlerimle babama sarıldım.
"Seninle gurur duyuyorum güzel kızım benim."
"Teşekkür ederim babacığım." Yanıt olarak saçlarıma küçük bir buse kondurdu.
"Hadi gel şurada oturup, konuşalım. Hasret giderelim biraz." onu onayladım.
"Gidelim babacığım."
...
*Geçmiş zaman*
-İzmir-
.
.
.
"Baba!" avazım çıktığı kadar bağırdım.
"Bak, ben bordo bereli oldum. Hayalimizdi babacığım. Görmeni çok isterdim. Özür dilerim, benim yüzümden öldün. Çok özledim seni, öyle böyle değil. Burnumda tütüyorsun."
Gözyaşlarımı sildim elimle, eğildim ve mezar taşına küçük bir buse kondurdum.
"Beni affet babacığım. En son seninle kavga ettiğim için özür dilerim. Belki bu sözlerim şimdi nafile ama... Seni çok sevdiğimi bil."
Gözyaşlarım iyice akmaya başladı. Ayağa kalktım.
"Şimdi gidiyorum babacığım. Sonra geri geleceğim."
...
*Yazardan*
Ne olursa olsun babalarınızın kıymetini bilin. İyi veya kötü. Emin olun baba gibisi olmuyor. İşte Deniz, tam olarak babasının yokluğunu yaşıyordu.
Ne kadar onu ruhen hissetse de fiziksel olarak yanında olmayınca, olmuyor.
Babalarınızın kıymetini bilin.
Başta Atatürk olmak üzere, tüm babaların babalar gününü kutlarım.
.
.
.
Merhaba, bir gün geç geldi. Ancak atabildim.
Umarım bölümü beğenmişsinizdir.🙏🏻
Sağlıkla kalın.💜💙
ŞİMDİ OKUDUĞUN
EMRET KOMUTANIM! (KİTAP OLDU!!)
General Fiction*TAMAMLANDI.* "Ben bu meslek uğruna her şeyimi feda ettim. Ailemi, silah arkadaşlarımı, komutanlarımı şehit verdim. Bunca şey feda ettiğim bir mesleği, benim için hiçbir anlamı olmayan biri uğruna mı bırakacağım?!" ... Mesleği uğruna her şeyi göze a...
