မေတ္တာ...စူး (U+Z)

P 2

Ty: ဖေဖေ..
သားကို ထားမသွားပါနဲ့

Ty: ဖေဖေ...

Hs: အကိုလေး......

Hs: အကိုလေး
အိမ်မက်ဆိုးတွေ
မက်နေပြန်ပြီလား အကိုလေး

Ty: ဖေဖေ
မဟုတ်ဘူး မဟုတ်ဘူး.....
အား.....

Hs: အကိုလေး...

ထယ်ယောင်းလန့်နိုးလာသည်။
သေချာပေါက်အိမ်မက်တွေမက်နေတာဘဲ။ ချွေးသံတရွှဲရွှဲနဲ့ ပါးပြင်ပေါ်က
မျက်ရည်တွေကိုတွေ့တော့ ဟိုဆော့
ပြာယာခက်သွားသည်

ဒီအိမ်မက်တွေမမက်တော့တာ
နှစ်ပဲချီနေပြီ။ အခုပြန်ပြီးဖြစ်တယ်
ဆိုတော့ မနက်က ဦးဦးအကြောင်း
မေးလိုက်လို့များလား

Ty: ဟိုဘီ

Hs: အိမ်မက်ဆိုးတွေမက်နေပြန်ပြီလား
အကိုလေး

Ty: အင်း

Hs: ရေသောက်လိုက်အုံး

ကမ်းပေးလာတဲ့ရေကို တစ်ချိုက်ထဲ
မော့သောက်နေတာကြောင့် အကိုလေးရင်ထဲဘယ်လောက်ပူနေလည်းဆိုတာ
ကြည့်ရုံနဲ့တင်သိပါသည်

Hs: ဘာလို့အခန်းထဲမှာမအိပ်တာလည်း

Ty: စာရင်းတွေလုပ်နေရင်း
ဒီနားမှာ မှေးခနဲ အိပ်ပျော်သွားတာ

Ty: ဟိုဘီ ငါ..ငါလေ
အိမ်မက်ထဲမှာ ‌ဖေဖေ့ကိုတွေ့တယ်
ငါ့ကိုပြုံးပြနေတာ။ ပြီးတော့...
ပြီးတော့ ဖေဖေက ချောက်အကြီးကြီး
ထဲကို ပြုတ်ကျသွားတာ

Ty: နောက်ပြီးတော့ ဖေဖေ့ကို
မတွေ့....မတွေ့တော့ဘူး။ ဘယ်လိုဘဲ
အော်ပြီးခေါ်ခေါ် ဖေ့ဖေ့ကို
မတွေ့တော့ဘူး

သူ့ကို အားကိုးတကြီးပြောပြနေတဲ့
အကိုလေးကို ကြည့်ပြီး ဟိုဆော့စိတ်
မကောင်း။ တော်သေးတာပေါ့ သူအရောက်မြန်လို့။ နမို့ဆို အကိုလေးတစ်
ယောက်ထဲ ကြိတ်ငိုနေလောက်ပြီ

Hs: အလုပ်တွေပင်ပန်းလို့
စိတ်ဖိစီးမှုများပြီး အိမ်မက်ဆိုးတွေ
မက်တာနေမှာပါ။ အားရှိအောင်
ပြန်အိပ်လိုက်နော်

Ty: ဟင့်အင်း
မအိပ်ချင်တော့ဘူး။ အိပ်ပျော်
သွားရင်...အိပ်ပျော်သွားရင်
အိမ်မက်ဆိုးတွေ ထပ်မက်မှာ