မေတ္တာ...စူး (U+Z)

P 51

"ဖြေးဖြေးလျှောက်အကိုလေး"

"အွန်း
ဟုတ်ပြီ
ဟုတ်ပြီ
ဖြေးဖြေး"

ခြံထဲမှာ ထယ်ယောင်းကို တွဲကူကာ
လမ်းကူလျှောက်ပေးနေသောsmile။
မသိရင် ကလေးတစ်ယောက်ကို လမ်း
လျှောက်သင်ပေးနေသလို ပါးစပ်ကလဲ
ငြိမ်ငြိမ်မနေ

Ty အ့!

ခြေထောက်က ဆူးခနဲ နာလာတာကြောင့် ဟန်ချက်ပျက်သွားပေမဲ့
ထယ်ယောင်းကိုခါးကနေ ထိမ်းကိုင်ပေးထားသောsmileက ပြာပြာသလဲ စိတ်ပူလာတော့ ထယ်ယောင်း ခနတာငြိမ်သက်သွားတာအမှန်

"ရရဲ့လားအကိုလေး"

စိုးရိမ်နေတဲ့ မျက်၀န်းတွေက
တစ်ယောက်ယောက်ကို သတိရ
သွားစေသည်။ မျက်နှာနှင့်အနီးဆုံး
မှာ ရှိနေတဲ့တစ်ခန ဘယ်ဘတ်ရင်အုံ
ဟာလည်း ထိမ်းမရသိမ်းမရအောင်
ခုန်နေလိုက်တာ။ သူ့မျက်၀န်းတွေက
သိပ်ကိုဆွဲဆောင်တာမို့ ခနကြာကြာ
ငေးယူရသည်အထိပါပဲ

"ရလားက်ုလေး"

Ty; အင်း
ရတယ် ဘာမှမဖြစ်ဘူး

"လမ်းလျှောက်ကြည့်တာလဲ
အတော်ကြာပြီဆို‌တော့
ခနနားကြမလား"

အရိပ်ကဲသိလွန်းတယ်။
မျက်နှာတစ်ချက်ပျက်တာနဲ့
ဘာလုပ်ရမှန်းတန်းသိတယ်။
ခြေထောက်နာတာဘာမှန်းမသိအောင်
ကိုသူ့ကိုကြည့်မိနေတာ.............
ဘေးတိုက်မြင်နေရတဲ့အခြေနေမှာ
ဒီအခိုက်တန့်လေးကို သဘောကျမိ
သည်။ Smile.......
တကယ်ကျေးဇူးတင်ပါတယ်

Ty; ခနလောက်တော့ လျှောက်ကြည့်
ချင်သေးတယ်

"ဟုတ်ပါပြီ လာ
ကျွန်တော့်ပုခုံးကိုတွဲနော်
ဖြေးဖြေးလျှောက်"

ထပ်ပြီး တွဲကူလာတဲ့ လက်သွယ်သွယ်တွေ။ နှုတ်ခမ်းမွေးရေးရေးလေးကြောင့် အစကမမြင်ခဲ့ရပေမဲ့ နီးကပ်
လွန်းတဲ့အခြေနေမှာ နှုတ်ခမ်းပါး
ပေါ်က မှဲ့နက်သေးသေးလေး...........
အစကတော့ အသားရည်က ညစ်ညမ်းနေတာမို့ အဲ့ မှဲ့နက်လေးကို သေချာမမြင်ရပေမဲ့ အခုတော့သေချာကို မြင်နေရသည်။smileမျက်နှာပေါ်က အစိတ်ပိုင်း တစ်ခုချင်းစီက ဘာလို့ ဟိုဘီနဲ့အရမ်းကို တူလွန်းနေရတာလဲ။

Ty; မင်းဘယ်သူလဲsmile

"ဗျ...ဗျာ"

ရုတ်တရက်မေးလာတဲ့ ထယ်ယောင်းကြောင့်smileအကြတ်ရိုက်သွားရသည်
တစ်ချက် တစ်ချက် ထထမေးတတ်တဲ့
အကိုလေးကြောင့် မလုံမလဲဖြစ်ရ
တာလဲ အကြိမ်ကြိမ်