"ថោកទាប!!ឯងច្បាស់ជាដើរលែងរួចមិនខាន" នាយខាងលើស្រែកឡើងប៉ោងសរសៃក ធ្វើឲ្យអ្នកខាងក្រោមស្លុតម្ដងៗសឹងតែគាំង, បន្ទាប់ពីស្រែកបញ្ចេញកំហឹងឲ្យចេញពីខ្លួនរួច នាយចាប់ផ្ដើមបង្កើតសង្រ្គាមស្នេហ៍តែម្ដងដោយនាយជាអ្នកដើរចូលទៅក្នុងសមរភូមិមុន។
"អ្ហឹម~~~"កំលោះតូចព្យាយាមលើកដៃមកខ្ទប់មាត់ជាប់ ព្រោះមិនចង់បញ្ចេញនៅសម្លេងអាម៉ាសឡើយ តែទោះព្យាយាមយ៉ាងណាក៏គ្មានប្រយោជន៍ដោយសារតែអ្នកខាងលើលេងឈ្លានពានគ្មានប្រណី។
"អាស៎!!" រាល់ពេលអ្នកខាងលើរង្គើចង្កេះ សម្រុកបញ្ចូលខ្លាំងៗ ទាល់តែកប់ ធ្វើឲ្យអ្នកដែលទទួលរង ត្រូវចុកឆ្អល់ឡើងហល់ពេញពោះទៅហើយ ។
"ជំនាញណាស់*អឹស!" ឮសម្លេងថ្ងួចថ្ងូរដ៏សែនពិរោះរបស់កំលោះតូចហើយ នាយខាងលើក៏ពោលសរសើរ តែពាក្យសរសើនេះដូចជាចង់បញ្ឈឺច្រើនជាង។
"អ្ហឹក~ប-ង-កុំ-អាស៎" ខំហាមាត់ចង់ប្រាប់នាយក្រាស់ កុំឲ្យធ្វើវាលឿនពេក ព្រោះគេពិតជាពិបាកនឹងទ្រាំទ្រណាស់, ។
"សឺត!មិនបាច់លាក់ពត់ទេ បញ្ចេញធាតុពិតមក ចង់ឯងស្រែកថ្ងូរឲ្យកងរំប៉ងទៀត ក៏យើងមិនហាមឃាត់ដែរ" ប្រាប់រួច នាយលូកដៃទៅចាប់ចង្កេះមួយក្ដាប់ជាប់ ឲ្យនៅមួយកន្លែង រួចចំណុចសាច់ដែលជាប់ស្អិតនឹងគ្នានោះនៅតែបន្តធ្វើចលនាដកចេញចូលញាប់ៗរហូតទាល់តែលេចចេញនៅសន្សើមខាប់ពណ៌សជាច្រើន ។
~ខ្ញុំឆ្អើមខ្លួនឯងណាស់អ្ហឹក~ ថេហ្យុងនឹកឡើងនៅក្នុងចិត្តទាំងសាច់ទ្រូងឈឺសឹងតែផ្ទុះ ពេលនេះមានអារម្មណ៍ថាខ្ពើមរអើមនឹងរាងកាយរបស់ខ្លួនឯងខ្លាំងណាស់ ធ្លាប់តែខ្លួនប្រាណល្អស្អាតប្រៀបបានទៅនឹងក្រដាសស តែបែមកមើលឥលូវចុះ ត្រូវប្រលាក់ប្រឡូសដូចធ្លាក់ចូលទៅក្នុងភក់ជ្រាំមិនខុសនោះទេ ។
"ប្រឹងម្លេះ? យើងប្រាប់ហើយថាមិនបាច់លាក់ធាតុពិតទេ បញ្ចេញមកកុំសម្ដែង ព្រោះយើងមិនបានល្ងង់ជឿទឹកភ្នែកក្លែងក្លាយមួយនេះទេ" ឮដែលទេ ពាក្យពេចន៍របស់គេ ស្រដីមកមួយម៉ាត់ៗពិតជាមិនធម្មតា អាចវាយប្រហារធ្វើឲ្យក្រអៅបេះដូងក្មេងប្រុសម្នាក់ត្រូវប្រេះស្រាំបានយ៉ាងងាយបំផុត ដូចជាពេលនេះអញ្ចឹងឯង ។
