GERİ TAKİP/ HYUNJİN

Şöyle Bi Konuşalım

Hyejin

Jisung'un evinden yeni çıkmış, evinin yakınlarındaki parka doğru Hyunjin ile yürüyordum. Bu manzara bir kaç gün öncesine kadar bana çok yabancıydı. Ama son günlerde istemediğim şeyler olmuştu.

Yunji, Jisung ile eski okul arkadaşı çıkmış ve bir anda çok samimi olmaya başlamışlardı. Sürekli bir yerde denk gelip birlikte takılmaya başlamışlardı. Yunji'nin yanında ben, Jisung'un yanında da Hyunjin olduğu için biz de bu samimiyete dahil olmuştuk.

Her ne kadar aynı ortamda bulunmak istemesem de Yunji'yi kıramıyordum. O tek arkadaşımdı ve biz her şeyi birlikte yapardık. Ayrıca genelde onu yalnız bıraktığımda hoş şeyler olmazdı.

İlk başta her şey normaldi. Ama bu sık buluşmaların arasında Hyunjin'in tavırları kibarlaştığında bir şeylerin ters gittiğini anladım. Birbirimizden pek haz almıyorduk. Ama bugün benimle flört etmeye çalışmıştı. İşte bu normal olmayan kısmıydı. Üstelik anlık değişimlerden bunun rol olduğunu anlayabiliyordum. O hala benden haz etmeyen Hyunjin'di.

Parka geldiğimizde suratına bakarak konuşmak istediğim için bankı göstererek oturmasını işaret ettim. Gözlerindeki korkak bakışları görmek özgüvenimi arttırmıştı. O oturduktan sonra tam karşısında durdum. Beklenmedik bir şekilde iki kollarını yana kaldırıp gözlerini kısarak konuştu.

"Yaa bu ne böyle, sorgu odasında gibi hissediyorum. Bari otur, çok gerildim ben böyle."

Çok eğleniyordum ama bunu çaktırmamam gerekiyordu. Gülüşümü tutup bir adım daha attım. Tehditkar bakışlarımla konuştum.

"Öyle olmadığını kim söyledi?"

Gözünü bile kırpmadan bakıyordu. Güzel itiraf kıvamına gelmişti.

"Dökül bakalım, neler karıştırıyorsun?"

Korkulu bakışları ardında kalan son özgüveni ile konuştu.

"Bir şey karıştırmıyorum, senden hoşlandığım için beni bu şekilde korkutmamalısın."

Göz devirdim. Yine rol kesiyordu.

"Hyunjin, bunun gerçek olmadığını ikimiz de biliyoruz rol yapmayı bırak!"

Karşımda soğuk terler döküyordu. Ama sonunda pes ettiğini düşen başından anladım.

"Uff tamam, evet senden hoşlanmıyorum."

Heh işte şöyle. Şimdi itiraf zamanı.

"O zaman neden öyleymiş gibi davranıyorsun?"

"Senden hoşlanmadığımı öğrendin ama daha fazla bilgi veremem."

AA ben sinirleniyorum ama. Sesimi öncekine göre yükselterek konuştum.

"Hyunjin, benim sinirimi bozma. Zaten kaç gündür Yunji ile uğraşıyorum. Açık açık konuş!"

Konuşursa olacakları tartıyormuş gibi yüzüme bakıyordu. Sonunda bir karara varmış gibi durarak kafasını sağa sola salladı.

"Olmaz ben iyi bir arkadaşım, söyleyemem."

"Arkadaş he, demek Jisung ile alakalı."