Za Miłość i wolność

Spójż prosto w oczy i mów że zdarzy sie cud i że mnie naprawisz

Minoł już miesiąc od tych wydarzeń...
Bardzo brakuje mi Janka .... Ale próbuje sobie jakoś radzić.. On chciał żebym nie płakała .. Przez niego...

Starałam się dużo pomagać Pani Bytanr z sprawami domowymi . Ponieważ Duśka wyjechała razem i Zośką i Karolą na wieś żeby odpocząć na chwile od tego wszystkiego.

Ja nie mogłam. Kto by wtedy odwiedział Janka ? Codziennie odwiedzam go cmentarzu ponieważ czuje jak by tam był... Mój stan psychiczny po tych wszystkich wydarzeniach lekko się uregulował . Za to stan psychiczny Zośki był bardzo zły . Zamartwiał się cały czas
Powtarzał że Rudy nie musiał zginąć...
Bo nie musiał gdyby Dyrektor... gdyby on był wtedy w Warszawie ...

- Marcyśu ktoś do Ciebie- usłyszałam głos Pani Bytanr .
Wyszłam z pokoju i moim oczą ukazał się mój gość czyli Orsza .
- Witaj Druchno Marcelino Bytanr - zanim wymówił moje "nowe" nazwisko lekko się uśmiechnoł- Mam dla ciebie bardzo ważne wiadomości. Jedna to taka że inni odział grup szturmowych dzjałajacy w Wrocławiu złapał nijaką Monikę Trzcińską Fisher . Kojarzy taką osobę?
- złapali Monikę? Miala być na studiach
-.właśnie nie zdążyła wyjechać.
- co się teraz z nią stanie?
- Zostanie skazana przez sąd AK .
- Dobrze... gdyby nie ona .... Rudy mógł by tutaj być... - łza spłynęła z moich oczu
- wiem dlatego niewyjdzie z tego całą.
- Rudy nie musiał umrzeć gdyby akcja była przeprowadzona 23marca ! - podniosłam głos na Orsze i coraz bardziej chciało mi się płakać.
- Oto już spytaj twojego ojca
- co ? Ojca ?
- A myślisz że kto jest odpowiedzialny za broń w AK?
- Nie nie nie ...
- czuwaj Marcekina . - wyszedł

Czyli że to ojciec... To przez niego nie mogliśmy wykonać akcji ? To to wtedy planował gdy go podsłuchałam.. o to mu chodziło. To przez niego Janek nie żyje

- Marcyś wszytsko w porządku?
- To przez ojca Janek nie żyje! - wzięłam płaszcz z wieszaka i wybiegłam z mieszkania. Wychodząc z kamienicy wpadłam na kogoś. Był to mój ukochany braciszek Tadeusz

- To wszystko jego wina
- Marcelka spokojnie kogo wina ?
- Przez ojca Janek nie żyje to przez niego nie mogliśmy wykonać akcji .

W tym momencie Tadeusz się zagotował
Wypuścił z ręki swoją torebe i pociągnoł mnie za rękę.
- Nie miał prawa - powtarzał Zośka

Po 20minutowej drodze byliśmy już ma miejscu. Mój stary dom .
Wybiegliśmy po schodach I bez pukania weszliśmy do miesznia .
Zastaliśmy Tatę I Hanię jedzących obiad . Na mój widok Hania podbiegła do mnie i mocno przytuliła
- Nic ci nie jest tęskniłam.
- Haniu porozmawiamy później idź do pokoju proszę cie.

- Dzieci ! To wy - wstał z krzesła i wyciągnoł ręce w naszą stronę.
- Dopiąłeś swego ? Nie ma już Janka cieszysz się tak ?
- córciu co ty mówisz ?
- Mówi prawdę wiemy że to ty nie pozwoliłeś wykonać nam pierwszej akcji
- nie udała by się
- A jakoś kolejna się udała? Co ?

- Już nigdy nie podejmiesz z nas decyzji nigdy obiecuje nigdy
- dzieci błagam was
- NIE nie masz już nic do powiedzenia jesteśmy dorośli i sobie poradzimy.

Obróciłam się na jednej nodze do i udałam się do swojego starego pokoju po moje rzeczy.
Po otwarciu wszytsko do mnie wróciło. Ja I Janek .. bransoletka ... Monia...

Muszę być silna . Chyciłam jedną z torb które leżały obok szafy . Spakowałam tam resztę ubrać. Podeszłam do biurka I zabrałam zdjęcia. Wzięłam ostatnią ramkę gdzie była naszą " szczęśliwa " rodzina... Tak napewno... nawet gdy mama umierała była w tragiczny stanie on nie pozwolił nam przy niej być tylko kazał nam się uczyć... To była rodzina?

Rzuciłam ramką w ścianę tak żeby rozbiła się na milion kawałków.
Wyszłam z pokoju I zobaczyłam Tadeusza który również zabrał wszystkie swoje rzeczy.