Chapter 10

37 4 13
                                    

Ten
-ˋˏ✄┈┈┈┈✧༺ ♥༻∞



I gulped as I shook my head. Tumingin ako sa kaniya at nakita ko kung paano kainin ang mata niya ng pagtatanong kung bakit ako umiling.

"Dalawa lang naman 'yong hiningi mo sa 'kin, ah? Bakit parang sobra-sobra yata ang ibibigay mo?" Tanong ko.

I even laughed to remove the awkwardness between us.

"Just accept it,"

Umiling akong muli.

"No na no! Dalawang piraso lang 'yong binigay ko sa 'yo, 'no." I said and he nodded. "Eh, bakit sobra-sobra 'to?"

"Gusto ko lang," sabi niya.

"Huh? Eh, marami pa naman ako n'yan eh. Nakita mo naman kanina," I said. "Ganito na lang, bigay mo sa 'kin 'yong dalawang binigay ko kanina and then, keep those papers tapos pag may nanghingi sa 'yo sa room, magbigay ka. Or kahit wala basta may nagtanong sa buong klase," I suggested.

He stared at me for a while.

I gulped as I could feel that it became more intense than earlier. I licked my lips and pursed it.

He blinked his eyes and slowly nodded.

"Sure," he answered and averted his gaze away from me.

Tumango na lang ako at ngumiti nang masaya sa kaniya.

"So. . . what are you studying about?" I asked as I looked at the book that he was reading earlier.

Nabanggit kong Science nga iyon ngunit hindi ko alam kung ano'ng topic ng kanyang binabasa kaya minabuting tanungin ko.

"Nothing, I just saw this book on the shelf and decided to read it because it caught my attention," maikling paliwanag niya.

"Science ba 'yan?" Tanong ko, naninigurado.

He nodded. "Yeah. No connection with our topic in Science, though."

I nodded as he opened the first bundle of one-fourth paper. Pumunit siya ng dalawang pirasong papel mula roon at iniabot sa akin.

I accept it with a smile.

"Thank you," I said happily.

He shook his head. "Nothing to say thank you about." Pirming sabi niya.

Ako naman ang umiling ngayon. "Kailangan 'yon," pagpupumilit ko.

Napailing na lamang siya sa kakulitan ko at sumilay ang maganda ngiti mula sa kanyang mapupulang labi.

I gritted my teeth and bit my lower lip because of embarrassment.

Naalala ko na naman 'yong nangyari kanina! Para kasing sira 'yang labi niya eh. Hindi ko naman kasalanan na mapupula yaon kaya ako napatitig, 'di ba?

Time passed quickly that Kuya Harlow already texted me that he's already there with my two siblings. Um-oo at sinabi ko naman na baba na ako agad.

I glance at Maxeus Gavin who's now reading something in his notebook.

I cleared my throat to get his attention and I successfully did it when he stopped reading and turned to me.

I gave him a smile.

"Uh, nand'yan na sila Kuya ko eh, una na 'ko." I said when his full attention was on me.

Saglit niyang binababa ang notebook na hawak niya at tumango. "Okay, sabay na tayo. I just want your siblings to know that you were with me, studying, while waiting for them," usal niya.

Querencia (Midnight #1)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon