Chapter-19

14 7 0
                                    

I can't stop myself from glancing at the wallclock. I was so excited for our date later. Pakiramdam ko ay ang bagal ng takbo ng oras,hindi din ako masyado makapag concentrate sa pakikinig ng lesson dahil hindi ako mapakali saking kinauupuan. Kung pwede lang hilahin ang oras para matapos na ang klase ay ginawa ko na.

Kasalanan mo to,Jake! Para tuloy akong batang hindi makapaghintay sa uwian dahil may meryenda sa bahay pag uwi.

"For your activity, you are tasked to make a graphic chart about biology..." the professor said. I thought she'll dismissed us after discussion but I guess I was wrong. Madami pa syang sinabi tungkol sa pinapagawa at sa topic na diniscus nya kanina ngunit hindi ko na iyon pinagtunan ng pansin.

Ang nasa isip ko ngayon ay kung paano koi to matatapos ng mabilis upang makauwi na. Nagsasalita pa sya sa harap ngunit naglabas nako ng papel at sinimulan ang kanyang pinapagawa.

I draw a simple chart and wrote every details that shouled be written. Even I'm in rush,I made sure that I was doing it right so that I would not hate to redo it.

Nasa kalahati at nagsisimula pa lang ang mga kaklase ko ng matapos ako at magpasa. Nasa pinakaharap ako nakaupo kaya inabot ko na lang ang papel ko at hindi na nag abalang tumayo pa. The professor scan my paper,I was about to fix my things when she speak. "You did great but I think you forgot to do the essay part."

Oh damn,I forgot that part! Narinig kong sinabi nya sa huli kanina ito ngunit dahil sa sobrang pagmamadali ay nakalimutan koi to.

"I'm sorry I forgot,Miss." Naiilang akong ngumiti saka kinuha ang papel ko at sinimulang gawin ang essay part.

"Are you in rush or you have to go somewhere? You seem tense and in hurry." She interject.

Napatigil ako sa pagsusulat,am I that obvious? Mula sa papel na sinusulat ay ipinukol ko ang paningin sa kanya. May ngiting nangunguya na sumilay sa kanyang mga labi."Napagdaan ko din yan nong kadalagahan ko," she added.

Sunod-sunod akong napailing upang pagtanggi,"Hindi naman po ako nagmamadali,inaantok na kasi ako kaya gusto ko ng makauwi." I reasoned out but I think she didn't buy it,she just smiled at me like she's saying I know how it it feels like. I shrug and continue writing but I stopped again when one of my classmate spoke.

"Tama ka jan,Miss. Kanina ko pa napapnsing nagmamadali at panay ang lingon sa orasan!" dagdag nito. Natawa namanb ang guro sa harapan,pakiramdam ko tuloy ay sobrang pula nan g pisngi ko dahil sa hiya.

May narinig pa akong panggagatong ng ilan pero hindi ko na ito pinansin at nagpokus na lang sa pagsusulat. Mabilis ko itongf natapos,ipinasa koi to agad saka sinimulang ayusin ang gamit ng tumango ang guro pagkatapos pasadhan ng tingin ang papel ko.

I stormed out of the room and walk towars the parking lot. I saw Jake standing beside his car. When he saw me approaching he instantly smiles.

"Did your professor dismissed you earlier? As far as I can remember you still have almost an hour before your dismissal. Or don't tell me you skipped your class?" nakakunot noong tanong nya.

Pakiramdam ko tuloy ay mas lalo akong namula dahil sa sinabi nya,pati sya napansin ang sobrang pagmamadali ko.

Gusto kong sampalin ang sarili upang magising,this is not me! Hindi pa ako nagkakaganito dahil sa isang lalaki at sa simpleng pag aya nya saking lumabas.

"Natapos ko ng mabilis ang pinagawa nyang activity kaya mas maaga akong nakalabas sa klase nya,ang dali lang naman kasi ito." I reasoned out,dinagdagan kobpag ng pagyayabang sa dulo upang hindi sya magduda at maniwala sya. It was a white lie though,the activity was easy indeed buit the reason why I rushed it because of him.

"Hmm...Really?Or you're just excited to see me?" he accused,not believing what I've said. Para nyang nabasa ang laman ng isip ko. I know I'm not good at lying but really?Hindi ba talaga kapanipaniwala ang sinabi ko o sadyang mayabang lang talaga ito?

"Stop it if you want me to go with you," pagbabanta at pagsusungit ko upang di maipahalata ang pagkahiya. Napataas naman sya ng kamay na tila ba sumusuko.

"Calm down,I said nothing.Let's go before you change your mind," nakangitiong sambit nya saka ako pinagbuksan ng pinto at iginaya papasok.

"Right,kanina ko pa napapnsing pinagtitinginan tayo kaya mabuti pang umalis na bago pa ako lumubog sa kinakatayuan dahil sa kaihiyan." Sambit ko saka puamasok.

"You're blushing," he pinted out as a matter of factly.

Sisinghalan ko na sana sya ngunit mabilis nyang isinara ang pinto habang malawak ang ngisi,tila ba tuwang tuwa sa naging reaksyon ko. Umikot sya papunta sa driver's seat ngunit hindi ko na sya nilingon hanggang sa nagsimula syang magmaneho palabas ng campus.

"Kleah,look at me.Did I pissed you of?" he said worriedly when he notice I don"t even glance at him.

Pakiramdam ko kasi ay sobrang pula na ng mukha ko ko kaya hindi ko magawang lumingon sa kanya pero syempre mas pipiliin kong magsungit at hindi ito sasabihin sa kanya dahil baka mas lalo pang lumaki ang ulo.

"Nagtanong ka pa talaga?" pagsusungit ko,hindi padin lumilingon sa kanya.

"I'm sorry," he apologize immediately.

I glanced at his direction and gave him a short smile to show him it's fine. Kahit ang totoo naman ay wala syang kasalanan.

Hindi nya sinabi kung saan kami patungo kay hinayaan ko na lang syang mag maneho kahit pa napansin kong lumabas na kami sa syudad.

Nagpatugtog lang ako ng kantasa stereo nya para hindi tahimik o boring ang byahe dahil wala naman akong maisip na pwede naming pag usapan. Paminsan minsan ay sinasabayan naming ang kanta pag alam naming ang lyrics nito. It was a fun ride though.

I was in awe when we finally arrived at our destination. The scenery wa so beautiful and perfect. I didn't wait for him anymore,nagmadali akong lumabas ng sasakyan upang mas matunghayan ng mabuti ang magandang tanawin..

Agad na yumakap sakin ang malamyos at maalat na simoy ng hangin. Ipinikit kop sandal ang aking mata upang mas madama ang hangin. Malayang nililipad ng hangin ang aking mahabang buhok habang tinatanaw ko ang mahiwagang paglubog ng araw.

When The Warmth FadesWhere stories live. Discover now