İyi okumalar!
Yalın - Deva Bize Sevişler
💌
Şıllık: Selam.
Hastanede gördüğüm çocuğun yazdığını görünce direkt mesajın üstüne tıkladım. Nedensizce onunla konuşmak istiyordum. Hem belki birşeyler iki konuşabileceğim adam akıllı bir arkadaşım olurdu. Artık Rabia' nın esprilerine katlanamıyordum.
Siz: Aleyküm Selam
Şıllık: Bil bakalım bugün kimi gördüm.
Siz: Beni mi
Şıllık: Hayır. Anne ve babanı. Çok tatlı insanlar. Bana senden çok bahsettiler.
Kahretsin! Maalesef annem ve babamın beni hiç tanımadığı insanlara anlatmak gibi huyları vardı. Bunu hep yaşıyordum!
Siz: Nalet girsin!
Şıllık: Lanet olmasın o?
Siz: Arkadaşım ben belki nalet demek istiyorum
Siz: Ne karışıyorsun sen bana
Şıllık: Tamam sakin ol, güzellik.
Ne! Güzellik mi? Gerçekten mi? Valla mı? Harbili mi? Şaka midur bu?
Siz: Harbili mi
Şıllık: Ne harbili mi?
Siz: Sen bana güzellik dedin ya hani az önce
Siz: Harbili mi söyledin
Şıllık: Bilmem.
(Şıllık, çevrimdışı.)
Kahretsin! Çevrimdışı olmuştu.
"Artık şu totonu kaldır!" Diye kişneyen bir at sesi duydum. Tabii ki de bu kişi, sevgili ablamdı. Oturduğum koltuktan kalktım ve ablamın yanına, balkona geçtim. Ablam imalı imalı bakmaya başlamıştı. Ben daha ne olduğunu anlamadan gözleriyle aşağıyı işaret etti ve, "Samet!" Diye seslendi. Gözlerim fal taşı gibi açıldı. Seslendiği kişi sevdiğim çocuğun abisiydi!
Hemen kafamı çevirdim. Çevirir çevirmez onu gördüm. Siyah saçlar, tiryakisi olduğum kahverengi gözler. Aşağıda duruyordu. Ve bana bakıyordu. Gözlerim yanına kaydığında yanında bir kız olduğunu gördüm. Sarı saçlı, zayıf bir kızdı. Çiçekli bir elbise giymişti.
Elimdeki telefondan bildirim gelince hemen kafamı çektim baktığım yerden. Zaten çekecek yer arıyordum.
Şıllık: Aşağı gel.
Kafamı kaldırdım. Neredeydi ki? Karşımızda park olduğu için orda olma ihtimali vardı. Parkta gezdirdim gözlerimi. Yoktu. Neredeydi o halde.
Siz: Neredesin?
Çok geçmedi ve cevap geldi.
Şıllık: Tam karşında.
Okuduğum mesajla kafamı kaldırdım ve bakmaya başladım. Benim karşımda sevdiğim çocuk vardı. Ama gözüm onun olduğu yerlerde gezinince onun biraz ilerisinde, simsiyah giyinmiş birini gördüm. Onu gördüğüm gibi el salladı ve ' gel gel' işareti yaptı.
Ben nasıl inecektim aşağıya! Hem de sevdiğim çocuk varken.
