Abundance from Light

Chapter 10

Chapter 10

None

"Albert, alam mo ba na crush...."

"Miss, ahm. Taken na ako," diretso niyang ani.

Agad akong napabling sa kanya. Pero binawi ko kaagad.

Ang ganda naman ng mata ko para bumaling ng matagal sa lalaking tinatago lang ako.

"Ganon ba? Pero crush lang naman. Di naman kita aagawin sa kanya. For sure ang lucky niya. Anong pangalan?" usisa pa ng babae.

Umirap ako. Bakit pa kailangan malaman?

When the counter lady calls me. I tell all my order. Nang ma ready niya na ay agad ko itong kinuha. Hindi ko na hinintay si Albert.

Ayaw niya kaming makitang magkasama right?  I think it's better than this way. Nakakahiya nga na kunin ang pangalan ko at baka awayin ako. I get it but hindi ba kailangan malaman ng kaibigan niya? Si Zelda alam nya naman pero...

Nilapag ko ang tray sa lamesa. Napabling si Zelda sa akin na hawak pa ang cellphone. Tinaasan ko siya ng kilay habang nilalapag lahat ng pagkain sa lamesa. After that, umayos siya ng upo at tinulungan ako. Agad kong kinuha ang aking ID.

"Kain na tayo," aya ko sa kanya pagkatapos magdasal.

Ngumiti ako at sinundan ko ang tingin ni zelda. Umahon ako at namataan ko si Albert na nilapag ang tray at tumabi sa akin. Umusog ako. At nagsimulang kumain. Ramdam ko ang pagtingin niya sa akin.

Nang hindi ako comfortable ay tumayo ako at lumpita sa tabi ni Zelda na siyang kinatingin nilang dalawa sa akin. Nang maayos ko ang sarili ay tinaasan ko sila ng kilay.

"I think it's better than this way. Kain  na tayo mga friends," pagdidiinan ko sa huling salita.

A moment of silence makes me sick of this situation. Ang awkward but this is what they want right?  Na maging kaibigan kang kami sa harap ng tao. Call me immature. But I  understand it a little bit.

"Gia,"pag aagaw atensyon ni Albert sa akin.

Hinawakan niya pa ang kamay ko sa lamesa na siyang kinatigil ko ng kain at bawi ng kamay ko sa kanya. Nilagay ko agad ito sa ilalaim ng mesa at yumuko. Nang makabawi ay umahon ako at ngumiti sa kanya.

"Mabuti naman na ganito Albert. I get it. Kaibifan lang sa harap ng tao. Mabuti na rin to para hindi ako guluhin ng mga fans mo. Baka sulungin ako," tawa ko ng hilaw.

"You really don’t understand." Puna niya.

Umiling ako.

"We are eating. I don’t want to fight in front of the food, bro.”

Zelda chuckled. Inalalayan siya ni ALbert pero ngumuwi lang ako.

"Sorry,” natatawa niya paring ani.
Alam ko anman na madali lang din matablan ang isang to. Albert never get my sarcasm but Zelda do.

"Dahan dahan lang sa pagkain kasi,"si Albert.

Kinuha ni Albert ang tissue at pinahiran ang mukha ni Zelda. Napatigil ako ng kain at nilingon sila. The sun reflects on us so that it makes me drown by their actions. Nakatitig si Zelfa kay Albert habang si aAbert ay seryoso lang na pinapahiran ang dumi sa mukha.

Tumikhim ako na siyang kinabuwag nila.

"You’re the girlfriend?"

Napatintin si zelda sa akin na tila nahihiya.