Abundance from Light

Chapter 16

Chapter 16

Got

“Anak!” tuwang salubong ni mama sa akin noong nasa harapan niya na ako.

Inalalayan pa ako ng isang staff palabas ng studio.

Bago pa ako makaapila ay hinangkan niya na ako. Sa higpit ng yakap niya at sa tuwa. Napalingon ako kay papa na nasa harapan namin nakangiti sa akin. I smiled to him and hold his hand.

“Ma’am harang po kayo sa daanan,” nagsalita na ang staff na sumalubong sa akin kanina.

Umahon si mama hinarap ako. Walang makakapalit sa tuwa na binigay sa akin ni mama ng maramdaman ko kung gaano siya kasaya sa akin.

Hinawakan niya ang aking kamay habang nasa gilid na kami. Napadako ako roon at pabalik sa kanya. Ngumiti siya ng malapad hndi talaga mwala sa kanya ang ngiti.

“Proud a proud ako sayo anak. Makuha ka man o hindi. Nandito pa rin kami. Sususportahan ka sa gusto mo. Sususportahan ka namin hanggang sa makuha ka na. Dahil ganyan naman dapat ang magulang di ba?” mahinahon niyang sambit sa akin.

Nanglambot ang aking puso. Hindi ko alam kung ano ba ang dapat na itugon sa sinabi niya. Basta ang tanging nasa akin lang ay masaya ako. Yon naman dapat talaga ang maramdam ko sa mga oras na iyon.

Ang gaan sa pakiramdam. Parang wala ng mabigat sa puso ko kapag na iisip ko na palagi niya akong pinapagalitan kapag nag aaway kami ni Penelope. Parang pakiramdam ko ay ako ang mali kapag tinatanggol ko siya.

Si papa ay hindi nagkulang sa akin. Si mama naman ay minsan hindi ko lang maintindihan kung bakit ang init ng dugo niya kapag kausap na ang pamilya niya. Alam kong may mali ako pero sa init ng ulo ko sa sinapt namin at sa kabaitan niya, nangigil ako. Abuso ang tawag doon.

“ I just want to say that one day, I will belong to them. One day my picture will paste right here,” sabay turo ko sa space. Mukhang lalagyan pa ng picture frame.

Lumapit si papa sa akin pero ang kamay ni mama ay hawak pa rin ako. Ginulo ni papa ang buhok ko dahilan ng pagsama ng tingin ko sa kanya.

Nag uupdate ako kay Zelda dahil hindi ko makausap si Albert.

It vibrated in the middle of appreciation for the Manila. Well, it is my first time in Manila so  can’t take my eyes away of it. Malayong malayo sa nakagisnan ko sa Caledonia. Here is the view of the city lights. Hindi ko rin napag usapan kung sakaling matanggap ako ay mag aapratment kami una. Pero masyado pang maaga para pag isiapn iyon. Dapat tanggap muna bago ang lahat.

As the driver gazed at us, I know we arrived at our destination. Father peek a gazed I raise my brow but he shook his head.

In the high fashion street, I lowered down my feet to where I didn’t belong. Sa sobrang lamig ng hangin na sumalubong sa akin ay niyakap ko ang sarili ko habang nagbabayad si mama sa loob. Basa basa pa ang sahig pero halatang kanina pa tumila ang ulan dito.

Nagulat pa nga ako ng makataxi kami rito at dinala niya ako sa mamahaling lugar sa manila. Well, isa sa mamahalin.

Nang makababa si mama ay agad niya akong hinila. As if I was the toy that she can't lose. Pumasok kami sa mall. Napatingin ako sa suot ko . not bad for this place which is wearing a nice white long sleeves top tucked in with my beige long skirt. With ahoes of beige.

I pulled down my black and straight hair to more fabulous for this outfit. Kahit nasa amin na ang kahirapan ay hindi mawawala sa akin ang paglulugar ko ng damit ko. This outfit I wore for today was the outfit my mother nagged me about. Well, I didn't regret buying it now. I glanced at my white watch besides my minimal bracelet. Binaba ko ang putting cap ko ng pinatanggal ng guard at chineck ang black handy bag ko. I smirked when he didn’t find anything wrong. Kung makalkal ay akala mo ay may ginawa akong masama.  Baka masira niya pa.

I looked at to my phone when it vibrated. Kumunot ang noo ko ng makitang hindi naka register ang numero. Nagtataka kong kinuha ito. At sinagot.

“Hello?” sagot ko sa kabilang linya sa nahihiya na paraaan.

“Hi, is this Gianna Clara Bautista?”

Umayos ako ng upo. Namataan ko si mama na nasa hamba na naman. Checking me probably if I am ready.

“Yes, I am," simple kong tugon pero may himig ng ka pormalan.

“Miss Bautista, I just one to inform you that we got you,“ those sentences make my eyes widen and my heart beat at  an uncontrollable pace.

My tears started to grow as I was looking at my mother still confused.

Sumilip siya sa kwarto.

Sumilip ako sa phone at tinakpan ito.

“I am in! They got me!” I said that excitedly.

I wiped my tears as my parents registered it all.

“Sabi ko na sayo eh.! I know you can.”

“Congrats anak!” papa said and hugged me.

Umahon ako.

“Alis muna kami. Answer the phone pa anak,” papa said.

Tumango kami. Pero sa paglingon ko sa phone ko.

“Hi, nandiyan po ba kayo?” nahihiya kong ani at muntik ko pang maalimutan. If papa didn’t remind me.

“Yes, I am. I know it's too soon and fast but we know that you have high dreams and brilliant.”

Huminga ako ng maluwag ngayon.  Nang lumingon ako sa kama ay nandoon pa rin pala sila mama. Pinpigilan ni mama na umalis si papa. Hawak niya ang braso nito habang nakatayo si papa at si mama ay nakaharap sa akin sa paanan ng kama.

“But remind you Gianna that if ever you are here in this industry. You have to be single so it is not hard to pair you up with a fresh. Lalo na at sa panahon ngayon ay kailangan walang distraction,”  aniya.

Napukaw ang puso ko roon. Kinakabahan kung saan patungo rito.

“If you are in a relationship right now. I suggest breaking up with him. Para hindi magulo ang buhay mo. You had a brilliant talent and you can shine to the top,  Gianna. This is my advice as your head,” aniya.

Nanahimik ako. hindi ko kayang sagutin.

“By the way, congrats that we chose you. We contact you for further information for now, enjoy your life before you entered the showbiz,” iyon ang narinig ko mula kay Miss Che bago niya binaba ang tawag.

Sumama ang timpla ko sa sinabi niya tungkol sa akin na maging single.

But still, I can shine with or without him. I need to let Albert knows this.

Pumikit ako ng mariin.

I got but I need to work for his approval.