Abundance from Light

Chapter 37

Chapter 37

Blackmail

Ten, hundreds.

I lost count of how many times I am in pain when we and him broke up.  How many times I am finding for the light and hoping to stop the storm and let the rainbow begin to shine in the sky like those memories we shared will be saved?

But when I lost count of every moment I am spending my whole life digging into my career. When I am close to giving up. I found a way to fight for my feelings.

And this is what I wanted shortly.

I hope this feeling and fight will be worth it.

I opened the door slowly and pushed it back to where it should be. Nilagay ko sa gilid ang boots ko at minasahe ang paa bago binba aito

“Sis!"

Halos mapatigil ako sa aking paglakad ng maramdman kong nandoon na siya sa counter. Umirap ako sa presenya niya at nagsimulang lumakad patungo sa living area.

“If you are here to have a pity discussion. Out ‘cause I won't waste my time,” I said and sat in the living room.

“Ano bang hair style mo Gianna?”

I looked at her at the counter crossing her arms.

“If you don’t know the trend. Keep quiet. If you don't want her hurtful words for you,”banta ko

“Really? Even when we are sisters now?”

"Ow! She knows already.Wala  akong pake kung alam niya na. Kumukulo ang dugo ko kapag kaharap ko to.

“Wag kang mag alala. Hindi ko aagawain sayo ang nanay mo. Mas maganda ang nanay ko."

Agad siyang lumapit sa aking harapan. Tumayo ako.

“Makapal ba mukha mo. Pa try,”she said.

She raised her hand in the wind that makes me alarmed. Agad kong hinawakan ang kamay niya. tinaas ko ang kilay ko.

“Tatangapin ko ang mga masasakit na salita mo pero kung sasaktan mo ako ay sasaktan din kita. Hindi ako aatras,” matamaan kong ani.

Napadaing siya roon na siyang kinatawag sa kanya,

“Penelope,” Si Tito. Agad kong binitawan ang knayang kamay.

“Gianna?!” yumuko lang ako sa lakas ng sigaw ni tito sa akin.

“Daddy, she is hurting me,” sabay hagulhol ni Penelope.

Ngumuwi ako habang kaharap ko siya. I smirked.

“Great actress. Iyak ba? Gusto mo camera. Para ako director. Lights, camera, actions,” panunuya ko sa gitna ng reaksyon niya.

I smiled halatang nang iinis na siya knatalikod niya sa akin.

“Pen, in my room," si mama na siyang kinakirot ng puso ko.

I smirked and went my eyes to tito.

“Can we talk?” aya niya sa akin.

I sighed heavily and nodded.

“What is it, Tito?” I asked him.

Pero lumingon siya sa anak niyang gustong manatili roon pero hinila na siya ni mama.

“Daddy don’t let me come near this lady,” si Penelope na ayaw sa hawak ng mama ko.

Sinamaan ko siya ng tingin.

“Ano iyon tito? Bakit kailangan mo akong makausap?” I asked him when he is now looking in the busy streets.

“Kayo na ba ni Maynard ulit?” usisa niya sa akin na siyang kinalingon ko sa banda niya.

Tumatama ang dilaw na ilaw sa knayang mga amta.

“Yes tito. Why?” magalang kong ani pero nasa akin ang tipid.

“You know how much Penelope loves your boyfriend right? Even before, when you are all little."

I sighed and breathed heavily.

“You know how much Penelope back you then. You were both close to each other not until Maynard didn’t like her. That makes her broken. Nagseselos si Penelope sa close niyo ni Maynard. Kaya galit na galit siya at nagsimulang lumayo sa iyo,” he said that in a cold tone. Trying to reminisce things.

“Even when she is not my really daughter. Nasasaktan ako dahil tinuring ko siyang anak. Sa kanya ko natutunan na mahalin ang tinatayung ina niya. Dahil sa kanya, may pag asa kami ng asawa ko. So I am breaking when she is breaking.”

“So what's the point, Tito?” hamon ko sa kanya habang umiko na sa malaking bintana.

“You know what I mean right?” hindi ako nagsalita. 

Pinapakonsensya niya ako.

“What is it? To break up to Maynard at ipaubaya siya ulit. Siya na nga ang lumalapit ng kusa sa akin,” I said that a matter of factly.

“Kahit para sa kapatid mo lang Gianna. Please,” his voice broke. I shook my head.

“Stop making me guilty. Paano ako tito? Paano  ang kasiyahan ko? Ipapaubaya ko ba sa kanya?”

Nangingilid na luha ko. Namamaos ang boses ko.

‘Kahit utang na loob na lang Gianna."

Umiwas ako ng tingin. Bumibiyak ang puso ko.

“Please…” I closed my eyes.” Ayaw kong makitang nasasaktan ang anak ko. Kaya pakiusap kahit utang na loob nalang, Gianna sa ilang taon naming nasa puder ka namin."

“Tito, I am sorry,” tigas kong ani sa sarili ko.

I opened my eyes and started to walked. Hindi ko kaya ang hinihiling nila. Pinasaya ako ng mabuti ni maynard at nasa akin ang alas at bakit parang nilalayo na anman sakin iyon.

“Binigyan ko naman lahat ng pangangailangan niyo pero bakit di mo maibigay ang gusto kong hiling. Ang kasiyahan ng anak ko? Ng kapatid mo? Ng kambal mo. Ganyan na lang ba ang isususukli mo sa lahat ng kabutihan ko, Gia?!” sigaw niya.

Napahinto ako sa kanyang sinabi. Pumikit ako nang mariin. Ang malambot kong puso kanina na pinpigilan ko ay nagkaroon ng pagbunga ng inis.

Nanumbat sila sa kabutihan na ginawa niya?

Seriously kapag hindi nila makuha lahat.. ganyan na.. isusumbat na?

Dahan dahan akong lumingon sa kanya ulit. Umahon siya at pinukawan ako ng malalim na tingin.

“Pinaaral kita Gianna. Pinaaral kita at binuhay kita.”

“Pero nabayaran ko iyon, 'di ba? Bilang katulong niyo? Kaya bakit naningil ka ngayon?”  nahihirpan akong magsabi noon.

Nagtiim bangan ako nang tumawa siya na parang masayng masaya siya sa sinabi ko.

“Do as I said, Gianna,” aniya sa malamig na tono

KUmunot ang noo ko.” What if I don’t want to follow?”

“You should break him up. Or else… you don’t know what should I do to him!" his voice thundered as his voice wanted me to follow it.