"İnsan sabah kafasının zonklamasıyla uyanınca nasıl da bokuma benziyor ama ya"
Kendi kendime mırıldanırken bir yandan da yorganı üstümden atmaya çalışıyordum.
"Saat kaç abi"
"Hayır tamam beni sevmiyorsunuz orasını anladım da insan bir çıkıp demez mi bu kız öldü mü acaba nerede bu kız diye ya"
Sonunda yataktan doğrulduğumda komodinin üzerindeki telefonumu elime aldım.
"Oha saat 5miş insanların da günahını aldık "
Karnımdan gelen gurultuyla bütün taşlar yerine otururken anlık gelen farkındalıkla suratımı sıvazladım.
"Keşke yemeği yedikten sonra kavga çıkartsaydın boklu çağlar. Artistlik yaptık kalktık şak diye sofradan şimdi şu halimize bak açlıktan 5'te uyanmışız"
Bir yandan söyleniyor bir yandan da üstümü giyiniyordum. Üzerime uğraşmamak için basit eşofman takımı giyindiğimde telefonu da elime alıp kapıya doğru yöneldim.
Merdivenlerden seke seke aşağıya inerken sanki dün gece belki boğulurum umuduyla yorganı kafama dolayan ben değilmişim gibiydi.
Mutfağa yöneldiğimde sessizce ışığı açtım. Işığı açtığımda mutfak masasında oturan adamı görmemle kendimi kaybetmem bir olmuştu.
"AAAAAA HIRSIZ YEMİN EDİYORUM HIRSIZ"
"Lan bi dur"
"İMMMDAAAAAT AT HIRSIZII İMDAAAAT"
"YA Bİ DURUR MUSUN" Yanıma yaklaşmaya başladığında hızlıca tezgahtan kepçe alıp ona doğru sallamaya başlamıştım.
"YAKLAŞMA BANA TECAVÜZCÜ DAVAR"
"O NE BE"
Merdivenlerden ses geldiğini duyduğumda var gücümle bağırmaya devam ettim.
"SELİM BEY KOŞUN TECAVÜZCÜ BİR HIRSIZ VAR BURDA"
Karşımdaki kişi karnını tutarak gülmeye başlayınca sinirlerim iyice bozulmuştu
"NE GÜLÜYORSUN PSİKOPAT"
"Ay dur dur dayanmıyorum"
Odaya ilk giren çağların kollarına yapışmamla bütün ev ahalisi de mutfağın içerisine girmişti.
"NE OLUYOR LAN BUR- oğlum"
"Neyim????"
"Oğlum"
"NEYİ"
"OĞLU İŞTE YA" Çağların bağırmasıyla ilk önce suratını süzüp daha sonrasında yavaşça kollarını serbest bıraktım.
"Denize düşen yılana sarılıyorsa demek ki" kendi kendime mırıldanarak söylediğim şeyle çağlarla göz göze geldik
"Anlamadım?"
"Yok bir şey"
Selim beyin hırsıza yani abime sarılmasıyla birlikte kafamdan geçen 'sessiz sessiz karnımı doyururum en fazla ne olabilir ki' düşüncesine lanet etmeye başladım.
"Ekin neden geleceğini söylemedin oğlum? aklını aldın kızımın"
Ekin gülmeye devam ederken bir yandan da konuşmaya başladı. İlginç bir şekilde hala gülmesine şaşırmıştım. mevcut duruma göre onun da beni kırbaça vurması falan gerekiyordu.
"Sürpriz yapayım demiştim de asıl bana sürpriz oldu"
Hafifçe yanıma yaklaşırken bir yandan da konuşmaya devam ediyordu.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Çiçek
General FictionAcaba diye sordum kendime. Acaba aile sevgisi kalbimdeki boşluğu doldursa ne olurdu? Bu kurguda eşcinsel karakter bulunmaktadır. Lütfen rahatsız oluyorsanız okumayın.
