Acaba diye sordum kendime. Acaba aile sevgisi kalbimdeki boşluğu doldursa ne olurdu?
Bu kurguda eşcinsel karakter bulunmaktadır. Lütfen rahatsız oluyorsanız okumayın.
Annemin elindeki kepçeyle bana dönmesiyle birlikte gülümsedim.
"Çiçeğim?"
"Ne yapıyorsunuz?" Biraz daha yakına gelip ne yaptıklarını incelediğimde domatesin buram buram kokusu beni mest etmişti.
"Kış için konserve yapıyoruz."
"Aaaa ben de yardım edeyim mi?"
Annemin kafasını sallamasıyla yavaşça yanlarına doğru ilerledim. Dikkatlice bana verilen görevi dinlerken bir yandan da tezgahın üzerindeki üzümden ikişer ikişer ağzıma atıyordum.
"Anladın di mi çiçek?"
"Anladım anladım kolaymış" bir kabın içerisine sıcak suyu doldurup kavanoz kapaklarını teker teker içerisine atacaktım. Bunda zor bir şey yoktu.
Annem domates soslarını kavanoza koyuyor, ben sıcak suya sokup çıkarttığım kavanoz kapaklarını Gülseren ablaya veriyorum o da sıkıca kavanozları kapatıyordu. Sohbet ede ede yaptığımız işlem bittiğinde derin bir nefes vermiştim. Zor işte vesselam.
"Gülseren bunlar bu gece ters bir şekilde dursun yarın kilere yerleştirirsin" Gülseren abla kafasıyla onayladığında kendimi mutfak sandalyesine atıp sırtımı duvara yasladım.
"Valla aştım kendimi aşçı olacak kızmışım da haberim yokmuş"
annem de benim gibi sandalyeye oturduğunda suratında keyifli bir gülümseme vardı.
"Eee hak ettik mi bol köpüklü bir kahveyi"
Tam yanına yiyebileceğim çikolatalarla gözüm dönerken mutfağa koşarak giren Ekinle ona dönmek zorunda kalmıştım.
Bir anda kolumdan tutup çekiştirmesiyle "İŞİMİZ VAR BİZİM" Diye bağırması bir olmuştu.
"Noluyo yaa çikolata yiyecektim ben tam"
"Eğer susarsan seni çikolataya boğarım"
"..."
"..."
"YA ÖYLE DEĞİL CEVAP VER YİNE DE"
"Tamam ya ne oluyor anlatacak mısın artık?"
"Şimdi çiçek benim bir arkadaşım var tamam mı"
"Ay ben bu girişi biliyorum"
"Kes sesini bilmiyorsun"
"Tamam bilmiyorum ee?"
"İşte bu arkadaşım senin fikrini merak ediyormuş çünkü etrafında başka aklı başında kız yokmuş"
"Allah allah beni nerden tanıyormuş ki?"
"Anlatmışımdır ben bir ara çok sorgulama her boku"
"Yok ya şuna bak gülüyorsun resmen. Benim arkadaşım böyle bir saygısızlığı hak etmiyor."
"Ya tamam anlat anlat bak gülmüyorum vallahi" Suratımı ciddi bir şekle sokarken çalışma sandalyesine yavaşça oturdum.
"Şimdi bu arkadaşın hoşlandığı birisi varmış."
Kaşlarım istemsizce havalanırken "eee" demeye devam ediyordum. İşte şimdi konu dikkatimi çekmişti.
"İşte bu arkadaş bir mesaj atmış ama kız geri dönmemiş. İşte arkadaşım da rica etti kız kardeşine sorar mısın saçmalamış mıyım diye?"
"EKİN KIZA NE YAZDIN??"
"HAYIR BEN DEĞİ-"
"EKİN NE YAZDIN"
"Göstereyim mi direkt" İstemsizce kafamı sallarken hızlıca yanına doğru ilerleyip oturdum.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"EKİN BU NE????" Her yer kararmıştı gözlerimden yaşlar süzülüyor gülmekten mide spazmı geçiriyordum.
"Nolur benimle dalga ay öleceğim şimdi"
"NOLUR BENİMLE DALGA GEÇTİĞİNİ SÖYLE"
"Ben gidiyorum ya senden yardım isteyen aklıma sıçayım"
Halıya kapanan vücudumu kollarımdan destek alarak kaldırdığımda kapıya doğru ilerleyen Ekine sadece "dur" diyebilmiştim.
"Tamam tamam nolur dur halledicez"
"ama-"
"AMA BİRAZ BEKLE DURAMIYORUM ŞU ANDA"
Homurdana homurdana yerine geri geçen ekinle birlikte kendimi toplamaya çalışıyordum. Sonunda nefesimi yoluna sokabildiğimde ekine döndüm. Mutsuz ve oldukça çaresiz gözüküyordu.
"Tamam lan tamam halledeceğiz dedik ya asma suratını" Yanımı pat patlayıp halıya oturmasını söylediğimde ikiletmeden geldi. Anlaşılan bana kadar düşmüştü.
