၇၀ခုနှစ်များဆီမှစည်းကမ်းကြီးသည့်ဇနီးသည်

Part 50

လင်းလန်က ခနလောက်တွေးလိုက်ကာ အလျင်အမြန်အိမ်သို့ ပြန်လိုက်ပြီး အားဝမ်နှင့်မိုင်စွေ့ကို အတူတူလိုက်လာဖို့ သွားပြန်ခေါ်လိုက်သည် ။

ဟန်ချင်စုန့်က ဟင်းသီးဟင်းရွက်များကို ရေလောင်းဖို့ နိုးနေပြီဖြစ်သည်။သူတို့ ခုန်ပေါက်ပြေးလွှားနေတာကို မြင်လိုက်ရသောအခါ သူကမေးလိုက်လေသည်။

‘‘ဘာတွေလုပ်နေကြတာလဲ။ အားလုံးက ဘာလို့ဒီလောက်အလျင်လိုနေကြတာလဲ’’

လင်းလန်က မျက်ခုံးပင့်ပြလိုက်သည်။

‘‘ရှင့်အတွက် သက်သေရဖို့ ကျွန်မရှာပေးနေတာ’’

သူမက ကြောက်ရွံ့ကာ ရှောင်ဖယ်ထားခံရတာနှင့် ထိုက်တန်အောင် သူတို့လျို့ဝှက်‌လုပ်နေစဉ်တွင် အမိဖမ်းပြလိုက်ချင်ပေသည်။

သူတို့ ဟန်မိသားစုအိမ်သို့ ရောက်လာသောအခါ တံခါးမခေါက်လိုက်ပေ။လင်းလန်က တောင်ဘက်ပိုင်းရှိ အနည်းငယ်နိမ့်နေသောခြံဝန်းနံရံဆီသို့ တိုက်ရိုက်သွားလိုက်သည်။သူမက နံရံပေါ်ကို ကျော်တက်နေစဉ်မှာဘဲ ဒုတိယယောင်းမက ကလေးအနည်းငယ်ကို ပန်ကိတ်များဝေပေးကာ ပြောနေသည်ကို ကြားလိုက်ရပေသည်။

‘‘တစ်ယောက်လောက် အိမ်တံခါးကိုသွားစောင့်လိုက်အုန်း ၊ သူတို့ကိုမြင်တာနဲ့ ဒီအတိုင်းအော်သံတစ်ချက်ပေးလိုက် မြန်မြန်စားကြ’’

လင်းလန်က ဘာမပြောညာမပြောနှင့် အော်ဟစ်လိုက်လေသည်။

‘‘နင်တို့အားလုံးက စားသောက်ပွဲကြီးကျင်းပနေကြတာဘဲ’’

သူမက အသံနက်ကြီးဖြင့် အော်လိုက်ကာ ခြံဝင်းထဲတွင် အပြစ်ရှိစိတ်နှင့် ခိုးဝှက်စားနေကြသော မိန်းမများနှင့် ကလေးများကို ကြောက်လန့်သွားစေပေသည်။ရှောင်ဖုဆိုလျှင် သူ၏ပန်ကိတ်ကို ‌ကြမ်းပြင်ပေါ်သို့တောင် ပစ်ချလိုက်မိသည်။

ဒုတိယယောင်းမက ထိတ်လန့်ကာ သူမလက်ထဲရှိ ဆန်ခြင်းကို လွှတ်ပစ်လိုက်မိမလိုပင် ဖြစ်သွားလေသည်။သူမက လင်းလန်ကို ကြည့်ဖို့ခေါင်းလှည့်လိုက်ကာ သူမနှင့်အကြည့်ချင်းဆုံသွားလေ၏။အချိန်အတော်ကြာသည်ထိတိုင်အောင် သူမက သရဲမြင်လိုက်ရသကဲ့သို့ ကြောက်လန့်သွားမိပေသည်။သူမက လင်းလန်ဒီကိုရောက်လာတာကို မယုံကြည်နိုင်ပေ။