၇၀ခုနှစ်များဆီမှစည်းကမ်းကြီးသည့်ဇနီးသည်

2.7K 237 0
                                    

Part 77

" ရဲဘော်ကျွန်မတကယ်ပြောနေတာပါ ။ ကျွန်မယောက်ျားကတာဝန်ကြောင့် တစ်နှစ်ပတ်လုံးအိမ်မှာမရှိနိုင်ဘဲ ကျွန်မတစ်ယောက်ထဲ ကလေးငါးယောက်နဲ့ရုန်းကန်နေရတာပါ တစ်ခါတစ်လေဆိုရင်ကျွန်မကိုယ်တိုင်တောင် ဝဝလင်လင်မစားနိုင်ဘူး ။ ကလေးတွေကလဲ အာဟာရချို့တဲ့တာကြောင့်ပိန်လှီနေပြီး အသားတွေကလဲဝါကျင်ကျင်ဖြစ်နေကြပြီ ။ ဒါ့ကြောင့်မို့လို့ သူတို့အတွက် အာဟာရရှိရှိလေးစားစေချင်လို့ တရုတ်ဆီးသီးတချိူ့နဲ့ ပုစွန်ခြောက်လေးတွေဝယ်ချင်တာပါ "

" ကောင်စီကထောက်ပံ့ပေးတဲ့လက်မှတ်သာမရှိရင် ရောင်းလို့မရပါဘူး "

" ဘာလို့ကျွန်မကိုမရောင်းပေးချင်ရတာလဲ! ကျွန်မရဲ့ယောက်ျားက တပ်မတော်ကဖြစ်ပြီး ကျွန်မကလည်း နိုင်ငံတော်ဆီကနေဘာမှမတောင်းဆိုရပါဘူး ။ ကျွန်မရဲ့ကိုယ်ပိုင်ပိုက်ဆံနဲ့ ကလေးတွေအတွက်ဝယ်ပေးချင်တာတောင်မှ ဘာလို့မရရတာလဲ... "

" သူမကိုရောင်းပေးလိုက်ပါ စစ်သားမိသားစုတွေအတွက်နေထိုင်ရတာလွယ်ကူတာမဟုတ်ဘူး သူမတစ်ယောက်ထဲကလေးတွေကိုပျိုးထောင်နေရတာ ရောင်းပေးသင့်ပါတယ် "

အထည်ဝယ်ရန် ရပ်စောင့်နေသည့် လူတန်းကြီးထဲမှ လူတစ်ယောက်ကအော်ပြောလိုက်သည် ။ ကောင်စီအဖွဲဝင်များက ထိုကဲ့သို့သောအရာမျိုးတွေကို များများစားစားဝယ်ယူလေ့မရှိကြ ကာ အနည်းငယ်ရောင်းပေးလိုက်၍လည်းအဆင်ပြေသည် ။

နောက်ဆုံးမှာတော့ အရောင်းစာရေးက တာဝန်ခံအားသွားရောက်ခေါ်လာခဲ့သည် ။ တာဝန်ခံအနေနှင့် အိမ်ထောင်စုစာရင်းအားကြည့်လိုက်သည့်အခါ ဟန်ချင်စုန့် ၏နာမည်ကိုသတိထားမိသွားသည် ။ နောက်ဆုံးတွင် ကောင်စီသေးသေးလေးထဲမှ အရာရှိနာမည်မှာ လက်တစ်ဆုပ်သာရှိသည်

တာဝန်ခံက လင်းလန်၏ အခြေအနေကိုထပ်မံမေးမြန်းပြီးသည့်နောက်တွင် သူမလိုချင်သည့် တရုတ်ဆီးသီးခြောက်များနှင့်ပုစွန်များကိုရောင်းချပေးခဲ့သည် ။

လင်းလန်အနေနှင့် ထိုနည်းလမ်းအားအသုံးဝင်မလားဟု စမ်းသပ်ကြည့်ရုံသာဖြစ်ပြီး အမှန်တကယ်အလုပ်ဖြစ်လိမ့်မည်ဟုမထင်ခဲ့ကာ ပျော်ရွှင်စွာဘဲငွေချေပေးလိုက်ပြီး ဟန်ချင်စုန့် လာခေါ်မည်အား လိမ်လိမ်မာမာဖြင့်သာစောင့်နေတော့သည် ။

၇၀ခုနှစ်များဆီမှစည်းကမ်းကြီးသည့်ဇနီးသည်Where stories live. Discover now