၇၀ခုနှစ်များဆီမှစည်းကမ်းကြီးသည့်ဇနီးသည်

2.7K 176 5
                                    

Part 142

ဟန်ချင်စုန့်ကိုယ်တိုင် ကလေးများအားကျောင်းလာပို့သည်ဖြစ်၍ ဟန်ချင်းဖျင် အလွန်ပျော်ရွှင်နေကာ စကားအများကြီးပြောခဲ့သည် ။

" ချင်စုန့် မင်းမိန်းမက အရင်ကထက်ပိုပြီးသိတတ်လာတယ် ကလေးတွေအကုန်လုံးကိုပညာတတ်ဖြစ်အောင်ကျောင်းထားဖို့ဆိုတာ လွယ်ကူတဲ့ကိစ္စမဟုတ်ဘူး သူမကတကယ်သတ္တိရှိတဲ့မိန်းမတစ်ယောက်ဘဲ "

ပြောလေပို၍စိတ်လူပ်ရှားလေဖြစ်ကာ လင်းလန်အားချီးကျူးနေမူကိုရပ်တန့်မရတော့ပေ ။

" ကျွန်တော့ကလေးတွေမှာ ဖတ်စာ စာအုပ်တွေမရှိသေးဘူး ဒါကြောင့်နှစ်ယောက်ကိုတစ်စုံစာဝယ်ပေးလို့ရမလား "

စားပွဲတစ်ခုတည်း ထိုင်နေသောယောက်ျားလေးသုံးယောက်မှာ နားစွင့်ပြီးနားထောင်နေကြသည် ။

ဟန်ချင်းဖျင်က အားနာစွာပြောလိုက်သည် ။

" စာအုပ်တွေကဖြန့်ဝေပြီးသွားပြီဆိုတော့ ဝယ်ဖို့ခက်ခဲမှာစိုးတယ် "

တဝမ်က မျက်ခုံးပင့်ကာ လွယ်အိတ်ကိုအရှေ့ခုံ၌ထိုင်နေသည့် မိုင်စွေ့၏လက်ထဲသို့ ထိုးထည့်ရင်းပြောလိုက်သည် ။

" သင်စရာစာအုပ်မရှိဘူးဆိုတော့ အတန်းတက်စရာလဲမလိုဘူးမလား "

စန်းဝမ်ကလည်း တဝမ်၏နောက်မှလိုက်ထရန်ပြင်သောအခါ ဟန်ချင်စုန့်ကအေးစက်စွာပြောလိုက်သည် ။

" မင်းတို့မှာဖတ်စာစာအုပ်မရှိရင် ကူးပြီးအလွတ်ကျက်လိုက်လေ... "

တဝမ် "..."

စန်းဝမ် " အားးးး...."

ဟန်ချင်စုန့် ကဟန်ချင်းဖျင်အားပြောလိုက်သည် ။

" အဲ့ဒီကောင်လေးတွေ စကားနားမထောင်တာနဲ့ရိုက်သာရိုက်ပါ အားမနာနဲ့ မသေရင်ပြီးတာဘဲ "

ဟန်ချင်စုန့်က ပြောပြီးနောက်ထွက်သွားတော့သည် ။

ဟန်မိသားစုမှကလေးလေးယောက် "..."

မြက်ရိတ်ချိန်မရောက်သေးခင်အထိ တဝမ်မှာအတန်းထဲတွင် ခဲတံကိုင်ရင်းကျောက်ရုပ်လိုထိုင်နေရန်သာစိတ်ကူးထားသည် ။ ဟန်ချင်းဖျင်က ကလေးများအားအတန်းစည်းကမ်းများနှင့် အချိန်စာရင်းကိုပြောပေးသည် ။

၇၀ခုနှစ်များဆီမှစည်းကမ်းကြီးသည့်ဇနီးသည်Where stories live. Discover now