၇၀ခုနှစ်များဆီမှစည်းကမ်းကြီးသည့်ဇနီးသည်

Part 93

လင်းလန် ပင်မအိမ်သို့ ရောက်သည့်အချိန်တွင် ခြံဝန်းထဲ၌ အဖွားကြီးဟန်၏ အလွန်ပျော်ရွှင်စွာရီမောနေပုံအရ အငယ်ဆုံးမောင်နှမနှစ်ယောက်ပြန်ရောက်နေသည်မှာ သေချာသည် ။ သူမကထိုကိစ္စကိုအများကြီးမတွေးမိခဲ့သော်လည်း ယခုမူ ထိုအငယ်နှစ်ယောက်အိမ်ပြန်လာမည်ဖြစ်သည်အတွက် အစားအသောက်ကောင်းကောင်းစားရရန် ကြိုတင်စီစဥ် ထားကြသည်မှာ သေအချာပင်ဖြစ်သည် ။

သူမက စိုက်ခင်းများရှိရာဆီသို့ပြန်သွားလိုက်ကာ ချိုင်ဟုန်ကိုပြောလိုက်သည် ။

" ကျွန်မတို့အိမ်ကအငယ်တွေပြန်လာလို့ ယောက်မစိတ်မရှိရင် ခရမ်းသီးနည်းနည်းလောက်ခူးလို့ရမလား "

ကျန်းချိုက်ဟုန်ကပြုံးကာပြန်ပြောလိုက်သည် ။

" ဘာလို့အဲ့လောက်ထိယဥ်ကျေးနေရတာလဲယောက်မရယ် ကျွန်မတို့လဲအကုန်မစားနိုင်တော့ အလကားဖြစ်သွားမှာဘဲ ခရမ်းသီးရော ပဲတွေပါခူးလို့ရပါတယ် "

လင်းလန်ကျေးဇူးတင်လိုက်ပြီး ခရမ်းသီးကြီးနှစ်လုံးနှင့် ပဲအိုးသေးတစ်အိုးစာခူးခဲ့သည် ။ ပဲဖြူမျိုးသည် ဆန်ကဲ့သို့ဖွေးကာ ချက်စားမည်ဆိုလျှင်လည်း အနံအရသာအလွန်ကောင်းမွန်ပြီးအရသာရှိသည် ။ ဘေးမှရပ်ကြည့်နေကြသူများသည် မနာလို၍သေပင်သေနိုင်သည် ။

အသီးအရွက်များခူးပြီးသည့်နောက်တွင် လင်းလန်က ကျန်းချိုက်ဟုန်နှင့်အတူ ကူညီကာစိုက်ခင်းရှင်းလင်းပေးနေသည်မှာ အားဝမ် အော်ဟစ်ပြီးပြေးမလာခင်အချိန်အထိဖြစ်သည် ။

" မားမားရေ...မားမား ဦးလေးကရူးသွားပြီလားမသိဘူး သားတို့အိမ်ကရှိသမျှပစ္စည်းတွေကိုအကုန်မွှေနှောက်ရှာနေတယ် "

လင်းလန်ကြားသည့်အခါ ကျန်းချိုက်ဟုန် ကိုပင်နူတ်မဆက်နိုင်တော့ဘဲ အိမ်သို့အမြန်ပြန်ပြေးခဲ့ရသည် ။ သူမ၏အိမ်ရှေ့တွင် လူအုပ်လိုက်ကြီးရှိနေကာ အကုန်လုံးကတိုးတိုးနှင့်တီးတိုးပြောဆိုနေကြပြီး ဟန်ကျင်းပေါင်၏ အသံသည်ခြံဝန်းထဲမှကျယ်လောင်စွာထွက်ပေါ်လာခဲ့သည် ။

" လင်းလန် ! ခွေးမ ငါမရှိဘူးဆိုတာနဲ့ ငါ့အမေအိုကြီးကို နင်တို့အနိုင်ကျင့်လို့ရမလား ထွက်လာ.စမ်း! ဘယ်အရှက်မရှိတဲ့မျက်နှာနဲ့ ငါတို့အိမ်ကပိုက်ဆံတွေကိုသုံးရဲရတာလဲ "