၇၀ခုနှစ်များဆီမှစည်းကမ်းကြီးသည့်ဇနီးသည်

Part 58

နေ့လယ်ခင်းတွင် လင်းလန်က အလုပ်ကို အပြီးသတ်တော့မည့် အချိန်တွင် အကြီးဆုံးယောင်းမက ရောက်လာကာ လင်းလန်ကို လာရှာလေသည်။

‘‘မောင်လေးနဲ့ ညီမလေးရေ အိမ်ပြန်လာပြီး ငါ့နဲ့ချက်ပြုတ်ရအောင်。。。အဖေက ဒါကို ပြောခိုင်းလိုက်တာ’’

လင်းလန်က သူမ၏ဆန္ဒများကို လွယ်လွယ်လေး သဘောမတူလိုက်နိုင်ပေ။

‘‘ယောင်းမကလည်း ကျွန်မကဘယ်လိုလုပ်ပြီး ချက်လို့ ရပါ့မလဲ ၊မနက်တုန်းကဆို ကလေးတွေအတွက် ဖြူဖပ်ဖြူရော်ဖြစ်နေတဲ့ ခရမ်းချဉ်သီးစွပ်ပြုတ်ကိုဘဲ လုပ်ပေးလိုက်နိုင်တာ။အဲ့ဒါက‌ သေချာပေါက်ကို ကယ်တင်လို့ကိုမရတော့ဘူး’’

‘‘ကောင်းပြီလေ。。。အဲ့ဒါက ငါလုပ်တာထက်တော့ ပိုကောင်းနေပါသေးတယ်။ စိတ်မပူပါနဲ့。。ငါလုပ်နိုင်တဲ့ ပမာဏကိုငါသိပါတယ်။ ဒါဆိုရင် မြန်မြန်လေးသွားပြီးတော့ အချိန်သိပ်မကုန်တဲ့ စားစရာတချို့လုပ်ကြရအောင်’’

မိသားစု၏ အကြီး‌ဆုံးချွေးမအနေဖြင့် သူမသည် မိသားစုအတွင်း မျှခြေ‌တည့်အောင် လုပ်ကာ ရန်ဖြစ်စကားများမှုများကို ညှိနှိုင်းဖြေရှင်းပေးရမည့် တာဝန်ရှိပေသည်။သူမအနေဖြင့် အဖွားကြီးပေးလာသောတာဝန်များကို ရဲရဲဝံ့ဝံ့လုပ်ကိုင်ပေးရုံသာ တတ်နိုင်ပေသည်။

လင်းလန်က လမ်းကြောင်းလွှဲနေဆဲဖြစ်ကာ အပြုံးတစ်ခုနှင့် ပြောလာ၏။

‘‘အကြီးဆုံးယောင်းမ အဲဒါအတွက်စိတ်မပူပါနဲ့။ ကျွန်မမှာ မနက်တည်းက ပြင်ဆင်ထားခဲ့တဲ့ ပြောင်းဆန်မှုန့်တချို့လည်းရှိနေသေးတယ်။ 。。တကယ်လို့ ကျွန်မသာ အခုချိန်မှာ သူတို့ကိုမသုံးလိုက်ဖူးဆိုရင် ‌သိုးသွားမှာ စိုးရတယ်။ဒါကြောင့် ကျွန်မ အဲဒါတွေကို လိုလိုမယ်မယ် ပြန်နွေးထားရမယ်...’’

အကြီးဆုံးချွေးမက သူမအားဆုတ်ကိုင်လိုက်ကာ တောင်းဆိုချက်တစ်ခုနှင့် အသနားခံလာလေသည်။

‘‘ယောင်းမရယ်。。လုပ်ပါနော်။ အမေနဲ့ပြိုင်ပြီး စိတ်ဆိုးမနေပါနဲ့တော့ ငါတောင်းဆိုနေတာပါ ။。。。ဘယ်လိုလုပ်ပြီး လူငယ်တွေက မိဘတွေနဲ့ ယှဉ်ပြီး ဒေါသထွက်ရတာလဲ။* မိသားစုဆိုတာ စကားနှစ်မျိုးမပြောသင့်ဘူး* ဟုတ်တယ်。。ငါတို့အမေက လောကကြီးမှာ အမျှတဆုံး၊ အစစ်မှန်ဆုံးသော လူတော့မဟုတ်ပါဘူး။ ဒါပေမယ့် ဘယ်လိုဘဲဖြစ်ဖြစ်လေ。。。သူက ငါတို့ထက် အသက်ကြီးတာကြောင့် သူ့အပေါ်စိတ်မဆိုးသင့်ဘူး။တကယ်လို့ အမေကသာ ဒါကိုပွက်လောရိုက်အောင်လုပ်လိုက်ရင် ညီအစ်ကိုသုံးယောက်ရဲ့ ဂုဏ်သတင်းကလည်း ကောင်းတော့မှာ မဟုတ်ဘူး’’