Red Moon Light // Jaywon

3

Yaşlı adam kapının açılmamasından dolayı git gide sinirleniyordu. Dışarıdaki sinirli atmosferin aksine içeride bambaşka bir atmosfer vardı. İki genç hala üst üste yatıyordu. Artık dışarıda durmakdan yorulan adam kapıyı kırmaya karar verdi. 1-2 ... 3 hızla kapıya tekme atan adam sonunda içerideydi. Karşısında böyle bir görüntü görmeyi ne o ne de yanındaki hizmetli bekliyordu.

"Jay Park hemen kalk!" otoriter ve sinirli sesi Jay'in Jungwon'un üzerinden kalkmasına yetmişti. Adam kafasında garip şeyler kurarken sinirine hakim olamayıp karşısında duran gence yumruk attı "Sana uslu olmanı söylemiştim Jay.... en azından bu gün uslu durmalıydın!" yediği yumruğun etkisiyle yere düşen Jay bir şey demiyordu. Babası haklıydı, kendine hakim olamamıştı.

"Bay Park genç efendi bir şey yapmamış. İkisi sadece uzanıyordu. Bunda yanlış bir şey yok" hizmetli yanında duran yaşlı adamın kulağına eğilip sessizce söylemişti. "Anlamıyorsun, O-" "Bay Park, lütfen daha fazla vurmayın. Biz sadece oyun oynuyorduk, o kazandı ve uzanmak istedi fazla bir şey yok" adam yatakta doğrulmuş düğmelerini yeni ilikleyen çocuğa baktı. Jungwon yalan söylüyordu bunu hizmetli dışında ki herkes biliyordu. "Ama sen sadece.. neyse, seninle sonra görüşeceğiz Jay" adam dinmemiş siniriyle odadan çıktı. Giden adamın ardından hizmetli de yavaşça odadan çıktı ve kapıyı kapattı.

Bir süre ikisi de hareket etmedi daha sonra Jay ayağa kalkıp yatağa, Jungwon'un yanına uzandı. "O sana inanmadı" Jungwon yanında uzanan çocuğa döndü "Bunun farkındayım, vampir birinin babası da vampirdir" diyerek ayağa kalktı, sesi öncekinden sert çıkıyordu "Lanet olsun! Biliyordum. Bunu babama söyleyeceğim. Sizin burada yaşamaya hakkınız yok!" Vampirlerden nefret ediyordu Jungwon, abisini onlar yüzünden kaybetmişti. Ama o yemin etti tüm vampirleri öldürecekti.

"Buna cesaretin var mı?" Arkasını döndü kırmızı saçlı çocuk, karşısında pişkin bir şekilde gülen çocuğu görünce sinirlendi "Bunu bana babasından korkan çocuk mu diyor. Bana yalvarışını unutuyorsun sanırım, senin yaşamaya cesaretin yokken bana bunu yapamayacağımı mı söylüyorsun?" O da güldü "Bir ısırığımla ölecek birinin böyle konuşması komik oluyor Bay Yang" ikisi de birbirine bakıyordu. Sınırlarını zorluyorlardı, Jungwon geri döndü, Jay'e doğru eğildi ve kulağına fısıldadı "Alanında uzman biriyle konuşuyorsunuz Bay Park, fazla rahatsınız" ardından yeniden odanın kapısına doğru ilerledi. Kapının kolunu tutarken derin bir nefes aldı "Sonra görüşürüz Bay Yang" zevkle söylüyordu bunu arkasında bıraktığı genç "Seni yakalatacağım için muhtemelen görüşeceğiz Bay Park" kapıyı açtı ve dışarı çıktı.

Kapıyı kapattığı gibi yere çöktü. Boynunun altındaki ısırık hala acıyordu. Eliyle ısırığın olduğu kısmı tuttu. Sadece sakinleşmesi gerekiyordu sonra onu yakalatacaktı, evet kesinlikle onu yakalatıp öldürecekti.

********

"Ahh Bay Park geliyor işte!" "Sonunda geldiniz Bay Park" "Üzgünüm çıkarken yolda biriyle karşılaştım, konuşma biraz uzun sürdü" "Sorun değil" "Ah birde Bay Park artık gitmemiz gerekiyor oğlunuzun oğlumuzu getireceğini söylemiştiniz, hatta bir hizmetli bile göndermiştiniz öyle değil mi? Nerede kaldılar?" Bayan Yang'ın sorusuyla masadaki herkes Bay Park'a dönmüştü. Tüm gözler onun üstündeydi.

"Anne, baba!" Gelen sesin olduğu tarafa döndü herkes "Ah işte geldi." Oğlunu görünce rahatlamıştı kadın. "Anne lütfen buradan gidelim" "Saat zaten geç oldu. Birazdan kalkarız, gel otur yerine" "Hayır anne hemen şimdi gidelim!Lütfen" kadın ve adam oğullarının bu haline anlam veremediler ama oğullarını kırmadılar.

"Bay ve Bayan Park bizi ağırladığınız için teşekkürler. Güzel bir geceydi, biz artık gidelim" Bay Yang kibarca söylüyordu bunları.

Sonunda masadan kalkıp evin çıkışına doğru ilerlediler. Bay Yang ve Bayan Yang Jungwon'a burada beklemesini, arabayı alıp gelecekleri söyledikten sonra Jungwon'u yalnız bırakarak gittiler.

Bir süre öylece ailesi bekleyen Jungwon omuzunda hissettiği el ile ileri atıldı.

"Korkuttuysam beni affedin Küçük Bey" gelen kişi Jay'in babasıydı.
"Ne istiyorsunuz Bay Park?!" Sesi istemeden yüksek çıkmıştı.

"Merak etmeyin size zarar vermeyeceğim. Zeki bir çocuksun ve ben bunun farkındayım. Sadece yarın bu adrese gelmeni istiyorum. Korkmana gerek yok sadece konuşacağız"

Elbette bir vampire güvenecek değildi. Jay olmayabilir ama babası gerçekten zeki biri gibi duruyordu. Bay Park'ın zorla eline tutturduğu karda baktı "Park Otel, kat 29 / Seul" ardından yeniden Bay Park'a baktı. "Gelmeyeceğim, yarın daha önemli bir işim var"

"Bunu diyeceğinizi biliyordum Küçük Bey,  usta bir dedektif olmalısınız, tıpkı abiniz gibi" yüzündeki pis gülüş her şeyi değiştirmişti. "Abim... Onu nereden tanıyorsunuz?" Kafasında kurduğu şeyleri bir kenara bırakıp klasik soruyu sormuştu.

"Neden otele gelmiyorsunuz? Orada konuşabiliriz, burası pek de uygun değil.. değil mi?" Sanki onay bekliyormuş gibi kafasını Jungwon'a doğru eğdi. Jungwon sanki yanında kimse yokmuş gibi önüne döndü "Bir de oğlumun bugün yaptığı aptallık aramızda kalırsa sevinirim. İzini her ne kadar taşıyacak olsanız da" neyi ima ediyordu? Sadece buradan gitmek istiyordu.

Jungwon hala adamın yüzüne bakmıyordu. Sinirlenmişti, abisi onun kırmızı çizgisiydi.

Jungwon'un ellerini yumruk yaptığını gören adam gülümsedi. Zeki biriydi ama çok çabuk sinirleniyordu. Elbette bunu yapmak istemezdi çünkü Yang ailesi ile düşman olmak onlar için çok kötü olurdu ama oğlunun yaptığı aptallığı anca bu şekilde kapatabilirdi. "Sizi bekliyor olacağım Küçük Bey" diyerek içeri girdi adam. Jungwon bir süre daha durduktan sonra ailesi arabayla almaya geldi. Ailesine söylemek istiyordu ama henüz bunu yapmayacaktı. Eğer Park ailesi abisinin katiliyse onların katili olmaktan çekinmeyecekti.

-Haruto

________________________________________

Misafirler varken yazdim kötü olmus olabilir uzgunum. Hızlı yazdığım için yazım yanlışları olmuş olabilir bunun için de üzgünüm.
Tamam üstüme gelmeyin zatenede moralimede bozuka😔✊🏻

Beğenmişsinizdir umarım oy vermeyi unutmayın lütfen ♡