•BASKIN BİR OMEGA• [Dkbk?]

•38•

"Of..ölüyorum.."

Sarışın artık yürümek bile istemeyecek duruma gelmişti, 8 aylığı geçmiş olan 'velet' onu çok zorluyordu. Yürümek istememek bir yana, kılını kıpırdatacak hali kalmamıştı.

"Argh..yemin ederim ölü gibiyim. Neden..neden bu kadar sikik bir durum bu?!"

Izuku okula gitmişti, ama bugünün okula gideceği son gün olduğunu söylemişti sarışına.

"Seninle kalmak istiyorum Kacchan..Birkaç gün gitmesem de sorun olmaz."

Izuku o kadar korkuyordu ki, sarışının bile bu kadar korktuğu ve endişeli olduğu görülmemişti. Her an sarışın omegasının başına bir şey gelmesinden korkuyor, bir dediğini ikilettirmiyordu.

Sarışın bu zamanları çok iyi değerlendirmişti zaten. İsterse, Aptal Alfayı kendi sandalyesi bile yapabilirdi.
Sarışın yatağından kalkamadığı için- daha doğrusu Mitsuki ve Izuku kalkmaması gerektiğine karar vermişti- Mitsuki onunla ilgileniyordu.

"Susadın mı Katsuki? İlaçların nerede?! Hey hey, somurtmasana!"

"Ya bi kes!"

Sarışın omega üstüne bu kadar titrenmesinden nefret ediyordu. Izuku'ya gelince, o farklıydı tabi. Izuku ona ilgi gösterdiği zaman gayet memnundu fakat annesinden gördüğü aşırı ilgi onu bunaltıyordu.

Katsuki-

Neden..neden bu hamilelik şeyi bu kadar zor?!

Ve neden..neden ben hamileyim?!

Ah, doğru ya. Gerizekalı olduğum için kondom kullanmamıza engel oldum. Bunlar da şimdi aklıma geliyor çünkü duygu çıkmazındayım. Kahretsin, karnımdaki şey çabuk çıksa iyi olur. Aklım ormana dönüştü, içindeki ağaçlar da yandı kül oldu.

Yürüyebiliyordum ama bu lanet kadın izin vermiyordu. Yerimden doğrularak Isaka-san'ın verdiği ilaçlardan bir tanesini attım ağzıma. Başım zonkluyor, bütün eklemlerim yerinden çıkacakmış gibi ağrıyor, gözlerim uyuşturucu kullanmışım gibi gözüküyordu. Düzgün uyuyamıyordum. Üstelik yemek de yiyemiyordum. Aman ne güzel..

Siktiğimin hamileliği beni yenmemeli. Hayır..yenemez! Ben, Yüce Büyük Patlama Cinayet Tanrısı Dynamight, nasıl bu velet yüzünden bu hale gelebilirim? Acınası..çok saçma. Tamamen çok saçma!

Yerimden kalkarak aynaya baktığımda, daha da sinirlendim. Kilo almak bir yana, karnım çirkin gözüküyordu. Ne kadar bol giyinsem de, kötü gözükmesine engel olamıyordum. Ya yüzüme ne demeli? Yakışıklılığım uçup gitmiş sanki! Tch! Ben miyim bu aynadaki?

Sikeyim..iğrenç gözüküyorum.

O anda midemin bana yaptığı sürprizle karşılaştım ve koşarak banyoya ulaştım. Bu bulantılar yüzünden yemek yemek bir kabusa dönüşmüştü benim için. Dayanmak her geçen gün zorlaşıyordu.

Izuku..Izuku nerede kaldı?

Tekrar yatağıma uzandım. İçimden hiçbir şey yapmak gelmiyordu, uzanmak bile istemiyordum belki. Izuku'nun şimdiye kadar gelmesi gerekiyordu. Nerede kaldı bu salak?

Yoksa..yoksa beni aldatıyor mu o p¡ç?!

Hadi ama..Sakinleş Katsuki..O SENİ ALDATSA KİMLE ALDATABİLİR Kİ? SENDEN DAHA İYİSİ Mİ VAR? HAH! YOK TABİKİ! HEM O BENİ SEVİYOR! BENDEN BAŞKASINI SEVEMEZ.

Yerimden hızla doğrularak kendimi motive ettikten sonra tekrar yumuşak yastığın üzerine atıldım.

Izuku'yla çıkmaya başlayalı 1 yıl olmak üzere. Neler yaşadık, düşündükçe mideme daha da zorlayıcı bir kramp giriyor. Kalbim eriyor sanki. Ya da özgünlüğüm kalbime mi ulaştı?