لحبها حكايه

17

تاني يوم ف الفرح

ديمه : يلا ي كارما انت بقالك ساعه بتلبسي

كارما : الفستان بتاعي مش عارفه من اي بس لقيته مقطوع انزلي انت و انا هاخلص و جايه ، الفرح تحت مش بعيد يعني مش هتوه

لميا : طب خلاص خلصي براحتك و تعالي

كلهم خرجو و الفرح بدأ كانت لسه كارما بتظبط حاجات ف الاوضه

ف الفرح

مامت ادم : امال كارما فين

لميا : فستانها اتقطع ف بتظبطه او هتغيره و جايه

علياء بسخريه: فستانها اتقطع ..

لميا : عليا عيب كده و حسني طريقتك شويه معاها

علياء : هو انا عملت حاجه

لميا : انا بقولك بس

بعد شويه من الفرح

ادم : امال كارما اتاخرت ليه كده

لميا هبعت رائد يشوفها اتاخرت ليه

ادم : تمام

قبل شويه عند كارما كانت بتعمل الفستان بعد ما خلصت و نازله
فجأه وقعت من ع السلم ال كان مزحلق و معرفتش تمسك ف اي حاجه و دمغها انفتحت

كارما بالم : ديمههه .. اااه

رائد: دخل علشان يشوف كارما لقاها مرميه غ الارض و في دم حوليها و مغرق الدنيا

خرج بسرعه جري ع ادم

رائد : ادم .. ادم ..

ادم : ايه ي رائد ال حصل ، مالك كده فيه ايه

رائد بتوتر : ابله كارما..

ادم : انطق ي رائد اخلص قول فيه ايه

رائد : واقعه ف الارض و الارض غرقانه دم

ادم بصدمه : اييه

و جري ع جوه و وراه رائد

ادم جري ع كارما : كارما .. ردي عليا انت فايقه ..

ادم شالها و حطها ف العربيه : رائد متقولش لحد اي حاجه لغايت ما اجي تمام

رائد : حاضر

راح ادم ب كارما المستشفي بسرعه و هو بيسابق الوقت

ف المستشفي دخلة كارما اوضه العمليات بسرعه و قعد ادم قدام الاوضه

ف الفرح بعد فتره .

ديمه باستغراب : هي كارما ده كلو بتعمل ايه ده الفرح هيخلص

لميا : اكيد ده كلو مش بتظبط الفستان

عليا : عادي الحاجات دي بتاخد وقت

مامت ادم : هدخل اشوفها كده

عليا بتوتر : لا .. اقصد يعني هي شويه و جايه

لميا : شويه ايه دي بقالها اكتر من ساعتين.. انا هادخل اشوفها

دخلت لميا البيت ملقتش ايه حاجه بس لقت دم مغرق الدنيا ع السلم

صرخت لميا و وقعت ع الارض
العيله كلها اتلمت ع صوتها

مامت ادم : ايه ي لميا

و بعدين بصت ع الدم و انصدمت

ديمه بخوف : يالهوي ايه ال حصل ده ، و فين كارما

مالك : اهدو ي جماعه انا هتصل بادم اكيد هو يعرف هي فين لانه اختفي من فتره هو كمان

رائد بتوتر : اا ادم مع ابله كارما ف المستشفي

والد ادم : ايه ال حصل ي رائد انطق

رائد : انا دخلت ساعت ما كنت بنادي ابله كارما لقيتها مرميه ع الارض سايحه ف دمها رحت بسرعه قولت ل ادم و هو خدها بالعربيه ع المستشفي و قبل ما يمشي قالي متعرفش حد الا اما اجي

مالك : طب خليكم انتو هنا انا رايح اشوفه اكيد ف المستشفي ال هنا دي

كمال: يلا انا معايا العربيه

وراحو بسرعه المستشفي

كان ادم قاعد قدام العمليات و حاطط راسه بين ايده
حاسس بالذنب ان كل ده حصل ..

كمال : ايه ي ادم كارما بقت عامله ايه

ادم بتعب : جوه ف العمليات لسه محدش خرج

مالك وهو بيطبطب عليه : ان شاء الله خير و هتخرج بالسلامه

كمال : بإذن الله ،

بعد فتره خرج الدكتور و جري عليه ادم بسرعه

ادم : ها ي دكتور ايه ال حصل طمني هي بخير

الدكتور :الحمد لله عدت باعجوبه انت جبتها الحمد لله ف الوقت المناسب غير كده كان زمنها ماتت لا قدر الله بسبب كميه الدم ال نزفته ، هي دلوقتي بخير، بس منعرفش هتفوق ع امتي .. بس خير ان شاء الله

كمال : تمام شكرا

مالك : الحمد لله انها عدت خير ان شاء الله تفوق بسرعه

جت بعدها العيله كلها

ديمه بقلق : ايه ال حصل ي ادم ، كارما كويسه

ادم كان شارد و تعبان ، رد عليها مالك و قال
: هي الحمد لله بخير بس مش عارفين هتفوق امتي
بس الدكتور طمنا عليها

لميا : طب الحمد لله انها دلوقتي كويسه ، ربنا يعديها ع خير و تفوق بالسلامه

الدكتور : ممكن شخص واحد بالكتير هو ال يفضلو معاها و ده طبعا لسلامتها

ادم : انا هفضل معاها روحو انتو ارتاحو

مامت ادم : و انت كمان ي حبيبي لازم ترتاح ..

ادم : خلاص ي امي روحو انتو و انا هفضل هنا

مامت ادم: طب خلي بالك من نفسك ي حبيبي

ادم : حاضر ي امي

بعد ما الكل مشي دخل ادم ل كارما

كانت كارما لسه ف الغيبوبه

ادم : انا السبب ف كل ده لو انا مجبتكيش مكنش كل ده حصل ، بس اوعدك و الله انا هاعرف مين ال عمل كده و اوعدك مش هخليه يقلت من تحت ايدي
فوقي علشاني .. علشان بحبك!!

"كيف اُخفي الذي قد باتَ يسكُونُني ..
و العينُ مبديةٌ و القلبُ معترفُ... "