لحبها حكايه

24

ادم : استاذ علاء اتفضل

علاء بسماجه: ازيك ي دكتور

ادم : الحمد لله، اتفضل ادخل ي استاذ علاء

علاء : احمم ، انا هادخل ف الموضوع ع طول

ادم : من فضلك

علاء بفضول : هو يعني مراتي شافتك ي دكتور و انت جاي من السفر و معاك شنط كتير وكده ف ندهت عليا اساعدك بس لما خرجت لقيت ان في حد معاك
احنا طبعا عارفين ان انت دكتور محترم و جارنا من زمان بس احنا بنستفسر بس مين دي ؟؟

ادم ببرود : دي مراتي ي استاذ علاء، و لسه راجع من عند اهلي .. كده ارتحت و عرفت ال حضرتك عاوزه

علاء بسماجه : مش ده القصد ي دكتور و ع العموم الف مبروك

ادم : الله يبارك فيك ، منورنا والله، تشرب حاجه

علاء بسماجه : لا شكرا ي دكتور هستاذن انا بقا .. مع السلامه

ادم : مع السلامه
و مشي علاء ده و خرجت كارما

كارما : هو مين ده ي ادم

ادم : واحد كده جارنا

كارما : اها ، و عاوز ايه بقا

ادم : مفيش كان بيسأل ع حاجه
المهم لو حد كلمك هنا من جيران الحي ردي ع القد و متخديش ع حد هنا

كارما : تمام

ادم : امال انت لابسه و راحه ع فين كده

كارما: فكرتني ، انا كنت عاوزه اروح شويه عند نور جارتنا ال انا قلتلك عليها هاا ؟

ادم : تمام بش ما تستني بكره تروحي

كارما : لا بكره هنرجع الشغل و كده و انا هاروح انهارده و خلاص و بعدين متخفش مش هطول هناك

ادم : طب استني هوصلك

كارم : مش مهم نا انا هاروح لوحدي عادي

ادم : اخنا بليل هتخرجي ازاي

كارما : ادم احنا لسه الساعه ٨ ، خلاص يلا

_______________________________عند نور

نور : ازيك ي كوكي .. ي شيخه ولله زمان الواحد مشفكيش

كارما : اديني جيت اهو

نور : اتفضلي ي قلبي

دخلت كارما و نور و قعدو يتكلمو

نور : ده كله حصل وانت حتي معرفتنيش بالتليفون

كارما : والله العظيم كل حاجه حصل بسرعه جدا لدرجه ان انا نفسي لسه مش مستوعبه

نور : خير ي حبيبتي ان شاء الله ، يمكن دي تكون صفحه جديده

كارما : ي رب

نور : طب انا هروح اعمل كوبايتين شاي و جايه

كارما ا: تمام

راحت نور المطبخ و انتبهت كارما من الترابيزه ال كانت وراها
راحت كارما قربت من الترابيزه علشان تشوف
لقتها سجاير و ازازه بيره صغيره

نور رجعت

كارما بتساؤل : انت بتشربي ي نور

نور باستغراب : بشرب ايه ي بنتي

كارما: سجاير و بيره

نور باستغراب : لا مش بشرب ، اشمعني

كارما بشك : لا مفيش، المهم ان انا لازم امشي دلوقتي علشان ادم اتصل

نور : هو انت لحقتي ، طب اشربي الشاي ع الاقل

كارما : مره تانيه اوعدك

نور : اما نشوف المره الجايه دي هتبقي امتي

كارما : قريب .. يلا سلام

نور : مع السلامه

و مشيت كارما

و رجعت نور تبص ع الحاجه و لقت السجاير و الازازه محطوطين ع الترابيزه

نور : يالهوي ع غبائي، و انا سايبه الحاجه هنا زي الهبله
و مخدتش بالي منها

____________________________ عند كارما

كارما كانت سرحانه و مش مركزه

ادم : مالك ي كارم سرحانه ف ايه

كارما : لا ولا حاجه

ادم : انت من ساعه ما رجعتي و انت مش مظبوطه و سرحانه كده ، ايه ال حصل ي كارما

حكت له كارما كل حاجه حصلت و الحاجات ال لقتها عند نور

ادم : طيب معنديش اروحي لها لوحدك تاني ي كارما

كارما : لا طبعا انا لازم انصحها دي جارتنا من زمان و هي انسانه كويسه ، بس اكيد هي مضغوطه بس علشان كده

ادم : مش معني انها مضغوطه او بتمر بفتره وحشه انها تعمل كده . بس طبعا كلنا بشر و بنضعف، ف كل ال عليكي تعملي هو انك تنصحيها تبعد عن الطريق ده

كارما : معاك حق انا هاعمل ايه عليا و انصحها

______________________________ عند ديمه

ديمه كانت قاعده مع مامتها ف الصاله

جابر : مالك ي ديمه مضايقه كده ليه

ديمه بعنف: وانت مالك انت مضايقه و لا مش مضايقه

مامتها : ردي عليه كويس ي ديمه

ديمه : اوووف ما تخلصوني بقا مش انتو كنتو خارجين و علشان كده جايبني اقعد ف البيت ع ما تيجو
مخرجتوش ليه بقا

جابر بتصنع : اهدي بس ي ديمه ، احنا خارجين اهو خلي بالك من نفسك بقا

ديمه بعصبيه : نينيني .. طب يلا بقا مع السلامه

مامتها : بس اما ارجع ليا كلام تاني معاكي !!