لحبها حكايه

28

والده ديمه بعصبيه : فين جابر ي ديمه

الكل كان مصدوم من دخولها المفاجئ

ديمه باستغراب: مش جابر كان معاكي و المفروض هترجعو بعد يومين ولا مش عارفه ايه

والده ديمه بعصبيه : متعمليش فيها عبيطه ، جابر راح السجن ليه ديمه

ديمه بعصبيه: معرفش .. انا ايه ال هيعرفني

كمال حاول يهدي مامت ديمه ف جمب علشان حاله ديمه متسؤش زي الدكتور ما قال و اخدها بره العياده

مالك : اهدي ي ديمه ، اكيد هي بس متعصبه من حاجه

ديمه ببرود: اصلا  مش فارقه

مالك: طب انتي كويسه

ديمه بهدوء : انا كويسه بس ممكن تسيبوني لوحدي شويه

كارما قربت منها وقالت : لا طبعا نسيبك ده ايه، انت ديمه القويه ال ع طول بتضحك، وبعدين احنا معاكي اهو عاوزه تقعدي لوحدك ليه

ديمه بابتسامه هاديه : شكرا ي جماعه ع كل ال بتعملوه علشاني ده بجد مش عارفه اقولكم ايه ، بس لنا محتاجه اقعد بجد حاسه ان انا دايخه

مالك بخوف و قرب منها : انت حاسه بحاجه تانيه، انت كويسه ي ديمه

ديمه: والله كويسه ي جماعه انا بس محتاجه ارتاح مش اكتر ، وبعدين مالك قلبت فجأه كده انت ال كويس

كارما بتنسحب: طب هاروح انا اجيب مايه او اجيب لك اي حاجه للدوخان و جايه

مالك بص ل ديمه و قال : ارتاحي شويه و انا هاروحك

ديمه بصت ف عينه بتوهان و كأنها اول مره تشوفه فيها : مش مهم انا هبقي كويسه

مالك بقلق : لا طبعا لازم تروحي

ديمه و هي بتحاول تفهمه : مالك انا بجد كويسه بس انا حاسه ان في حاجه غريبه بتحصل

مالك بصلها باهتمام  و قال : مثلا

ديمه : يعني تعاملك معايا بقي غريب فجأه ، انا مش فاهمه

مالك بحب : يمكن بحبك مثلا  

ديمه : ممكن .. و بعدين استوعبت ال هو قاله و قالت بصدمه : ايييه .. انت قولت ايه

مالك : بحبك

ديمه خدودها احمرت و اتكسفت وقامت بسرعه من قدامه

مالك بس ضحك ع رده فعلها

عند كمال

كمال : ال حصل لها امبارح ده كله بسبب زوج حضرتك ... و اي حاجه كانت ممكن تحصل ل ديمه كونتي هتكوني السبب الرئيسي فيها

مامت ديمه بعصبيه :ما هي اكيد السبب ف كل ال حصل ده هو يعني هيعمل ده منه لنفسه

ادم : ازاي حضرتك بتفكري كده ، بنتك كان بقالها يومين ف غيبوبه ف المستشفي بين الحياه و الموت و الأصعب ان محدش عارف ايه هتكون رده فعلها لما تفوق و تفتكر كل ال حصل لولا ستر ربنا وانها لسه مش فاكره حاجه لحد دلوقتي

مامت ديمه بصت بعصبيه و متكلمتش ، قاطعهم دخول مالك بعصبيه

مالك: انتي لسه مش حاسه بالذنب بعد كل ال حصل ده
انتي ام ايه انت ال حتي معندهاش ذره خوف ع بنتها بعد كل ةل مرت بيه بسبب الحيوان ال انتي كنتي متجوزاه ، لا ولسه الأصعب مجاش لسه هي مش فاكره حاجه عن الحادثه و لو افتكرت محدش عارف رد فعلها هيكون ايه ، بس اتا حابب اطمنك انك مش هتلاقيها تاني ولا حتي بالصدفه طول ما انا عايش علشان انتو أشكال مريضه تستحق الدفن

كانت مامت ديمه متعصبه بس مش عارفه ترد تقول ايه
هي فعلا اوحش ام ف الدنيا دي كلها بس هي مكانتش عاوزه أطفال هي بتعتبر ديمه ديما غلطه من زوجها الاولاني و انها المفروض مكنتش تبقي موجوده اصلا
ف نظرها هي السبب ف انها معرفتش تتجوز بدري شخص كويس ، بسببها معرفتش تعيش شبابها و تعمل كل ال نفسها فيه

قررت مامت ديمه تنسحب و تمشي لأنها مش هتقدر تواجه اكتر من كده

عند كارما

كارما بخبث : مالك ي ديدي خدودك احمرت كده ليه

ديمه : ها .. انا ، لا مفيش عادي الجو حر بس

كارما : امم الجو حر ف نص الشتا ..

ديمه : اه ي ستي انا حرانه ، انا حره الله

كارما بضحك : خلاص ي ستي انت حره براحتك

بغد فتره كانت ديمه بتشوف ملف ف مكتبها و دخل مالك المكتب فجأه
انتبهت ديمه ل وجوده و كانت بتحاول تتصرف بطبيعيه و تصير ع قلبها ال بدأ يدق بسرعه

ديمه : ايه ي دكتور انت مش عندك مرضي ولا ايه

مالك : الصراحه انا جيت اتعالج

ديمه : اممم ، بس انا دكتور أطفال

مالك : ما هو انا لما بشوفك بحس لن انا رجعت طفل من تاني

ديمه بحرج : ممكن تدخل ف الموضوع ع طول

مالك : فكرتي ف ال انا قولته لك الصبح

ديمه : قولت ايه

مالك بخبث : خلاص اعيده تاني
بحبك و عاوز اتجوزك ، رايك ايه ي دكتوره ديمه

ديمه بخجل : ها .. انا يعني ... انا موافقه

مالك بصدمه: بجدد .. انت موافقه بجد