FİNAL:)
Ateş en son arabada konuşmamızın üstünden sonra bir daha parti konusunu açmamış hatta anlamlandıramadığım bir şekilde benimle konuşmamaya çalışmıştı. Okula bile beni bırakıp işi olduğunu söyleyip gidiyor son ders sadece beni eve bırakıyordu bunun dışında her aramamda işi olduğunu söyleyip kapatıyordu.
Tamam söylemek istemesini anlayabilirdim ama bilmiyorum. Ben kendim bile düşünürken tuhaf hissediyordum ki bu durumu başkasına söylemek ya da açıklamak daha da tuhaftı. Ailemi bahane etmiş olabilirdim ama o da bildiğine eminim ki ailem bu konularda bana bir şey demez sadece yanımda olduklarını söylerdi.
Belki de ateşi fazla hafife almıştım. Bildiğine eminim değil kesin olarak biliyordu. Bu da onu kırmış onunla olmak istemediğimi düşünürmüş olabilirdi aklıma başka bir şey gelmiyordu.
Gece mavisi elbisemi giydim. Kayık yaka boydan göğsüme kadar dar oradan sonra salaş ve hafif altları pileli gibiydi. Saçlarımı yandan ikili şelale örüp arkaya doğru açık bıraktım. Makyajımı yine mavi siyah karışımı yapıp dudağıma pembe bir ruj sürdüm. Takı olarak kolye ve kulak kelepçesi ve de şahmaran eklem yüzükleri takıp küçük siyah çantamı alıp aşağıda bekleyen ve sürekli çabuk olmam konusunda söylenen ailemin yanına indim.
Babam beni merdivende karşılayıp tek kaşını kaldırdı.
-ilk defa siyah giyip yas tutmamışsın.
Ona gülüp - aslında bir anlamı var orada öğrenirsin babacığım. Diyip ona kocaman sırıttım. O da hadi bakalım der gibi bir hareket yaptı ve annemi bir koluna beni de diğer koluna girmemiz için kollarını katladı. Annemle birbirimize bakıp güldük ve babamın koluna girip dışarı çıktık.
Parti tahmin ettiğimden kalabalıktı. Ve bu kalabalık için de ateşi göremiyordum. Uflayarak etrafı gezmeye selam veren insanlarla kısaca sohbet edip kaçamaya çalışıyordum.
Etrafa baktığım yerde sonunda onunla göz göze geldik. Bakışları ile baştan sona beni süzdü. Bende onu süzmüştüm. Siyah takımında gözleri o kadar net, yüzü bir o kadar da sert duruyordu. Gözlerimiz tekrar buluşunca ona doğru bir adım attım. Sadece gözleriyle beni takip ediyordu.
Yanına geldiğimde hala gözlerimiz birbirine kilitliydi. İlk konuşan ben oldum.
-siyah sana fazla yakışmış sanki.
Hafif gülümsedi ama içten değildi.
-mavide sana. Çok güzel olmuşsun.
Gülümsedim sonra elimi uzatıp elinden tuttum. Şaşkına bir elimize bir de bana bakıyordu.
-haklıydın özür dilerim. Seni kırmak istemedim, seni istemiyor değilim sadece derin bir nefes bıraktım devam etmeme gerek kalmadı dudakları dudaklarımda gezinmeye başlamıştı bile. Gülümsedim ve kollarımı boynuna doladım kendimi ons daha çok çektim.
Etraftaki şaşkın mırıltılar ya da alkış sesleri umrumda değildi ilk defa.
Kalbim kulaklarımda atıyordu.
Geri çekildiğinde kocaman gülümsemesinden bahşetti bana. Sıkıca sarıldığımız da bir kızın ateş diye bağırmasını duydum. Ateşin vücüdü kasılmıştı. Ne kadar geri çekilmemi engellemeye çalışsada geri çekilip aslında uzaktan gelen sesin burnumuzun dibinde duran kıza ait olduğunu ve kızla göz göze geldiğimizde değil ateşin beni geri çekmeye çalışmasından anladım.
Ne olduğunu ya da kızın kim olduğunu bilmiyordum bu yüzden ateşe dönüp soran gözlerle baktım hiç bir tepki vermeyince kız dönüp.
-sen kimsin dedim. Kızda gözlerimin içine bakarak
- az önce öpüştüğün çocuğun sevgilisi diye bağırdı. Vücüdüma dehşet dalgası sardığında affalladım babamın yanımda beni tutmaya çalıştığını o zaman fark ettim. Ateşe dönüp baktım hiç bir şey söylememişti. Babamın kollarında çıktım arkamı dönüp hızla kendimi dışarı attım. Göz yaşlarım benden bağımsız akıyordu. Az önce ne olmuştu ben ne yaşamıştım. Sevgilisi dedi
O hiç bir şey demedi
İnkar etmedi
Ben ne yapmıştım
Rezil olmuştum
Herkese rezil olmuştum
İnsan kendi sonunu kendi yazar dedikleri bumuydu. Bir anda nasıl olduğunu anlamadan sevgiliydik ama aslında değilmişiz. Benimle oynamıştı. Ve ben buna saf gibi inanmiştim. Hani ne olmuştu benim kurallarıma önceliklerime. Hepsini bir anlık heves için harcamış sonunda da kendimi rezil duruma düşürmüştüm. Peki ben şimdi ne yapacaktım ki? Ne yapabilirdim?
VE BURADA İLK KİTABIMIZ BİTER.
BÜTÜN OKUYUCULARIMA TEŞEKKÜR EDERİM, İYİ Kİ VARSINIZ. EMİNİM Kİ SERİNİN İKİNCİ FİNAL KİTABINDA DA BENİMLE BİRLİKTE SERÜVENİ TAMAMLAYACAKSINIZ.
SONSUZ TEŞEKKÜRLER.
DÜŞÜNCELERİNİZİ YAZMAYI UNUTMAYIN.
İKİNCİ KİTABI YANİ
== PİSKOPAT AŞIK2 YENİ BAŞTAN ==
KİTABIN YENİ SERİSİ OLACAK.
İKİNCİ KİTABI NASIL BEKLİYORSUNUZ.
OLAYLAR DAHA AÇIK OLACAK VE YİNE KISA BİR KİTAP OLACAK ONUN FİNALİ DAHA ERKEN OLACAK.
BU ARADA YENİ KİTABIM KANATLAR ALTINDA YA DA BALMAYI UNUTMAYIN :))
