VE YENİ BÖLÜM.. 💕
Sude'den
Savaş'ın gideli neredeyse 30 dakika olacaktı ve hala gelmemişti...
Bana kırıldığını biliyordum ama ben ne yapabilirim ki? Benim hayatım hiç bir zaman insanların gördüğü kadar mükemmel olmadı ki! Hep acı vardı hayatımda ve hala da var!! Önceden ben sadece Cem'in yanında mutlu olmuştum sadece onun yanında özgür olmuştum. Birden bire aniden girdi hayatıma Savaş!! Elini kaldırınca bana dokunmasından korkmadım ki, sadece geçmişimde yaşadıklarımdan kaynaklı refkleksti. Ama bunu ona nasıl söylüyecem ki. Yine ne olduğunu soracaktı. Bilmeye hakkı olabilir fakat anlatması benim için o kadar kolay değil ki. Sonuçta onları bana yaşatan ailem ve ölen kardeşim. Hemde gözümün önünde...
Ben geçmişe dalmış giderken dışarıdan ani fren sesi geldi arka arkaya. Yutkundum, gözlerimin dolmasına engel olamadım çünkü gelmişti babam, gelmişti ve Savaş'a zarar verebilirdi ve ben yine birini kaybedebilirdim....
Ayağa kalkıp yürümeye başladım, kendi kabusuma... Kapının yanına geldiğimde ilk derin bir nefes aldım sonra gözyaşlarımı sildim ve kapıyı açıp dışarı çıktım. Babamla göz göze geldiğimizde bana seni bu defa öldürücem bakışları atıyordu, gözünde sadece nefret vardı. Savaş için gitmem gerekiyordu onun iyiliği için! Babamın adamları etrafı sarmış ellerinde silahlarını tutuyorlardı. Nefes alıp bir adım attığımda bir kol beni tuttu. Kafamı çevirdiğimde Savaş kaşlarını çatmış bana bakıyordu. Gülümsedim.... Acıyla.
--bırak lütfen seninde canını yakar.
Gözlerini babama çevirdi Savaş, nefretle baktı sonra bana baktı ve gülümsedi yanıma bir adım attı. Kulağıma eğilip
-- sakın yanımdan ayrılma tamam mı?
Korkuyla baktım gözlerine
-- Savaş lütfen....
Beni dinlemeden babama döndü. Alayla sırıtıp babamın korumaların baktı sonra da babama
-- bu ne cesaret böyle, benim evime bu şekilde gelebilmen. Ölmek mi istiyorsun.
Savaş'ın konuşmasından ben bile korkmuştum. Babamın sesini duyunca kafamı kaldırıp ona baktım ve gözlerindeki korkuyu gördüm. Şaşırdım...
-- Savaş bey buranın sizin olduğunu bilmiyordum lütfen affedin. Ben Sude'nin babasıyım. Onu almaya geldim demi kızım.
Diyip bana baktı korkuyla Savaş'ın elini daha sıkı tuttum. Ben bir şey demeden Savaş yerime konuştu.
-- Sude benim, yakında evlenicez. Onun saçının tek bir teline zarar gelirse yakarım ortalığı. Bilmem anlatabildim mi??
Babam korkuyla yutkundu. Benim babam, acımasız olan adam, korktu...
--Peki Savaş bey kızım istiyormu peki.
Babam aklınca bana hayır dedirticek ve beni yine karanlık depoya götürecek ama bu defa yemezler. Maddem Savaş'tan korkuyor, Savaş beni seviyor bende onu o zaman hiç bir sıkıntı yok!!
Savaş ve babam ne dicemi merakla beklerken ben elimi Savaş'ın elinden çekerken babam galip gözlerle bakarken Savaş acıyla bakıyordu. Savaş'ın önüne geçip babama döndüm.
-- onu seviyorum ve istiyorum. Onunla evlenicem dedim. Babam gözlerinden ateş çıkacakmış gibi baktı bana bense alayla ona sırıtıp Savaş'a döndüm ve sıkıca sarıldım. Savaş da direk bana sarıldı halinden memnun olduğu çok belliydi. Savaş babama bakıp alayla sırıttı
-- gidicekmisiniz yoksa etrafa bakmasıyla bir sürü koruma babamın korumalarına ve babama silah çekmişti umursamadım. Babamlar bir hışımla arabalara binip gittiler Savaş ise bana bakıyordu ne tepki vereceğim diye. Bir anda Savaş'ın boynuna atlayınca neye uğradığını şaşırdı. Ben bu haline gülerken o da beni izliyordu.
-- senden çok korktu. Halbuki çok tatlı adamdın niye korktu ki diyip Savaş' a söz hakkı vermeden dudağımı onun dudağına bastırdım. Bu onu mutlu etmiş olacak ki gülümsedi. Geri çekildiğimde anlımı anlına dayadım
-- teşekkür ederim.
-- etme. Teşekkür yabancılara edilir.
Gülümsedim gülümsedi...
VOTE VE YORUM YAPMAYI UNUTMAYIN 💕💕💕💕
