KÖLE VİCTORİA

1.Bölüm

Ben bir dolabın içine girmiş saklanıyordum dışardaki katilamın bitmesini bekliyordum ben güvendeydim peki ya annem kız kardeşim onlar nasıllardı veya sevdiğim Alex nerdeydi iyiler miydi?

Ben bunları düşünürken birden dışarıdan sesler gelmeye başlamıştı hemde çok yakınımdan ben dolabın kapağını hafif açarak odanın içine göz gezdirdim. Anne ve kız kardeşim yerde birbirlerine sarılır vaziyette geri geri sürünüyorlardı ve üstlerine belli ki Yeni Krallığın askeri olan biri üstlerine geliyordu galiba onları öldürecekti ben saklandığım dolaptan hızlıca çıkıp belimde taşıdığım babamın bana emanet ettiği hançerle askerin üstüne saldırdım asker beni fark etmiş olacak ki hemen elimi havada yakalayarak gözlerini gözlerime dikti ben bunu fırsat bilerek karın bölgesine dizimi vurdum adam iki büklüm olmuştu adamın yanından ayrılarak annem ve kardeşimin yanına koştum

"Hadi anne gitmemiz gerek "

Annem hala bana şaşkınlıkla bakıyordu

"Anne kendine gel buradan kaçmak zorundayız"

Diye üstüne bağırmıştım annem bir anda kendine gelerek ayağa kalktı adam dizimin etkisinden kurtulmuş olacak ki

"Buradan çıkış yok hatun"

Ben ona döndüğümde

"Galiba az önceki sana yetmedi"

Karşımda sırıttı ve gözlerini yine gözlerime dikti

"Sen bana hiçbir şey yapamazsın"

Dedi yani biraz haklı olduğunu düşünmedim değil ama ben Victoria bir tane sümsük askere yenilemezdim

"Sen öyle sanmaya devam et"

Dedim ve babamın odanın köşesindeki kılıcına koştum

"Kapışmak istiyorsun demek olur"

Dedi ve bana yaklaşarak önümde durdu ben gözlerim ile onu öldürmek ister gibi bakıyordum sonra bir anda babamın bana öğrettiği gibi adama saldırmıştım o da kendini savunmuştu ve

"Bize bunları ilk eğitimimiz de öğretiyorlar galiba senin beni yenme ihtimalin düşüyor desene"

Ben dişlerimi sıkarak

"Kes sesini"

Demiş ve yüzüne elimin tersiyle vurmuştum adam geriye tökezlediğinde

"Benim sana ayıracak vaktim yok"

Dedi ve bana güçlü ve hızlı hamleler yapmaya başladı ben hepsine karşılık vermeye çalışsam da adamın benden güçlü olduğunu belliydi direnmeye çalışıyordum ama hepte başarılı değildim beni geriye doğru savurduğunda düşecek gibi olmuştum bana doğru iki adım atarak dirseği ile yüzüme vurmuştu ben yere yapışmıştım burnum kanamaya başlamıştı ve acayip şekilde başım dönüyordu ayağa kalkamamıştım ama hala bilincim yerindeydi adam bana iki tane aşağılayıcı bakış attı.

Sonra bir köşede bizi izleyen ve donmuş olan annem ve kız kardeşime yöneldi ben

"Hayır yapma "

Diye fısıldamıştım sonra annem kardeşimin önüne kendini siper etmişti annemi yakasından tutup kenara attı sonra hızlıca kardeşimin incecik olan boynuna kılıcı geçirdi kardeşim acı içinde boynunu tutuyordu

"Hayııırrr"

Demiştim ve kardeşimin üstüne koşmuştum hala kafam yerinde değildi o yüzden gelirken 10'a yakın düşmüştüm kardeşimin başının yanına gelerek