KÖLE VİCTORİA

15.Bölüm

Ben bahçeden çıktığım gibi o kölelerin kaldığı odaya ilerledim odaya girdiğimde kimse odada yoktu ben odaya bir göz gezdirdim ve elbisemin nerede olduğunu hatırladım ben odadan çıktım üstümü değiştirdiğim odaya ilerledim yolda Daria ile karşılaşmıştık

"Victoria neden gittin"

Dedi yani şuan ondan nefret ediyordum çünkü o da masum insanların ölmesine göz yummuştu

"Canım sıkıldı uyumak istedim"

"Hı anladım Andrew nerede"

"En son bahçe gibi bir yerdeydi"

"İyi misin Victoria bir şeye sinirlenmiş gibisin"

"Hayır neden öyle düşündünüz"

Bana doğru yaklaştı ve kulağıma eğilerek

"Beden dili ve mimikler her şeydir Victoria bunu unutma"

Dedi ve yoluna devam etti üff sanki çok umrumdasın bana unutmamam gereken şeyler söylüyor gerizekalı diye düşünerek odaya gittim elbisemi aldım ve odadan hızlıca çıktım kaldığım odaya varmama bir koridor kalmıştı ki o koridorda Kraliçe Vasilisa ile Daria konuşuyorlardı ben duvar köşesinde beni görmeyecekleri şekilde durdum ve konuştukları şeyleri anlamaya çalıştım

"Kraliçem yaa anlarsa"

"O aptal hiçbir şey anlamaz Daria"

"Efendim yani o çok zeki bir kız her şeyi bekleyebilir bizden ve anlayabilir"

"Anlayamayacak Daria "

"Peki orada olanları hatırlarsa"

"Hatırlayamaz Daria ben oraya girdiğim gibi her şey karardı hiçbir şey hatırlayamaz anlayamaz boşuna mı büyü yaptırdım "

"Efendim büyünün etkisi kaçarsa"

"Sence basit bir büyü mü yaptım Daria, ne bozulur ne de bir şey hatırlayabilir o yüzden o sesini kes anlayabildin mi"

"Efendim yani biliyorsunuz düş görürse yanarız"

"Göremeyecek Daria böyle konuşmayı kes dedim ve düş görür diye de yarın yeni bir büyü yapıcaz o büyü geç düş görmeyi uyutmayacak bile o kızı"

"Siz nasıl derseniz efendim"

"Ve bunu unutma o çift başlı ejderha değil benim unutma bunu herkesin yanında fazla dikkat çekiyorsun "

"Emredersiniz Kraliçem "

"Hadi odama"

Dedi Kraliçe bu neydi şimdi yaa öbür tarafa doğru ilerlediler ve kayboldular ben o köşeden çıktım ve gittikleri yöne baktım ben odaya doğru gittim ve içeri girdim kapıyı kapattım ve düşünmeye başladım bunlar kimden bahsediyor olabilirlerdi ki ben elbisemi üstümden attım ve önceden indirdiğim elbiseyi giydim sonra elime tarağı alarak o küçük aynanın karşısında saçlarımı tarayarak sesli bir şekilde düşündüm

"Andrew'e söylesem mi acaba hayır söylemeyecem onunla uzun bir süre konuşmak istemiyorum ama çok önemli bu konu ne yapacam ben şimdi aslında Andrew'in hiçbir suçu yoktu o da haklıydı bir çapta ama ben daha çok haklıyım aslında haksız da sayılırım ama yani bütün ailem bunlar yüzünden sebepsiz şekilde öldü ama Andrew öldürmedi ki bu emri Andrew de vermedi demedi ki hele bi Victoria'nın ailesini yok edelim demedi ki o galiba bu şekilde ben haksız çıkıcam dimi aslında Andrew ne kadar haksızsa bende ondan daha fazla haksızım çünkü ilk günden beri beni öldürmesi gereken onlarca şey oldu ama o öldürmemeyi seçti yani o haklı "