12.Bölüm

54 10 0
                                    

Ben kıyafetimi düzelttim ve kapıya doğru

"Andrew"

Diye bağırdım Andrew birden içeri girdi ve

"Bir şey mi oldu"

"Hayır beni Daria'nın yanına bırakır mısın diye sorucaktım"

"Tamam bırakırım da hep böyle soğuk mu davranacaksın bana"

"Hep böyle davranmam merak etme"

Dedim ve gülümsedim sonra kapıdan çıktım ardımdan Andrew de çıkmıştı yürürken

"Yarın ki baloya gelecek misin"

"Yani Andrew ben bir köleyim ve orada hizmet etmek zorundayım yani evet oradayım"

"Hayır köleler de katılacak"

"Baloya mı"

"Evet hatta onların katılmaları için de bir gün öncesinden başlar hazırlıklar yani sende balodasın"

"Balo da tam olarak ne olucak"

"Herkes en güzel elbiselerini giyer ve o gün bitene kadar yani güneş doğana kadar dans eder aslında gerçek balo akşam başlar "

"Elbise giymek zorundayım yani"

"Doğal olarak "

"Benim bir tane bile bir elbisem yok ki"

"Orayı Daria halledecek "

"Kendimiz dikebilir miyiz"

"Kendin mi dikeceksin"

"Yani dikiş ve tasarım konusunda biraz iyiyimdir"

"Aaa o zaman kendin dikersin hatta sen bilirsin Daria size elbise getirirdi, ki sen gecelik ile çıksan bile en güzel ve en göz kamaştırıcı sen olucaksın "

"Öyle mi düşünüyorsun gerçekten"

"Evet senin o gözlerin bile yeter bütün dünyayı yakmaya"

Ben gülümsemiştim çünkü biraz da olsa utanmıştım bunu fark eden Andrew

"Utanma senin o gözlerin dünyadaki bütün yeşilliklerin baş kaynağı gibi gözlerin yeşilin en güzel tonu Victoria gözlerin ile karşılaşmadan önce yeşil benim için bu kadar önemli değildi hatta hala değil çünkü senin gözlerini hiçbir yeşil ile karşılaştıramam"

Ben gözlerimi gözlerine diktim ve gerçekten gözlerime sanki oraya gömülmek istiyor gibiydi ben onun o koyu kahve gözlerinden gözlerimi ayırdım ve yolumuza devam ettik sonra bir kapıdan geçtik ve orada Daria vardı yanında da iki üç tane benim gibi kız vardı sonra

"Aaa gel Victoria gel"

"Buyrun Kalfa "

Dedim ve Andrew kulağıma eğilerek

"Görüşürüz dünya gözlüm"

Dedi ve gitti ben hafif bir şekilde güldüm ve Daria'ya döndüm

"Victoria senin görevin getirdiğim elbiselerin yırtık veya söküğü var mı diye kontrol etmek varsa yan taraftaki odada terzi var verirsin"

"Yoo ben dikebilirim"

"Nasıl yani"

"Vermeme gerek yok ben yırtıkları da sökükleri de halledebilirim"

KÖLE VİCTORİA Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin