Birden odaya Anna daldı bizi o halde görünce sanki ne haldeydik de bize sanki bomba bir şey yakalamış gibi bakıyordu sonra sırıttı ve
"Bilseydim gelmezdim"
Andrew elini yanağımdan çekmişti
"Sinirimi bozma Anna "
"Sakin Andrew"
Dedi ve gülmeye başladı sonra Anna yanıma geldi ve
"Andrew çık hadi"
"Tamam"
Dedi ve çıktı Andrew sonra Anna bana yaklaştı ve
"Bu çocuk sana sevdalanmış galiba"
"Yok daha neler"
"Andrew hiçbir kıza bu kadar yakın davranmaz hatta Andrew kızlarla konuşmaz bile "
"Üff abartma bence Anna"
"Tamam sen kendine yalan söyle bu çocuk sana sevdalı"
"Hadi elbiseyi getir"
Kafasını salladı ve elbiseyi bana giydirmeye başladı elbiseyi her giydiğimde yaralarım sızlıyordu ama pekte belli etmemeye çalışıyordum elbiseyi bana tam olarak giydirdi ve
"Al şu merhemi her gece sür"
"Tamam"
"Benim artık gitmem lazım yoksa başıma gelecekleri tahmin bile edemiyorum "
"Tamam görüşürüz "
"Görüşürüz "
Dedi ve gitti ondan sonra Andrew odaya girdi
"Elbise yakışmış "
"Teşekkürler "
Benim başımın üstünde bekliyordu
"Ne bekliyorsun "
"Kalkmanı"
"Neden"
"Yani böyle kalmamı istiyorsan bana uyar"
"Hı"
Dedim ve kalkmaya çalıştım ama ayaklarım hala ağrıyordu benim zorlandığımı fark eden Andrew kolumdan tuttu ve yere oturtturdu sonra yerde serili olan kıyafetlerini aldı ve giymeye başladı ben yere bakıyordum çünkü gözümün ondan alacağımı düşünmüyorum yoksa o halimi gören Andrew gülmeye başladı
"Neye gülüyorsun "
"Hiç "
"Gıcıksın Andrew"
"Bunu iltifat olarak algılıyorum"
"Üff tamam tamam"
Dedim ve ellerime bakmaya başladım sonra Andrew üstünü giymiş yanımda oturuyordu
"Ne düşünüyorsunuz "
"Hiç"
"Victoria "
"Efendim"
"Panteri iyi öldürmüşsün"
Dedi ve sırıttı sonra
"Kraliçe Vasilisa'nın tek hayvanıydı yani umarım senin onu öldürdüğünü gördüğünde seni öldürmez"
"Umrumda değil ben kendimi korudum"
ŞİMDİ OKUDUĞUN
KÖLE VİCTORİA
Ficção HistóricaBen Victoria ailesi gözleri önünde katledilen sevdiği adamı gözlerinin önünde idam edilen Victoria. Katillerine köle olmak zorunda olan Victoria...
