14.Bölüm

61 10 0
                                    

Biz yürüyorduk Andrew donuktu ben ona bakmaya başlamıştım ona baktığımı fark etmiş olucak ki yüzüme bakmayarak

"Söz vermiştin"

"Yani sadece bir yeri göstericem dedi o yüzden gittim gerçekten"

"Bana söz vermiştin gelicem demiştin Victoria"

"Git demiştin"

"Evet git dedim ama gerçekten gideceğini düşünmemiştim Victoria çünkü benim bildiğim ve tanıdığım Victoria kimsenin ayağına gitmezdi ben senin gideceğine ihtimal bile vermiyordum o yüzden git dedim benim tanıdığım Victoria oraya gitmezdi çünkü"

Demişti hafif sesini yükselterek

"Özür dilerim Victoria sesimi yükseltmemeliydim özür dilerim sadece beni anlamanı istemiştim gerçekten özür dilerim"

"Haklısın"

"Haklı olmak istemiyorum Victoria ben senin benim olmanı istiyorum benden başka kimse senin gözlerine bakmasın istiyorum sana dokunan sadece ben olmak istiyorum başka kimsenin senin ellerini tutmasını istemiyorum senin gözlerini sadece ben görmek istiyorum Victoria "

"Neden"

"Nedeni yok"

"Nedeni var söyle "

"Yok Victoria "

"Neden yaa Andrew "

"Bunu sana söyleyemem Victoria lütfen zorlama "

"Neden"

"Nedeni yok Victoria gerçekten lütfen nedeni yok "

"Tamam"

Biz salona girmiştik balkondan aşağı baktım Kral tahtında oturmuş o iğneleyici bakışları ile dans eden kızlara ve kadınlara bakıyordu ben bile o bakışlardan rahatsız olmuştum sonra bana bakan Andrew'e dönerek

"Gidelim mi"

"Olur"

"Yani aşağı inmek istiyorsan in sorun değil benim için "

"Hala anlamadın dimi ben seninle olmak istiyorum başka bir şey istemiyorum Victoria "

"Tamam gidelim mi o zaman"

"Olur"

Dedi ve odadan çıktık koridorda yürürken ikimizde konuşmamıştık sonra Andrew beni bahçe gibi bir yere getirmişti ikimizde çimenlere oturarak yıldızları izlemeye başladık sonra gözlerini yıldızlardan ayırmadan

"Sevdiklerimizin bu yıldızlardan biri olduğu biliyor musun "

"Küçükken babam nerde dediğim de bana da öyle derlerdi şimdi ise koca bir boşluktan farkı yok bu yıldızların "

"Boşluk mu"

"Evet"

"Yıldızlar bir boşluk değil aslında hepsi ayrı güzellikteki mücevherler gibiler"

"Öyle mi düşünüyorsun gerçekten "

"Evet "

"Anladım "

"Yıldızlara bakınca ne hissediyorsun veya ne düşünüyorsun"

"Anastasia'yı "

"Neden"

KÖLE VİCTORİA Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin