*14 Kasım 2023 güncellemesi*
İlerleyen bölümlerde yorumlarda birçok spoi ile karşılaşabilirsiniz. Her ne kadar uyarı geçsem, o yorumları silsem de maalesef devam edenler var. Bu nedenle özellikle kritik sahnelerde yorumlara bakmamanızı öneriyorum. G...
Yine hız kesmeden devam ediyoruz. Hatırlarsanız sizlerden sorular istemiştim. Ben o soru cevap videosunun ilk kısmını çektimm 💃🏻💃🏻
Konuşasım varmış ascdmxasodk Bu video çekme olayını çok sevdim çünkü sanki sizinle sohbet ediyormuşum gibi hissediyorum ve bu çok hoşuma gidiyor. Doya doya izleyin diye upuzun bir video oldu. Zaman zaman dellendiğim yerler de oldu, yeniden izleyince baya eğlendim aısdcjncjsdc
Youtube hesabıma arama yerine Eylül Can yazsanız bile ulaşıyorsunuz, en üstte çıkıyorum valla. Yarın ise videoyu yayımlayacağım. Hepinizi oraya bekliyorum, kanala abone olup bildirimleri açarsanız hemen attığımda bildirim gelecektir size. Hepinizin bekliyor olacağım.
Yorumlarınızı da eksik etmeyin lütfen. 6 bin geçilmedibir önceki bölüm, rica ediyorum olabildiğince yorum yaparak okumaya çalışın.
Şimdi bölüme geçebiliriz, hepinize keyifli okumalar dilerim ♡
Başladığınız gün ve saat.
Yıldızımıza da basmayı unutmayın lütfen.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Beni hiç sevmemiş birine hesap soramazdım. Çamura bulanmış çiçekler lekelerine kızabilir miydi hiç?
🝳
18.02.2020
00.14
Geçmiş hayatımdan biri duruyordu şimdi karşımda. Ailem bir yalandan ibaretti. Şimdi ise gerçek ailemden nadide bir parçaydı bana bu nefret dolu gözlerle bakan kişi.
Hangimizin kızma hakkı vardı peki? Hangimiz diğerine nefret dolu bakabilirdik? Annemizin bize miras olarak bıraktığı duygunun nefret olmasını istemezdim.
Oturduğu masadan atlayarak dimdik durdu karşımda. Gri gözleri hırsla parlıyordu. Kendini nasıl inandırmışsa, yıllar sonra yüz yüze durduğu kardeşine bakarken özlem duygusu yakınından bile geçmiyordu.
Baştan aşağıya bedenimi süzdüğünde kollarını göğsünde birleştirdi. "Annemin benim yerime seçtiği melez..." diye mırıldandı sanki komik bir şeyden bahsediyormuş gibi. Birleştiği kolları altındaki ellerini sinirle sıktığına emindim. "Söylesene..." dedi ve duraksadı. Kendini sakin tutmaya çalışıyordu. "Hiç tanımadığın biri tarafından seçilmiş olmak nasıl bir duygu?"
Tükürürcesine sorduğu o soruya karşın sabırla soludum. "Sen benim neler yaşadığımı bile bilmeden nasıl böylesine kesin hükümler verebiliyorsun peki?" diye sordum canı gönülden bir içtenlikle. "Seçilmiş öyle mi?" diye sordum, gülüyordum şimdi. "Bence de seçilmişim. Şu siktiğimin hayatı bir bana böyle olabilirdi zaten."
