All About Her (Published under Summit Media's Pop Fiction)

Thirty Five: Business Meeting

Thirty Five: Business Meeting

NAPANGITI ako nang makakita ako ng isang pirasong rose sa table ko. Kahit sinundo ako ni Arthur alam ko na sa kanya 'yan galing. Yes, pumayag ako na magpaligaw. Last week bouquet ang binibigay niya pero nahihiya ako dahil napag-uusapan na kami sa buong opisina. Alam na kasi nila ang tunay na score sa 'min ni Arthur. Kaya ayan, isang pirasong rose lang every morning.

Ang sweet niya, 'yan ang mga bagay na hindi ko naranasan sa huli kong relasyon. And that was the things my first boyfriend ER did to me. Speaking of him, kamusta na kaya siya? Nalungkot ako bigla nung maalala ko ang ginawa ko sa kanila ng asawa niya. Tuluyan lang sigurong mawawala ang guilt ko kung makakabalita ako sa kanila. And I guess I've already paid for the things I've done to them.

Napailing na pilit ko 'yong inalis sa isip ko. Baka malungkot lang ako maghapon kapag inisip ko iyon ng inisip. Tinignan ko nalang ang picture ni Era na nakapatong sa table ko. She's the reason why I can still continue my life. She is my life, my happiness.

Inabala ko nalang ang sarili ko maghapon sa mga kailangan kong tapusin. Arthur is not around dahil palapit na ng palapit ang meeting niya with his new business partners. Kaya nag-lunch na lang ako sa cafeteria ng office.

I know he was busy, kaya nagulat ako sa pagtawag niya. "Hello." There was a big smile on my face. "Hello, I missed you," halos hindi na maalis-alis ang ngiti ko dahil sa sinabi niya. "O bakit 'di ka na sumagot?" Tanong niya nung hindi ako nagsalita sa huli niyang sinabi. "Siguro kinikilig ka na 'no?"

Napatawa ako ng malakas. "Excuse Mister Marcial pero hindi po." Ang kulit niya talaga. "Bakit ka pala tumawag? Busy ka 'di ba?" Seryosong tanong ko na, ayoko kasing naabala ko siya. "Na-miss nga kita. "'Yun lang talaga? Naku, siningit mo pa ako sa mga gawain mo-" hindi ko na natuloy ang sasabihin ko dahil sa pagsasalita niya.

"Hindi kita sinisingit, you're one of my priority." He's too sweet kaya hindi na rin ako nagdalawang-isip pa na payagan siyang ligawan ako. "Okay, o sige na may gagawin pa ako, and you need to focus on your work too." Naiilang pa din kasi ako sa mga act niya, 'di ko nga alam kung kailan ako masasanay e.

"O sige na nga, see you later," ibaba niya na sana ang phone pero nagsalita ako.

"Later?" He laughed on the other line. "I'll pick you up at 6."

Wala na akong nai-angal dahil nababa niya na ang tawag. Nailing nalang ako sa kakulitan ni Arthur.

"GOOD EVENING SUNSHINE." Bungad ni Arthur pagkalabas ko ng office, nandito na pala siya, dumaan siguro sa office niya. "Sunshine? Gabi na kaya." Naguguluhang komento ko, na nagpatawa sa kanya. Wala nang nakakatawa sa sinabi ko.

"You're my sunshine in the night." Napayuko ako dahil sa sinabi niya dahil pakiramdam ko ay pinamulhan ako ng pisngi. Hanggang ngayon ay hindi pa rin ako masanay sa mga ka-cheesyhan nya.

"Why?" Tanong niya na inangat ang baba ko, gamit ang dalawa niyang daliri.