Ruh Varisi

7.B:EJDERLERDEN AYRILMA

Selam!
Sizlerle Tekrardan yeni bir bölümle beraberiz.
Çok beklemeden geçelim!

🦋

Sözlerim bittiğinde kısa bir ekleme daha yaptım.
"Eğerki barış olursa bizim kral ile bağlantımız sizi asla etkilemeyecek." Lider minotor sözlerimle gülümsedi.
"Dragon ve ejderlerine küçük bir savaş açmıştım ve kazanamadım. Bu yüzden çok minotorum öldü. Bundan dolayı dragonda benim nefretimi kazandı." Öfkeyle dragona baktı. Dragonda aynı şekilde karşılık verdi.

"Anladım. Peki dragonun karşılık vermesi normal değil mi?Yani sana savaş açılsaydı sende karşılık vermez miydin?"
Sözlerimle kısa bir an düşündü. Kafasını kaldırıp bana baktığında konuşmaya başlamıştı,
"Haklısın. Bende karşılık verirdim." Lideri anlıyordum. Birisi ailemden birine zarar verse benimde gözüm hiçbir şeyi görmezdi. Lider Debaru ya gülümsedim.

"Bu savaş neden başladı?" kaşlarımı kaldırdım ve soru sorarcasına ona baktım. Gözlerini kaçırmış ve yere bakmıştı.
"Buranın Kralı ben olmak istiyordum. Baş Ejderleri, Kral minotoru ve baş griffonu öldürüp herkesin bana itaat etmesini istiyordum."

Hiddetle ayağa kalktım. Birden ayağa kalkmamla korkmuştu,
"Sen bunu nasıl isteyebilirsin debaru? Bu tamamen bencillik. Herkesin kendisine özel bir bölgesi var zaten sen nasıl böyle birşeyi istersin."

Bu yaptığı ve düşündüğü şey bencillikten de öte birşeydi. Onca varlığı öldürüp başlarına geçmek... Adiceydi.
Şuan da bağırıp çağırıp buradaki bütün minotorları öldürebilirdim fakat bu fazla kötü olurdu.

Ne olursa olsun cahil bir topluluğu öldüremezdim fakat değiştirebilirdim.

"Ölüm varisi, ben gerçekten pişmanım. Lütfen beni affedin.
Size ant içiyorum ki bir daha beni ne böyle bir düşünceyle göreceksiniz ne de davranışla. Lütfen affedin Beni." Burdakilerin bir çoğu bana ölüm varisi derlerdi ve şunu da söylemeliydim ki minotorlar ant içerse mecburen bile söylemek istese yaptığı antı bozamazdı. Onlar için kutsal birşeydi. Eğerki bozan olursa onu toplum içerisinde ya yargılarlardı yada öldürürlerdi.

"Debaru, Eğerki bir daha böyle bir düşünceyle karşılaşırsam sana ant içiyorum ki herkesin ortasında senin kafanı bedeninden ayırıp bin parçaya bölerek etrafta dağıtırım." Yapardım. Sözlerime karşılık derince yutkundu.

"Teşekkür ederim ölüm varisi beni affettiğiniz için." Onun yüzüne bakmadan arkamı döndüm. Dragon ve Eborsisk ile kapıdan çıktık. Çıkmamızla Eborsisk konuşmaya başladı.

"Kraliçem, Doğa ananın sizi bize layık gördüğü için çok mutlu oluyorum biliyor musunuz." Dedi ve güldü.
"Bu benim için onurdur Eborsisk." Dragon konuşmaya başladığında ona döndüm.

"Kraliçem içerde bizi savunduğunuz için teşekkür ederiz." Ona gülümseyerek baktım.
"Siz benim ejderlerimsiniz bu ufacık şey sadece."
Ejderlerimi daha yeni tanımama rağmen çok seviyordum.

Dışarı çıktığımızda ejderlerim ve minotorlar birbirlerine öldürücek gibi bakıyordu. Onlara kafamı olumsuz anlamda salladım.
"Deathwing hadi gidiyoruz. İşimiz bitti." Sözlerimle Birlikte ejderlerimin hepsi bana dönmüştü.

Biz buradan çıktığımız an Debaru gelip herkese savaşın bittiğini söyleyeceğine emindim.

Arkamı dönüp ejderlerle koca kapıdan çıktığımızda hepsi aynı soruyu sordu.
"Ne konuştunuz Kraliçem?" Derin bir nefes aldığımda konuşmaya başladım.

"Merak etmeyin savaş bitti. Debaru baş griffonu,baş ejderleri yani sizi ve kral minotoru öldürüp herkesin başına geçmek istediğini söyledi ve bu yüzden savaş açmış. Fakat merak etmeyin savaş yok artık." Sözlerimle kısa bir an sinirlendiler fakat sonra rahatladılar.