Ruh Varisi

15.B:KERBEROS

Hellooo
Nabeeerrr?İyisinizdir umarım.
Hikayeye geçelim!

🦋

Yanımda yürüyen Alex'e baktığımda bana baktığını gördüm. Birbirimize karşılıklı gülümsedik ve okulun içine girdik.

İçeri girmemizle hemen ilgi odağı olduk. Öğrencilerin içinden geçerken bize doğru koşan Anna ve gerizekalı arkadaşlarını gördüm.

Onlara göz devirdim.

O kızla hiç uğraşmak istemiyordum.

"Aha geliyor." dedim sessizce Alex'e. Alex ise üzgün bir ses çıkardı. Şuan gülmemek için kendimi zor tutuyordum.
Resmen insanların izlediği dizilere dönmüştük!

Anna ve kuyrukları yanımıza geldiğinde hızla bana baktı ve beni itmeye çalıştı. Çalıştı diyorum çünkü tek bir adım dahi geriye gitmemiştim.

Cidden bu kızı mı savaşa hazırlıyordular?

Boşa demiyorum aptal tanrı ve aptal kızı diye.

"Burda ne olduğunu hemen bana söyleyin?Alex neden şu kızın elini tutuyorsun?" dedi ve kaşlarını derince çattı. Ellerini elimize götürüp ayırmaya çalıştığında başaramadı.

Birbirimizi sıkıca tutuyorduk.

"Bunu bilmen için bizim için önemli birisi olman lazım Anna."
Dedi Alex. Annaya baktığımda üzülmüş olduğunu gördüm.
Bende annaya üzüldüm. Alex bana böyle bir cümle kursaydı çok üzülürdüm. Şuan Anna benden kat ve kat üzülmüş olduğunu biliyordum. Ama bazen hakkediyordu.

"Anna bak kendine yol çiz beni de yoluna alma. Benim artık sevgilim var git sende kendine hayat kur." dedi Alex. Anna hemen eğdiği başını kaldırıp ona baktı.

"Ben seninle yol çizmek istiyorum. Seninle sevgili olmak istiyoru-" derken Alex sözünü kesti.
"Ben istemiyorum ama. Bak eğerki benden uzaklaşıp kendine bir bensiz yol çizersen, seninle arkadaş kalabilirim. Sadece arkadaş." dedi ve annanın omzuna elini koydu ve ona doğru eğildi.

"Haklısın." dedi Anna ve dostça düşündüğüm gülümseyi sundu. Alex annaya gülümsedi ve elini omzundan çekip benide peşinden götürerek okul iç kapısına doğru yürümeye başladık.

"Biraz kıskanmış olabilirim." dedim ona yetişmeye çalışarak. Alex ise bana yarım ağız güldü.
"Annadan kurtuldum ya istediğin kadar kıskançlık yapabilirsin." Dedi.

Onun sözlerine güldüm ve konuşmaya başladım.
"Ne olursa olsun o ilk söylediğin cümle kötü bir cümleydi. Düşünsene ben sana öyle bir cümle söylüyorum.
Nasıl hissedersin?" dedim ve ciddileştim.

Oda benim haklı olduğumu anlayarak başını salladı.
"Haklısın ama o sözü söylemek zorundaydım yoksa hala peşimizde dolaşacaktı." dedi. Alex de haklıydı.

Alex birden durdu ve bana döndü.
"Dün konuştuğumuz meseleyi hatırlıyor musun?zeus bizi ormana geri koyduktan sonra." dedi ve bana dikkatlice baktı.

Kerberos işinden bahsediyordu.
"Evet akşam halledicem." Sözlerimle rahatlamış gibi önüne döndü ve yürümeye başladı.
"Dikkatli ol.Kerberosla ne kadar yakın olursan ol sana zarar verme ihtimali yüksek." dedi Alex. Onu başımla onayladım.Doğru söylüyordu.

Konuşa konuşa sınıfımıza girmiştik. Varisler ile Aynı sınıftaydık.

Varisler de geldiğinde hocada çoktan gelmiş ve derse başlamıştık..

🦋

Eve yani tapınağa geldiğimde içeri girmiş ve hemen odama çıkmıştım. Babam beni Alex ile biliyordu çünkü. Eğer yakalanırsam benim için pahalıya maal olurdu.