Ruh Varisi

22.B:GELECEKTEN ANI

Selam!
Hepinizi çok özledim. 1 haftanın ardından tekrar yazılarım ile buluşmanız bence sizi de mutlu etmiştir. Değil mi?

Sizi seviyorum.. Hadi bölüme geçelim!

🕸

Gözlerimi açtığımda bütün varisler ile bomboş okulun bahçesindeydik. Karşımızda ise Anna ve Alexander duruyordu. Arkamdaki portalın kapanış sesini duyduğumda arkama küçük bir bakış atarak önüme döndüm.

Bu sırada Alexander ile göz göze gelmiştim. Yüzünün çoğu yerinde morluklar vardı. Kaşında küçük bir sargı izi vardı. Yanak kısmında ise büyük bir morluk.. Aklımda ise tek bir soru vardı, ben bu çocuğa nasıl bakmıştım böyle?!

Bu sırada Deman konuşmaya başladı.
"Merhaba çocuklar. Dün siz dersimde olmadığınız için sizsiz bir gün geçirdik. Diğer dersimizde görüşmek üzere. Hoşçakalın!" Dedi ve aramızda başlayacak küçük kavganın arasından kaçtı.

Deman gittikten hemen sonra Anna, varislerin arasından gözlerini Aias ve bana çevirdi.
"Aramıza yeni birisi katılmış duyduğuma göre. Tanışalım bakalım yeni gelenle." Dedi ve güzel olduğunu düşündüğü o itici gülümsemesini ortamıza serdi.

Fakat beni asıl şaşırtan şey sözleri değildi.

Beni asıl şaşırtan şey Alex'in bütün varislerin ve benim önümde kolunu Annanın omzuna atıp, onun omzunu öpmesiydi.

Buda ne demek oluyordu?

Çok nadir konuşan Aias bu sefer alaylı bir şekilde cevap vermişti.
"Benim sizin gibi karaktersiz ve kahvelerde konuşacak işim olmaz." Dedi ve arkasını dönüp, okulun içine girdi. Gözlerimi okula giren Aias'ın sırtından alıp Alex ve annaya döndüm. Bütün varisler tedirginlikle bana bakıyordu.

Onlarla kavga edeceğimi sanıyordular fakat yanılıyordular.

Benim artık onlarla bir işim olmazdı. Fakat Alex ile ayrıldıktan hemen sonra bunu yapması... Biraz garip hissettirmişti.

Bu karaktersizlikti.

"Size diyecek tek kelime bulamıyorum. Ne zamandır birliktesiniz?" Aslında umrumda dahi değildi fakat benden önce de mi olduğunu merak ediyordum.

Anna sanki komik birşey söylemişim gibi uzunca gülüp bana cevap verdi,
"Evet tatlım. En başından beri hem de." Sözleri alayla gülmemi sağladı. Hemen ağzımı açtım ve Alex'i yerin dibine sokacak sözlerimi sıraladım.

"İyi. En azından kime yol verdiğimi görmüş oldum." Dedim ve onların donmuş yüzüne son kez bakıp arkamı döndüm ve okulun içine girdim.

Alex ve Anna, Alex ile yaşadığım ilişkiden sonra en son üzüleceğim insanlar bile değildi. Benim asıl üzüldüğüm şey ejderlerim ve az kalsın paylaşacak olan sırlarım ve bilmediğim sırlardı...

Lavaboya uğrayıp ordan sınıfa geçtiğimde, sınıfta sadece Aias vardı. Hemen benim ardımdan ise sınıfa Hara girmişti.

Hara demin ki sözlerimden sonra olanları anlatırken çoktan sıralarımıza geçmiştik. Aias cam tarafında uyuduğu için kolaylıkla yanındaki sıraya geçmiştim.

Haraya küçük bir el işareti ile Aias'ı gösterdim ve biraz sessiz konuşmasını söyledim. Odağımı haraya verdim. Ben arkamı döndükten sonra Bernadette hemen Annanın yanına gitmiş ve dün yaşadığım herşeyi anlatmaya başlamıştı. Yaşadığım diyordum çünkü anlattığı herşey benimle ilgiliymiş.

"Aman onlar umrumda değil. Hakkımda ne konuşurlarsa konuşsunlar banane. Onlarla çocuk gibi kavga etmeyeceğim artık." Hara beni destekleyen sözler söylerken bende Aias gibi masaya dayalı kollarımın üzerine yatmıştım.