Ruh Varisi

24.B:TAKİP

Selam!

Bugün her zaman olduğu gibi pazar günü ile birlikteyiz.
Bu hafta ve sonra ki hafta sınavlarım başlayacağı için haftaya pazar günü bölüm gelemeyebilir. Fakat belki sürpriz yapabilirim 🤗

Hadi aksiyon dolu bölüme geçelim!

🦋

Eğer ki hayatım boyunca dövüş eğitimi alıp, güçlerim olmasaydı, sıradan bir insan olsaydım ormanda yağmur yağması çok hoşuma gidebilirdi. Veya ormanda sevgilim ile   beraberken yağmurun yağması çok hoşuma gidebilirdi. Fakat aksiyon ve her an çıkacak savaş dolu hayatımda iyi birşey değildi.

Hayatımın çoğunu ormanda, dövüşerek geçiren biri olarak söylüyordum bu cümleleri.

Fakat böyle birşey olamayacağını biliyordum.

Hızla yağan yağmurun altında, çalılara sürtünerek ilerlerken arkamda isyanlara boğulmuş haranın sesi kulağıma doluyordu.

"Ah aiasta tam yakalanacak zamanı bulmuş! Şu çalılar vücudumda uzun süre iz yapacak! Ayrıca bu adamın ormanda ne işi varmış ya." Sessizce isyanlara boğuluyordu.

Ben ise ona aldanmayıp büyücüler ile birlikte ilerliyordum.

En son aias ile etraftaki büyücüler yürümeye başlamıştı ve bizde onları takip ediyorduk. Büyücülere görünmemek için çalı dolu olan taraftan gidiyorduk ve sivri dikenleri olan çalılar vücudumuza batıyordu.

Omzuma doğru dönerek koşmaya başladım.
"Sessiz ol ve odaklan. Yakalanırsak seni 1 hafta boyunca durmadan döveceğime emin olabilirsin." Sözlerim biter bitmez sertçe yutkundu. Ben ise önüme dönüp söz cümlemi sessizce kurdum.

"Tabi yaşarsak." İlerlemeye devam ettiğimizde büyücüler birden durup, sağa dönerek bizim bulunduğumuz yerin tam tersi yönüne ilerlemeye başladılar.

Kaşlarımı çattım.

Nereye gidiyordular bu büyücüler?

"Neler oluyor be." Diyen haraya sertçe bakarak susmasını sağladım. Bende sağa döndüm ve çalıların vücudumuzu çok kötü çizeceğini bilmeme rağmen oradan geçtim.

Harada korka korka geçince ilerlemeye devam ettim.

Boyumuzdan dolayı bizi görmelerinden korktuğum için hafiften eğilerek ilerliyorduk.

Büyücüler ile aramda 15 adımlık mesafe kalınca durdum. Durmam ile haranın kafası sırtıma çarptı. İkimizde eğilerek ileri bakarken ne yaptıklarını çözmeye çalışıyorduk.

Büyücüler ile olan sisli sınırdaydık. Büyücülerin arasından kral büyücünün yardımcısı olabileceğini düşündüğüm önemli birisi çıktı ve sislere elini koyarak birşeyler mırıldanmaya başladı.

Sözleri bittiğinde sis yol açmıştı.

Bu Sis'in bu kadar kolay açılabildiğini bilmiyordum. Yada burada birşeyler dönüyordu.
"Bu sis güçlü bir sis. Bu kadar kolay açılması olağan şey değil. Normalde elini koyduğu zaman çarpması gerekiyordu." Dedi hara sessizce.

Kaşlarımı çattım.

Birşeyler dönüyordu.

Kötü ve çirkin şeyler.

Yalanlar ve doğrular...

"O sisten geçmemiz lazım." Büyücülerin hepsi arkalarını döndüğünde hızla ayağa kalktım ve ilerlemeye başladım. İlerlerken hara ile ikimizi görünmez yapmayı unutmamıştım.